زندگى امام هشتم علیه‏السلام، كه قریب بیست‏ سال از این دوره تعیین كننده و مهم را فرا گرفته، از جمله برجسته ‏ترین بخشهاى آن است، كه بجاست درباره آن تامل و تحقیق لازم به كار رود.

رشد تشیع در ایران و گسترش آن در این مرز و بوم نتیجه مهاجرت و تلاشهای حضرت علی بن موسی الرضا(علیه السلام) و آباء و احفاد ‌و اولادشان می‌باشد.

تاریخ ولادت بر اساس گفته اكثر مورخان و تقدم افرادی همچون كلینی (م 328) و مفید (م 413) شاید بتوان گفت كه در سال 148هـ بوده است.

حضرت امام صادق(علیه السلام) آرزوی دیدار علی بن موسی الرضا(علیه السلام) را می‌كردند. از جمله: «از حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام) روایت شده كه می‌فرمود: شنیدم از پدرم جعفر بن محمد كه مكرر به من می‌فرمود كه، عالم آل محمد در صلب تو است و ای كاش من او را درك می‌كردم. پس بدرستی كه او همنام امیرالمۆمنین علی است.»

بنا به قول مشهور، حضرت در 11 ذی القعده سال 148 هـ در مدینه چشم به جهان گشودند و با نور وجود خود عالم هستی را روشنی ‌بخشیدند.