وقتی در موقعیتی قرار می‌گیرید که از کلمه «باز هم…» استفاده می‌کنید باید شست‌تان خبردار شود که احتیاج به رتق و فتق امور است.

برخی از تحقیقات نشان می‌دهند ناملایمات روزمره زندگی بیش تر از تحولات بزرگ زندگی سلامتی ما را در معرض خطر قرار می‌دهند.

«باز این سویچم گم شد، دیرم شد، اَه ندیدی کجا است؟»،

«باز این طبقه بالایی‌ها مهمون دارن؟!ما هر پنچ شنبه جمعه همین برنامه رو داریم، وقتی مهمون دارن انگار رفتن ورزشگاه آزادی»،

«بابا اون آب گرمکن رو درست کن ما هر دفعه تو حموم گیر نکنیم».

شاید شما هم هر روز درگیر این اتفاقات روزمره باشید. این اتفاقات که روزمره هستند و برای ما ناکامی‌های جزئی به همراه دارند از نظر روانشناختی بیشتر از تحولات بزرگ تر زندگی مانند جابجایی خانه یا از کار برکنار شدن سلامتی جسمی و روانی ما را در خطر می‌اندازند.

تا جایی که می‌توانید به این مسائل ریز اهمیت بدهید و در مورد آن‌ها اهمال کاری نکنید. در بسیاری از مواقع کم اهمیت به نظر آمدن این مسائل باعث می‌شود آن‌ها را فراموش کنید.

برای جلوگیری از فراموشی دفتر یا برگه‌ای برای کارهایی که باید انجام شود اختصاص دهید. به این شکل تاثیراتی که به ظاهر جزئی هستند را کنترل می‌کنید. وقتی در موقعیتی قرار می‌گیرید که از کلمه ی «باز هم…» استفاده می‌کنید باید شست‌تان خبردار شود که احتیاج به رتق و فتق امور است.

تا جایی که می توانید این مداخله‌گرها را کنترل کنید.

در مواقعی که نمی‌شود کاری انجام داد سعی کنید خود و یا محیط خود را برای کسب آرامش بیشتر تغییر دهید. برای مثال اگر عادت دارید بعد از ظهرها بخوابید و می‌دانید از ساعت چهار به بعد بچه‌های کوچه یا سرو صدای ماشین‌ها نمی‌گذارند بخوابید، کمی زودتر ناهار بخورید و زودتر به رختخواب بروید.

خلاصه کلام برای جلوگیری از تاثیرات مخرب مداخله‌گرهای مزمن بایستی نسبت به محرک های کوچک حساس باشید.

به راحتی از کنار دزدهای آرامش نگذرید.

بخیلی سفارش ساخت کوزه و کاسه ای را به کوزه گری داد.
کوزه گر پرسید: بر کوزه ات چه نقش کنم؟
بخیل گفت: بنویس «فمَن شَرِبَ مِنه فَلیس مِنّی؛کسی که از آن بنوشد از من نیست»
پرسید بر کاسه ات چه نقش کنم؟ گفت : بنویس « و مَن لَم یَطعَمه فإنَّه مِنّی،کسی که از آن نخورد، از من است »
گر به جای نانش اندر سفره بودی آفتاب        تا قیامت روز روشن کس ندیدی در جهان

کلکسیون جواهرات استفان وبستر (Stephen Webster )، با نام گناهان کبیره، در لندن به نمایش گذارده شد.

این مجموعه شامل 7 مدل انگشتر است که هر یک از آنها نماد یکی از هفت گناه کبیره می باشد.
اوایل عصر مسیحیت، راهبی یونانی به نام اواگریو دُ پونتو فهرستی از هشت گناه کبیره ارائه داد تا تمایلات منفی اصلی انسان را تعریف کند. ارتکاب هرکدام از این گناهان، می‌توانست انسان را به جهنم محکوم کند. پاپ گرگوری اولین تغییرات را در قرن شانزدهم در فهرست گناهان کبیره داد و فهرستی هفتگانه و رسمی از این گناهان منتشر کرد. در فهرست او، «اندوه» دیگر گناه محسوب نمی‌شد و جایش را به «تنبلی» داد.
این گناهان عبارتند از : تکبر (Pride)، طمعکاری (Greed)، شهوت (Lust)، حسادت (Envy)، خشم(Wrath)، شکم پرستی  (Gluttony) و تنبلی (Sloth) .
هفت گناه کبیره از موضوعات مورد علاقه در وعظ و خطابه‌ها، نمایشنامه‌های اخلاقی و هنر اروپای قرون وسطا بوده‌است.

- طمعکاری (Greed):
نماد حرص و آز  و طمعکاری شامل سکه های طلایی است که بر روی هم قرار گرفته اند و در بالاترین نقطه به یک الماس درخشان ختم می شوند.





- تنبلی (Sloth):
برای نمایش کاهلی و تنبلی، نگین آکوامارین را بر روی کوسن مخملی قرمز قرار داده.

- شهوت (Lust):
پاهایی با جورابهای ساق بلند که با بازوانی در هم پیچیده شده اند که نشانگر حیله گری در انگشتر شهوت می باشد.

- حسادت (Envy):
نماد حسادت شامل هیولایی چشم سبز است که زیر سری از سنگ زبرجد کمین کرده است.





- تکبر (Pride):
تکبر و غرور را با یک سنگ تانزانیت بنفش در حالی که با تعدادی از پرهای طاووس احاطه شده، نشان می دهد.





- شکم پرستی (Gluttony):
شکم پرستی شامل لب هایی پوشیده شده از جواهر قرمز رنگ با دندان های سفید براق آماده برای بلعیدن هر چیز خوردنی می باشد.







- خشم (Wrath):
برای نمایش خشم، دستان زنی را نشان می دهد که جامی پر از زهر را در خود جای داده است.

وبستر در تفسیر این انگشترها می گوید:

در قرن بیست و یکم هفت گناه کبیره وجود دارد که مجازات مرگ ندارد

و در حالی که همه می دانند که نتیجه این گناهان چیست.