اطلاعات کتاب:
آثار و برکات عفاف و حجاب، افتخار جمهوری اسلامی به عفاف و حجاب زنان، کشف حجاب رضا خانی چرایی تلاش غرب در مبارزه با عفاف و حجاب،
در مقدمه کتاب چنین آمده:
« جمهوری اسلامی ایران و مردان و زنان مسلمان، به فرهنگ برهنگی غرب، «نه» گفته اند و براین موضوع خود عالمانه ومقتدارانه ایستاده اند. انتخاب چادر به عنوان حجاب برتر از سوی قشر عظیمی از زنان و روی آوردن عمومی آنان به حجاب، خاری است در چشم دشمنان و آنان بسیار امیدوارند تا با قدرت تبلیغاتی خود بتوانید این خار را باسست کردن عفاف زنان و دور کردن آنان از پوشش اسلامی، از چشم خود بیرون آورند.»
این کتاب با تنظیم موضوعی بیانات گهربار مقام عظمای ولایت حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای، در 4 فصل تدوین گردیده است:

فصل اول: آثار و برکات عفاف و حجاب؛ شامل موضوعات:

حجاب ارزشی منطبق با فطرت و طبیعت انسان، حجاب جلوگیری از اختلاط بی قید و شرط، برخورد قاطع امام با بی حجابی،…

فصل دوم: افتخار جمهوری اسلامی به عفاف و حجاب زنان؛ شامل موضوعات:
نتایج عظیم رویگرد زنان به حجاب، پایبندی زنان به حجاب بدون اجبار پس از پیروزی انقلاب، نهی از منکر راه اصلاح بد حجابی،…

فصل سوم: کشف حجاب رضا خانی؛ شامل موضوعات:
کشف حجاب و شکستن رابطه محدود زن و مرد، نشانه غرب گرایی، سوغات رضا خان از غرب، فرصت شرکت در فعالیتهای اجتماعی،…

فصل چهارم: چرایی تلاش غرب در مبارزه با عفاف و حجاب؛ شامل موضوعات:
فرهنگ غرب فرهنگ برهنگی است، تلاش صهیونیست ها در اشاعه فساد و فحشا، خیانت غربیه زن، به اصلاحات آمریکایی در کشور، جنجال حجاب در اوروپا،..
منبع : موسسه خیبر

پدر و مادرهای امروزی، کمتر به تنبیه بدنی اعتقاد دارند و بیشتر سعی می کنند تا از روش های جایگزین استفاده کنند. در حالیکه والدین نسل های قبلی، از انواع روش های تنبیه و حتی تنبیه بدنی، در امور تربیتی خود، زیاد استفاده می کردند و حتی برخی از آنان معتقدند که دلیل لوس بودن بچه های امروز این است که والدین، از تنبیه استفاده نمی کنند. به راستی تنبیه خوب است یا بد و اصلا باید به چه صورتی باشد؟

افراد بسیاری به این موضوع باور دارند که سخت گیری کردن و تنبیه کودکان، روشی موثر در تربیت است. البته باید اذعان کرد که تنبیه روشی اثر گذار است که موجب توقف بدرفتاری و کارهای غلط در بچه ها می شود. اما نتیجه بلند مدت این کار چیست؟ بسیاری از ما والدین و مربیان، فریب روش های زودگذر را می خوریم. وقتی نتیجه بلند مدت یک عمل، منفی استباید مراقب آن چیزهایی باشیم که اثرگذار هستند.

اما نتایج بلند مدت تنبیه این است که بچه ها معمولا یک یا هر چهار “ت” تنبیه را در اختیار می گیرند:
چهار “ت” برای تنبیه

1. تنفر: “این غیرمنصفانه است.من نمی توانم به بزرگسالان اعتماد کنم.”

2.تلافی: “الان آنها برنده شدند، ولی دفعه ی بعد من تلافی می کنم.”

3.تمرد: “من دقیقا برعکس عمل می کنم تا ثابت کنم که مجبور نیستم به شیوه ی آنها رفتار کنم.”

4.تسلیم: که ممکن است به دو شکل اتفاق بیفتد:

الف) به شکل موذیانه:"دفعه ی بعد باید بیشتر مراقب باشم تا گیر نیفتم.”

ب) به شکل عزت نفس کاهش یافته: “من آدم خوبی نیستم.” (1)

مسئولیت پذیری رفتاری است که آموخته می شود. بخشی از وظیفه والدین آموزش دادن مسولیت و مسئول بودن به فرزندان است . تعیین مسئولیت برای آنها و اینکه از آنها بخواهید که در قبال مسئولیت های شان پاسخگو باشند ، از کودکان افراد مسئولیت پذیری می سازد. به منظور آموزش مسئولیت پذیری ، والدین باید اجازه انتخاب کردن به کودکان بدهند و زمانی در کنار فرزندانشان قرار گیرند که این انتخاب ها زندگی فرزندانشان را دچار مخاطره کرده باشد. این بهترین راه برای کمک به آنها دریادگیری و درک موقعیت زندگی شان است، این موضوع به آنها آگاهی می دهد، در انتخاب های خود منتظر عواقب مثبت و منفی باشند وآنها را بپذیرند.

گام اول

درک تعریف مسئولیت می تواند کمک حال ما باشد. به طور کلی مسئولیت چیزی است که باید در قبال آن پاسخگو باشیم. درک این واژه کمک می کند تا کودکان در موردکار های عادی روزمره و حتی تکالیف خود مسئولیت پذیر شوند. ممکن است کودکان از عهده دار شدن مسئولیت ها اجتناب کنند با بررسی کارهای روزمره آنها و یا تعیین مسئولیتی جدید می توان آنها را در مسیر مسئولیت پذیری کمک کرد.
گام دوم

شما باید مواردی را پیدا کنید که فرزند تان برای آن پاسخگو باشد. این روش می تواند در سنین پایین آغاز شود. با توجه به سن کودک علی الخصوص اگر بتوانیم از سنین پایین مسئولیت های مناسب برای او تعیین کنیم. به عنوان مثال، سپردن کارهای عادی و روزمره به کودک 4 ساله ای که توانایی انجام آنها را بدون دستپاچگی و یا سرخوردگی به اتمام می رساند. مطمئن باشید وظیفه تعیین شده مناسب سن فرزندتان است . ممکن است در ابتدا لازم باشد نکاتی را به او یادآوری کنید ، اما پس از موفقیت آنها در انجام کار، تشویق شما پاداش خوبی است برای آنکه فرزتدتان بداند شما به مسئولیت پذیری او افتخار می کنید.

با بالا رفتن سن کودک ، کارها و وظایف بیشتری را به او واگذار کنید. در ابتدا تکالیف ، یا آماده کردن لوازم مدرسه و با افزایش سن فعالیتهایی از قبیل تهیه مواد غذایی مورد نیاز خانه، کمک در نظافت خانه، شست وشو ماشین و….. را بر عهده او بگذارید.

زمانی که می بینید فرزندان شما برای انجام مسئولیت های خود سعی و تلاش می کنند ، آنها را تشویق کنید .این تشویق لازم نیست که به صورت مادی باشد .شما می توانید با آنها پارک بروید ، به آنها کتاب هدیه بدهید ، اجازه بدهید نیم ساعت بیشتر تلویزیون ببیند.