اینکه دیگران را به آرامش دعوت کرده و عصبانیت آنها را از یادشان ببریم، هنر و قدرتی بزرگ است. در خیابان، فروشگاه، عصانیت بنگاه معاملات، صف خرید نان (!) و بسیار دیده ایم که ناگهان دو نفر شدیدا با هم بحثشان شده و اگر تا چند ثانیۀ دیگر به دادشان نرسیم شاید کار به دعوا بکشد.

همچنین زیاد پیش آمده که خودمان با شخصی بحثمان شده و چه حق و چه ناحق، باید به گونه ای او را آرام می کرده ایم. اما اینکه چقدر در آرام کردن او توانایی داریم و چگونه در آن لحظه او را آرام کنیم مساله ای مهم است که در زیر به چند مورد دربارۀ آرام کردن افراد اشاره می نمایم :

امروز چند تا فرشته مهمون مدرسه علیمه الزهرا المرضیه سلام الله علیها بودند

چه استقبالی از این فرشته ها شد، جاتون خالی، جدی جدی سفیران نور بودند