خوش آمدید

مدرسه علمیه الزهرا المرضیه سلام الله علیها

بروشور تهيه شده توسط طلبه حوزه علميه الزهرا المرضيه (سلام الله عليها)

 

مرغ باغ ملکوتم!

مرغ باغ ملکوتم!

این دنیا فانی است و سرای باقی در پس این دنیا واقع شده است.نباید به این دنیا دلبسته و وابسته شد ،باید چون مسافری در انتظار بلند شدن بانگ الرحیل بود.باید خودسازی کرد و روح را برای پرواز در ملکوت آماده نمود و اسیر قفس دنیا نساخت.

فاش می گویم و از گفته خود دلشادم                   بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم

طایر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق                 که در این دامگه حادثه چون افتادم

باید بدانیم که دنیا محل گذر است و باید در این دنیای فانی به خود پرداخته و خودسازی کنیم و خود را به معبود خویش نزدیک سازیم.

روح انسان قابلیت پیشرفت و تعالی فوق العاده ای دارد به طوری که می تواند به جایی پا نهد که حتی ملائکه نیز به آن مکان راهی ندارند.

رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند           بنگر که تا چه حد است مقام آدمیت

ما طلاب باید هدف خود را از یادگیری دانش کسب رضای الهی قرار دهیم در این صورت است که می توانیم مرغ باغ ملکوت شویم همانند علمای بزرگ و وارسته شیعه.

ادامه »

اولین چیزی که باید از خدا بخواهیم ...


استاد شهید مطهری :

ادب عبوديت اقتضا ميكند كه انسان از خدا بخواهد. آن كسى كه از خدا چيز نمى‏خواهد او در مقابل خدا انانيّت به خرج مي‏دهد. عبوديت اقتضا ميكند كه انسان هميشه از خداوند چيز بخواهد. و وقتى كه انسان از خدا چيز مي‏خواهد اول اين را بايد بخواهد: خدايا اين قلب من را هدايت كن كه از تو آن چيزى را بخواهد كه حكمت و مصلحت است و الّا من خيلى اوقات گمراه مي‏شوم، چيزهايى براى خود ميخواهم كه نبايد بخواهم و چه دعاى بزرگى است! در نهج ‏البلاغه است، ميفرمايد:

اللَّهُمَّ انْ فَهِهْتُ عَنْ مَسْأَلَتى، اوْ عَمِهْتُ عَنْ طَلِبَتى، فَدُلَّنى عَلى‏ مَصالِحى، وَ خُذْ بِقَلْبى الى‏ مَراشِدى، فَلَيْسَ ذلِكَ بِنُكْرٍ مِنْ هِداياتِكَ، وَ لا بِبِدْعٍ مِنْ كِفاياتِكَ .

يعنى خدايا اگر زمانى من گنگ و لال شدم نفهميدم از تو چه بايد بخواهم، عوضى چيزى خواستم، خدايا اگر از مطلوب واقعى خودم كور شدم، چشمهايم آن مطلوبهاى واقعى خودم را نديد و چيزهايى را ديد كه اصلًا نبايد من به اينها توجه كنم، خدايا اولين دعاى من اين است كه با آن لطف و كرم خودت دست به قلب من بينداز و دل مرا هدايت كن كه بفهمم چه بخواهم، مرا به مصالح خودم راهنمايى كن.

اين قلب من را بگير و به سوى رشدش و آنچه كه صلاح و هدايت و راهش است راهنمايى بفرما. از كرم تو و از لطف عميم تو اينها عجيب و چيز تازه ‏اى نيست؛ يعنى تو چقدر لطف دارى كه بسيارى از اوقات اصلًا قلب من را خودت هدايت كرده‏ اى كه من چه از تو بخواهم، اينها هم جزء لطفهاى توست.

مجموعه‏ آثار استاد شهيد مطهرى، ج‏27، ص 672
 
مداحی های محرم