پیوند: http://www.hijabnews.net/vdchvvni.23nikdftt2.html

به راستی چه در میان است؟ که او از قلب بلاروس به آیینی دل می سپارد که تو و امثال تو از آن می گریزند؟

حتی بازیگران ما…. بگذریم بهتر است .

چه در قلب اروپا می گذرد که رعنا رحیم پور مجری بی بی سی فارسی در صفحه ی فیس بوک خود عکس زیر را منتشر می کند و برخی ها در مهد اسلام ناب به دنبال چیز دیگری هستند؟ 

یكی از سنت‌های الهی، رشد مردم در لابلای حوادث و آزمایش‌های پی در پی است. اینجاست كه حجت خدا بر خلق تمام می‌شود و سعادت و شقاوت قابل تفكیك می‌گردد.

امتحان یك سنت همیشگى و جاودانى الهى است كه امتحان كننده آن، خداست.(1) تمام جهان، صحنه آزمایش و تمام مردم حتّى پیامبران نیز مورد امتحان قرار مى‏گیرند و این، سنتى است كه در تمام امت‌هاى پیشین نیز جارى بوده است: «أَ حَسِبَ النَّاسُ أَن یترَكُواْ أَن یقُولُواْ ءَامَنَّا وَ هُمْ لَا یفْتَنُونَ*وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَیعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَلَیعْلَمَنَّ الْكَاذِبِینَ»؛ «آیا مردم گمان كردند همین كه بگویند: ایمان آوردیم! به حال خود رها مي‏شوند و آزمایش نخواهند شد؟! ما كسانى را كه پیش از آنان بودند آزمودیم (و اینها را نیز امتحان مي‏كنیم) باید علم خدا درباره كسانى كه راست مى‏گویند و كسانى كه دروغ مي‏گویند تحقق یابد!»(2)

در تحلیل قرآنی همه چیز می‌تواند به عنوان راهی برای آزمون باشد و هر چیزی از این ظرفیت و توان برخوردار می‌باشد كه به عنوان ابزار آزمون‌های الهی به هدف تنبیه و مجازات و یا تحقق‌بخشی به ظرفیت‌های سرشته در نهاد انسان مورد استفاده قرار گیرد. از این رو در آیات قرآنی با موارد و مصادیقی روبه‌رو می‌شویم كه شخص و یا امتی با انواع آیات خداوندی حتی با آسایش و رفاه، آزموده شده‌اند و سربلند و سرافكنده از این آزمون‌ها بیرون رفته‌اند.

شاید بتوان گفت مهم‌ترین حکمت غیبت امام مهدی(عج)، آزمون بندگان الهی و سنجش میزان اخلاص و پایبندی آنان به ارزش‌های دینی است.

نگاهی به روایات

در حدیثی از امام باقر(علیه السلام) آمده است: «ای شیعیان آل‌محمد! یقیناً ناخالص‌های شما از شما جدا خواهند شد؛ هم‌چون سرمه در چشم که سرمه‌کش می‌داند چه زمان سرمه در چشم می‌رود، اما نمی‌داند کی از چشم می‌رود. ناخالص‌های شما هم صبح می‌کنند، در حالی که بر امیری از ولایت ما گام بر می‌دارند و غروب می‌کنند، در حالی که از آن بیرون رفته‌اند. و(بالعکس) شامگاهان در مسیری از ولایت مایند و صبح می‌کنند، در حالی که از آن خارج شده‌اند».(3)

از خواب که پرید، آنقدر ذوق زده بود که همسرش را هم بیدار کرد. پرسید «چی شده؟» گفت «خواب دیدم.» پرسید «خیر باشه. چی خواب دیدی مگه؟» گفت «پیامبر را دیدم. من و آقای خمینی رفته بودیم مکه، داشتیم طواف می کردیم. حضرت رسول را دیدم که دارد به طرف ما می آید. خودم را کشیدم کنار، گفتم یا رسول الله! استادم از اولاد شماست. پیامبر آقا را بوسید، بعد با من روبوسی کرد.

بعد من از خواب بیدار شدم. هنوز داغی لب های پیامبر را حس می کنم.» خانم گفت: «حتما آقای سخنرانی های شما را تایید کرده.» گفت «نه. یک اتفاق مهمی می خواهد برای من بیفتد.» فقط سه شب به آن اتفاق مهم مانده بود.