موضوعی که مرحوم آیت الله محمد علی شاه آبادی ( استاد عرفان امام خمینی قدس سرّه ) به آن عنایت ویژه ای داشتند و آن را در قرب به حضرت حق مؤثر می دانستند ، بیداری شب و سحر خیزی بود . می فرمودند : ” اگر برای نافله ی شب ، بیدار شدید و برای نافله خواندن ، آمادگی روحی ندارید ، بیدار بمانید . بنشینید ، حتی چایی بخورید . انسان بر اثر همین بیداری ، آمادگی برای عبادت را پیدا می کند ” .

همچنین می فرمودند : ” بیداری سحر ، هم برای مزاج مادی مفید است و هم برای مزاج معنوی ” . در منبرهایشان مکرراً می فرمودند : ” برای دنیایتان هم که شده ، سحرها بیدار شوید . چون بیداری سحر ، وسعت رزق ، زیبایی چهره و خوش اخلاقی می آورد ” .

عارف کامل ، ص 48

در روایت است که روزی حضرت یحیی علیه السلام از شیطان پرسید : « آیا شده است در وسوسه ات مرا فریفته باشی ؟ » گفت : « بلی ، یک شب چنان شد که تو را بر آن داشتم تا غذا را سیر بخوری و برای نماز شب به خواب روی» . حضرت یحیی علیه السلام فرمود : « عهد کردم هرگز شب ، غذای سیر نخوردم» . شیطان از این پیشامد بسیار ناراحت شد و گفت : « من هم عهد کردم هرگز اسرار خود را به کسی نگویم» .

کشکول زفره ای ، ص 3

یکی از مهم ترین وظایف اجتماعی انسان ، احترام به پدر و مادر و برآوردن نیازهای آنان به ویژه در سنین پیری است . اما نکته قابل توجه این است که طبق دستورات دینی انسان تا می تواند خود به خدمت پدر و مادر اقدام کند ، نه اینکه دیگری را برای این کار بگمارد . یکی از اصحاب به نام ابراهیم بن شعیب به امام صادق علیه السلام عرض کرد : ” پدرم به حدی پیر و ناتوان شده که او را برای قضای حاجت ، حمل می کنیم . ” حضرت فرمودند : اگر توانستی خودت به این کار ، اقدام نمایی ، بکن و با دست برایش لقمه بگیر که این کار ، سپری ( از آتش جهنم ) برای فردای تو خواهد بود .

اصول کافی ، ج 3 ، ص 236