یکی از مسائل مهم در خانواده های معنوی ، آگاهی از روش های صحیح ایجاد علاقه در فرزندان به مسائل دینی است . برخی از خانواده ها حتی با تلاش های بسیار ، موفق به ایجاد انس نمی شوند و گروهی دیگر پرداختن به این مسئله را با رفتارهایی نامناسب همراه می کنند . در این رابطه چند روش جهت علاقه مند سازی فرزندان به عبادت را بیان می کنیم :

1- اول جذب و آموزش ، سپس رفتار : یکی از اصول تربیت دینی ، به ویژه علاقه مندی کودکان به عبادت ، توجه به آموزش این مسئله است . کودکی که از همان اوان طفولیت ، خود را کنار عبادت والدین و در جمع های معنوی می یابد ، زمینه بیشتری برای پرسشگری درباره ی دین و امور دینی در او شکل می گیرد .لذا آگاهی دادن کودکان از چگونگی انجام فرائض دینی و نیز دانستن فلسفه ی انجام آن به گونه ای محدود ، می تواند مشوق خوبی برای انجام این کار و استمرار آن باشد .

2- تشویق به جای تحمیل : تشویق ها می تواند کلامی و غیر کلامی باشد . همچنین می توان به صورت متناوب ، هدیه هایی را به کودکان داد و آنان را به دلیل رفتار خوبشان تشویق کرد . البته در این باره ، از واژه ی جایزه استفاده نکنید زیرا کودکان را شرطی می کند . واژه ی ” هدیه “مناسب تر است زیرا هم انگیزه ی رفتار را درونی نگه می دارد و هم آنان را از آسیب شرطی شدن و عبادت به شرط مزد دور می کند . مهم ترین نکته ای که کودکان باید بدانند این است که انجام فرائض دینی برای خودشان چه سودی از نظر آرامش روحی و روانی دارد ؟ کارهای معنوی به تعمیق و تأمین بهداشت روانی کودکان کمک می کند و هیچ سودی برای دیگران ندارد . لذا از کودکان بخواهیم خودشان انجام دادن یا ندادن فرائض دینی را با هم مقایسه کنند و به این نتیجه برسند که پای بندی به احکام به نفع آن هاست .