پیوند: http://farsi.khamenei.ir

در مرور سریع این بیانات می‌خوانید:
موضوعات اصلی مطرح شده در بیانات
جملات طلایی بیانات
پیشنهاد بیانات یا پیام های مرتبط با موضوعات اصلی برای مطالعه بیشتر
واژگان كلیدی مطرح شده در بیانات
جزئیات تكمیلی قابل توجه در متن بیانات
«مرور سریع» در قالب‌های pdf (از اینجا) و  word (از اینجا) در دسترس كاربران است.

مردمی بودن روحانیت عامل جذب به دین است

منش روحانی نباید فرماندهی باشد؛ هرچند تشریفات فرماندهی اصلاً مردمی محض است. شما فرض کنید در فلان محله ی تهران یا هر شهر دیگری پیشنماز یک مسجد هستید. پیشنماز یک مسجد چگونه رفتار می کند؟ با امر و نهی و پَسرو و پیشرو رفتار می کند؟ اگر بکند، مردم به نمازش نمی آیند.

همیشه گرم ترین نماز جماعت ها متعلق به پیشنمازهای مردمی است: با مردم گرم می گیرند؛ با مردم خوش اخلاقی می کنند؛ بی حوصلگی نشان نمی دهند؛ بدخلقی نشان نمی دهند، جواب مسأله شان را می دهند؛ یک وقت اگر کسی بیماری و مشکلی داشته باشد، اگر با پول نتوانند، با اخلاق آن مشکل را تسکین می دهند.

گفت:

چو وا نمی کنی گرهی خود گره مباش

ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست

به عنوان آخوندی، دست ما گشاده نیست؛ اما ابرویمان که می تواند گشاده باشد. بنده خودم سالها پیشنمازی کرده ام؛ می دانم انسان چگونه باید با مردم رفتار کند.

وقتی نماز تمام می شد، برمی گشتم رو به مردم می نشستم. تسبیحات حضرت زهرا را هم که می گفتم، افراد می آمدند و می دیدند راه باز است. جوان می آمد، مزلّف می آمد، بازاری می آمد، ریش دار می آمد، بی ریش می آمد. آن زمان، پوشیدن پوستین های وارونه در میان جوانهای بیتل مد شده بود.

یک روز رفتم نماز، دیدم یکی از همین جوانهای آلامد که موهایش را روغن زده، آمده و صف اول کنار متدینین و بازاری های خوب و افراد محاسن سفید نشسته. احساس کردم این جوان با من حرفی دارد. نشستم و به او پاسخِ نگاه دادم؛ یعنی اجازه دادم بیاید حرفش را بزند. جلو آمد و گفت آقا! من صف اول بنشینم، اشکال دارد؟ گفتم نه، چه اشکالی دارد؟ شما هم مثل بقیه.

گفت: این آقایان می گویند اشکال دارد. گفتم: این آقایان بیخود می گویند! این جوان، دیگر از این مسجد پا نمی کشد. این جوان، دیگر از این پیشنماز دل نمی کند. همین طور هم بود؛ از ما دل نمی کندند. بنده وقتی مسجد می رفتم، در میان صد نفر، اقلاً نود نفرش جوانها بودند. بنده هیچ چیز خاصی نداشتم؛ نه یک مایه ی آن چنانی معنوی، نه یک مایه ی دنیوی؛ اما با مردم بودم.

بیانات در دیدار مسئولان عقیدتی، سیاسی نیروی انتظامی

پرسش: کودک چهار ساله ام مدتی است که نیمه های شب یک دفعه از خواب می پرد و شروع به گریه می کند و می گوید که از خوابیدن در اتاق خودش واهمه داشته و می ترسد. لطفا بنده را راهنمایی کنید که چگونه با این مشکل فرزندم برخورد کنم؟

پاسخ: در كودكان دو تا شش سال، تصورات با سرعت بسیار زیادی رشد می كنند. با آن‌ كه این تصورات بیشتر اوقات درباره اتفاقات خوب رخ می ‌دهند، ممكن است همین تصورات، كودكان را از بسیاری رخدادها عصبی كنند یا سبب بروز ترس در آنها شوند زیرا روند فكری و ذهنی كودكان در این سنین، بسیار پیچیده و اثر پذیر است.

