به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای،
توضیح و تبیین آیات قرآن در کلام حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، تنها منحصر در جلسات تفسیر ایشان نبوده است، بلکه دیدارهای گوناگون ایشان با اقشار مختلف مملو از توضیح و تبیین آیات قرآنی است. برخی از آیات در کلام ایشان تکرار بیشتری داشته است که در این یادداشت‌ها به معرفی آن‌ها می‌پردازیم. آن‌چه در این یادداشت می‌خوانید قسمت دوم از معرفی و توضیح «پرکاربردترین آیات در کلام رهبر انقلاب» است.

در یادداشت قبلی خواندیم که آیه‌‌ نصرت الهی بیشترین کاربرد را در کلام حضرت آیت‌‌الله خامنه‌ای داشته است. در این یادداشت به دومین آیه‌ی پرکاربرد در بیانات ایشان می‌پردازیم.

آیه‌ «شجره طیبه» پس از آیه‌ نصرت الهی بیشترین استفاده را در بیانات و پیام‌های منتشر شده از ایشان با ۴۴ بار، تکرار داشته است:
«أَلَم تَرَ کَیفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصلُها ثابِتٌ وَفَرعُها فِی السَّماءِ» (آیه‌ی ۲۴ سوره‌ ابراهیم)

آیا ندیدی چگونه خداوند «کلمه طیبه» (و گفتار پاکیزه) را به درخت پاکیزه‌ای تشبیه کرده که ریشه‌ی آن (در زمین) ثابت، و شاخه‌ی آن در آسمان است!؟

در این آیه‌ی مبارکه خداوند متعال «کلمه طیبه» را به درختی پاکیزه تشبیه کرده است که ریشه‌ی آن ثابت و شاخه‌های آن در آسمان است. «جاهایی که خدای متعال در قرآن مَثَل می‌زند - «ان اللَّه لایستحیی أن یضرب مثلاً ما بعوضة فما فوقها» - جای دقّت بیشتری است؛ چون در این گونه موارد، قرآن حقیقتِ بزرگ و پایداری را با تکیه بر یک مثال محسوس، برای ما بیان می‌کند. ما اگر عقل داریم، باید بفهمیم. یکی از آن موارد، همین جاست. شما یک درخت معمولی را نگاه کنید که آن را در خاکی حاصلخیز نشاندید و به آن رسیدید و آفت را از او دفع کردید و دیگر نگرانی‌ای ندارید، «تؤتی اکلها کل حین باذن ربها». به هنگام فصل میوه، سبد را برمی‌دارید و می‌روید تا میوه بچینید. این، یک مثل است. کلمه‌ی طیّبه مثل همین درخت است.»۱

آن‌چه که در این آیه ممکن است مورد سؤال قرار بگیرد، این است که منظور از «کلمه طیبه» چیست؟

پیوند: http://www.iqna.ir/fa/News/1425871

گروه هنر: ماه رمضان امسال سریالی از شبکه سیما با عنوان «هفت سنگ» پخش می‌شود که کپی ناشیانه‌ای از سریال آمریکایی «خانواده مدرن» است.

اساس ساخت و تولید سریال‌های مناسبتی به فراخور ایا‌م‌ مختلف که بار مذهبی و یا نگاهی ملی دارند، برای همراه کردن مخاطب با رویداد مربوطه است تا به واسطه رسانه‌هایی همچون رادیو و تلویزیون با آن مناسبت ویژه ارتباط وثیق‌تری پیدا کند. حال این سؤال مطرح می‌شود که این‌ گونه آثار در رسانه ملی بنا به چه اهدافی ساخته می‌شوند و به بیانی دیگر فلسفه وجودی و ماهیت ساختاری این تولیدات چیست؟ همچنین سؤالی که طی سا‌ل‌های اخیر پاسخ به آن همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، این است که چنین آثاری از چه خروجی و فیلتری عبور کرده و اجازه پخش می‌گیرند؟ نکته سوم این‌که آیا برای تولیدات مناسبتی به ویژه در ایامی همچون ماه مبارک رمضان مؤلفه‌ها و شاخصه‌هایی در نظر گرفته شده است یا خیر؟!

