سيّد شهيد قاضي نوراللَّه شوشتري در «مجالس المؤمنين» در ضمن احوالات آية اللَّه علامه حلّي گفته که: در زمان علامه حلي يکي از علماي اهل سنت کتابي در ردّ مذهب شيعه نوشته بود و در مجالس، براي مردم مي خواند و باعث گمراهي آنان مي شد. از طرفي کتاب را هم در اختيار کسي نمي گذاشت تا علماي شيعه نتوانند ايرادي وارد کنند يا جوابي بر آن بنويسند. علامه حلي، بدنبال وسيله اي براي بدست آوردن آن کتاب بود. به همين جهت در مجلس درس آن شخص حاضر مي شد و براي حفظ ظاهر، خود را شاگرد او مي خواند. روزي علاقه بين استاد و شاگرد را بهانه اي قرار داد براي گرفتن کتاب مذکور و به دليل اينکه آن شخص نمي خواست جواب رد به او بدهد گفت: قسم خورده ام که اين کتاب را بيشتر از يک شب به کسي ندهم.
جناب شيخ هم آن يک شب را غنيمت دانست و کتاب را گرفت و به خانه برد که در آن شب تا آنجا که ممکن است از روي کتاب رونويسي کند. وقتي شروع به نوشتن آن کرد و شب به نيمه رسيد خواب بر شيخ غلبه کرد در اينحال حضرت صاحب الامر(ع) آمدند و به شيخ فرمودند: «کتاب را براي من بگذار و تو بخواب.»
وقتي شيخ از خواب بيدار شد رونويسي آن کتاب بواسطه حضرت صاحب الامر(ع) تمام شده بود.
مؤلف گويد: اين حکايت را در کشکول فاضل المعي علي بن ابراهيم مازندراني معاصر علامه مجلسي به طور ديگري ديدم و آن اين گونه است که آن جناب از يکي از بزرگان کتابي را خواست که نسخه اي از روي آن تهيه کند. او از دادن کتاب خودداري مي کرد تا آنکه به طور اتّفاقي موافقت کرد، آنهم مشروط بر اينکه بيشتر از يک شب پيش او نماند. در صورتيکه نسخه برداري از آن کتاب يک سال يا بيشتر وقت مي برد. سپس علامه آن کتاب را به منزل آورد و شروع به نوشتن آن کرد و چند صفحه از آن را نوشت. در حالي که بسيار خسته بود ، ديد مردي به شکل و شمايل اهل حجاز از در وارد شد و سلام کرد و نشست. آن شخص گفت: «اي شيخ تو براي من در اين ورقها سطر (خط) بکش و من مي نويسم» و شيخ براي او خط مي کشيد و او مي نوشت و از شدّت سرعت نويسنده، شيخ به او نمي رسيد (از او جا مي ماند) وقتي صبح شد کتاب کاملاً پايان يافته بود .بنا بر بعضي روايات، علامه در پايان کتاب نقشي را بعنوان امضاء چنين مشاهده مي کند: «کَتَبه الحُجَّة» يعني حجّت خدا آنرا نگاشت. «و اللَّه اعلم».

امروز شروع ترم جدید تحصیلی طلاب بود….

حالا که بعد از یک ماه و نیم امتحانات پشت سر هم  می خایم یک نفس عمیق بکشیم و از اضطراب و استرسی که داشتیم فرار کنیم، بعد از یک روز فقط یک روز فقط یک روز …. تعطیل بودیم و امروز سر کلاس حاضر شدیم !

این چه روزگاریه یک ماه در مقابل یک روز چطوری تلافی یک ماه را تو یک روز در بیاریم…

اول تا لنگ ظهر بخوابیم بعد از ناهار هم تا شب بخوابیم خوب شب هم  که طبق عرف جامعه باید بخوابیم ،فردا شد بریم سر کلاس به نظر شما تلافی شد من اعتراض دارم م م م م م م.

خدایا هر چی بود گذشت ببینیم چی جلوی رویمون هست.

1-  انقلاب اسلامی براساس محوریت فرهنگ اسلام پدید آمده که با دمیدن معنویت به پیکر جامعه، حرکتی رو به جلو و کمال جو پدید آورد، بنابراین هرگونه خدشه بر ارزش های فرهنگی و بازگشت به ارزش های گذشته(که در حقیقت برای حکومت اسلامی ضد ارزشند) آفتی بزرگ از درون بر پیکر انقلاب اسلامی خواهد بود. میکروب رجعت که با غفلت از ارزش ها و اصول فرهنگی انقلاب و قرار گرفتن در حیطه فرهنگ طاغوتی بروز می نماید و از انقلاب پوسته ای بدون محتوا و هویت اسلامی باقی خواهد گذاشت.

2-  طی نمودن مسیر تکامل در جوامع انقلابی، دارا بودن افراد آگاه، بصیر، هوشیار و آینده نگر می باشد که هدایت فرهنگی را به عهده می گیرند، اگر در رأس هرم فکری و فرهنگی انقلاب افرادی واقع گردند که نسبت به فرهنگ خودی بی تفاوت و در مقابل فرهنگ بیگانه منفعل باشند، زمینه های انحراف و آسیب به انقلاب فراهم می آید.

3-   انقلاب اسلامی براساس مکتب اسلام به پیروزی رسید و اسلام ناب محمدی(ص) را جایگزین اسلام آمریکایی و ابوسفیانی نمود، بنابراین با توجه به تمامی ابعاد، نیازها، کشش احکام اسلامی، توجه به زمان و مکان و اقتضائات دیگر باید احکام و قوانین اسلام را تبیین نمود و مراکز علمی نیز می بایست پاسخ لازم را برای تأمین نیازهای اجتماعی و حکومتی ارائه دهند در غیر این صورت برداشت های محدونگر، متحجرانه و … آفتی جدی بر انقلاب و ناکارآمدی آن خواهد بود.

4-  یکی از ارکان اصلی انقلاب اسلامی که در پیروزی آن و دوران دفاع مقدس و همچنین در تداوم انقلاب نقش دارد نسل جوان می باشد که مظهر صفا، پاکی، طهارت و … است؛ از این رو سستی در تربیت و دادن بینش و آگاهی به این نسل، آسیب جدی را بر انقلاب وارد خواهد نمود؛ از دیگر آسیب ها می توان به جدایی مراکز علمی دینی، دانشگاهی و حاکم نشدن ارزش های اسلامی در تمامی عرصه ها، گسترش فرهنگ تملق و چاپلوسی، غفلت از تهاجم فرهنگی و … اشاره کرد.

در پایان، ذکر این نکته را نیز یادآور می شود که مهم ترین عنصری که می تواند جلوی آسیب پذیری فرهنگی انقلاب اسلامی ایران را بگیرد و مهار کند، ایجاد «حس مسئولیت پذیریِ» همه آحاد جامعه جهت نقش پذیری افراد در پیشگیری از آسیب های جدی است که انقلاب اسلامی و نظام اسلامی را تهدید می کند.