آنها در خلوت با خود می‌اندیشند: « اگه هیولایی در اتاق دختری بود كه دیشب مامان داستانش را تعریف می ‌كرد، پس ممكن است در اتاق من هم هیولا باشه! »

یا اگر یكی از خواهران یا برادرانش از تاریكی بترسد احتمالا دلیل خوبی است كه او هم تصمیم بگیرد بترسد!

واكنش شما به ترس كودک

- هرگز كودكتان را برای ترسش مسخره نكنید، تحقیرش نكنید یا برایش دلیل منطقی نیاورید.

این كارها به او نشان می ‌دهد شما خطری كه از نظر او بسیار واقعی است را درک نمی ‌كنید و حتی ممكن است بیشتر احساس ترس كند چون احساس می ‌كند شما نمی ‌توانید از او محافظت كنید. به علاوه، مسخره كردن باعث می ‌شود كه عزت نفسش را از دست بدهد.

- اگر هراسان از خواب پریده، به او اطمینان دهید كه خواب رخدادی واقعی نیست و او در امنیت است.

اگر لازم باشد چراغ را روشن كنید، بغلش كنید و مدتی كنارش بخوابید.

چراغ اتاق را تا زمانی كه ترس كودک از بین برود روشن بگذارید.

- اگر تصمیم گرفتید اتاق را ترک كنید، در اتاق را كمی باز بگذارید تا نور بیرون به داخل اتاق بیفتد و كودک صدای شما یا كارهایتان را بشنود.

آنچه كه باید انجام دهید

- به ترسش اهمیت بدهید.

اجازه بدهید در مورد آن حرف بزند. هرگز نگویید بچه‌ های بزرگ نمی ‌ترسند. اطمینان ‌دهنده باشید. به او بگویید: « اگه بخوای كنارت می‌ مونم ».

- با تصورات او پیش بروید؛ یعنی اگر اصرار دارد كه یک غول در كمد لباسهایش است، كمد را باز كنید و آن را بگردید.

- حتی می ‌توانید یكی از عروسک ‌های مورد علاقه ‌اش را به عنوان محافظ خود انتخاب كنید یا به كودكتان جملات خاصی یاد بدهید كه با آن غول را ناپدید كند.

- ارتباطی مطلوب به وجود آورید.

زمانی كه نیمه ‌های شب صدای كودكتان را می ‌شنوید، نزدش بروید و او را در تاریكی آرام كنید.

-  بازی ‌هایی را با هم امتحان كنید كه با چشمان بسته چیزهای خوب مثل بستنی یا قلعه شنی كنار ساحل را تصور كند.

- از این‌ كه اتاق كودک فقط مكانی برای استراحت و خواب او باشد پرهیز كنید؛ اتاق او باید مكانی شاد و فارغ از احساسات منفی باشد.

- شجاعتش را تحسین كنید.

زمانی كه كودكتان بر ترسش غلبه می‌ كند را بسیار بزرگ كنید. اهمیتی ندارد كه این گام چقدر كوچک بوده است. اگر او تمام شب را در حالی كه چراغ خاموش است در تختش گذرانده باشد، یك جشن كوچک بگیرید یا یک هدیه كوچک را در عوض برایش آماده كنید.

چگونه از ترس جلوگیری كنیم

خواندن كتاب و قصه، یا تماشای فیلم و سریال ‌های ترسناک را برای كودكتان ممنوع كنید. یادتان باشد كه قطعاً تهدیدهایی مثل «اگر درست رفتار نكنی آقا غوله میاد تو رو می ‌بره» را نباید به هیچ وجه بر زبان آورید.

منبع : جامعه مجاز کودک و والدین