با نگاهی کلی و گذرا نسبت به تولیدات سال‌های اخیر ماه رمضان می‌توان دریافت که قاعدتا تلویزیون می‌بایست نسبت به نوع محتوا و سبک سریال‌سازی در این ایام، دوره آزمون و خطای خود را پشت سر گذاشته و با ساخت و پخش سریال‌های متفاوت و در ژانرهای مختلف نتایج قابل توجهی نیز دریافت کرده باشد؛ به گونه‌ای که دیگر انتظار نمی‌رود شاهد خطا یا اشتباهی حتی سهوی در خصوص این‌گونه تولیدات باشیم. آنچه ضریب خطا در این مورد را به شدت پایین می‌آورد تجربیات سال‌های اخیر سریال‌سازی مناسبتی و حجم قابل توجهی از مخاطبان است که سریال‌های این ماه را دنبال می‌کنند و بارها هم اتفاق افتاده که ساخت یک سریال مناسبتی در ایامی خاص بنا به اقبال مخاطبان نسبت به تماشای آثار در این برهه زمانی خاص سکوی پرتاب یک کارگردان یا بازیگر شده است.

تولیدات مناسبتی سیما بر اساس چه معیارهایی روی آنتن می‌روند؟

یکی از اعمالی که به آن بسیار اهمیت داده شده است، صدقه برای حفظ وجود مقدس امام زمان (ارواحنا فداه) بوده است چون یکی از تکالیف زمان غیبت صدقه دادن است به آنچه که میسر است برای حفظ وجود مبارک امام زمان (ارواحنا فداه).

به طور کلی صدقه آثاری دارد… یکی اینکه صدقه نمایشگر صداقت ایمان مومن است که با انجام آن نشان می دهد تا چه حد در وادی ایمان و خداپرستی صادق است و از این طریق رفع نیازمندیهای مومن می گردد و سبب پیدایش رفاه عمومی می گردد و همچنین صدقه یکی از عوامل سازندگی انسان نیز هست چنانکه قرآن می فرماید:

ای رسول ما، تو از مومنان صدقات را دریافت کن تا بدان صدقات نفس آنها را پاک و پاکیزه سازی. مومن صدقه را باید برای خود یا برای فایده و غرضی که در نظر دارد بدهد و یا برای حفظ نفس خود و یا محبوب و عزیزی که بسیار نزد او گرامی است دهد و چه محبوبی بالاتر از امام زمان (عج) که اصلاح بسیاری از امور دینی و آخرتمان متوقف به وجود و سلامتی آن حضرت است و این مطلب به دلیل عقل و نقل ثابت است که هیچ شخصی عزیزتر و گرامی تر نیست و نباید باشد مگر وجود مقدس امام زمان (عج) بلکه امام باید محبوبتر از شخص خودمان باشد و اگر چنین اعتقادی نداشته باشیم در ایمان و معرفتمان نسبت به آن حضرت ضعف و خللی وجود دارد.

سیدبن طاووس رحمه الله به ما سفارش کرده و می فرماید:

ابتدا برای حضرت مهدی(عج) صدقه بده قبل از اینکه برای خود و عزیزانت صدقه بدهی. باید توجه داشت که آن حضرت هیچ نیازی به صدقه دادن ما ندارد بلکه از شئون بندگی و ادای بعضی از حقوق بزرگ آن حضرت است و خود یک نوع اظهار محبت و دوستی به آن حضرت است و این عمل راه و سببی است برای جلب رضای پروردگار و حلول قرب به خداوند در قضای حوایج و دفع بلا از آثار صدقه به انفاق کنندگان آن می رسد مخصوصاً اگر انفاق برای اظهار محبت و دعا برای وجود مقدس امام زمان (ع) باشد.

سیدابن طاووس می نویسد: ایامی که در مدرسه علمیه بعثت سکونت داشتم طلبه ای که نزد من موثق بود راجع به صدقه برای وجود نازنین امام زمان (ارواحنا فداه) می گفت:

شبی از حرم حضرت رضا(علیه السلام) به طرف مدرسه می آمدم در آن شب بسیار برای امام زمان (عج) دعا کرده و در فراقش اشک ریختم در وقت برگشتن از حرم به بازار سرشور رسیدم که فقیری جلوی مرا گرفت و از من چیزی خواست هر چه دست در جیب لباسهایم کردم چیزی پیدا نکردم مگر یک پنج ریالی آن را با آنکه کم بود با شرمندگی به آن فقیر دادم و نیت کردم که این صدقه برای حفظ وجود مقدس امام زمانم باشد.