ما مراقب پرده های اتاق هستیم ولی

پرده های حجب و حیا را می دریم…

ما از لکه دار شدن پیراهنمان می ترسیم ولی

از لکه های سیاه روحمان نمی ترسیم…

ما همه چیز را سر جایش می گذاریم ولی

جای اصلی خودمان رانمی دانیم…

ما کت و شلوار یک رنگ داریم ولی

شخصیت یکرنگی نداریم…

ما برای کمد لباسمان قفل می خریم ولی

زبانمان قفل ندارد…

مابه موفقیت دیگران حسادت می کنیم ولی

به تواضع کسی حسادت نمی کنیم…

بوسه مهر

موی سپید تو، کتاب پربهای تجربه هاست و سینه ات مالامال از آلام زندگی. تو از غصّه ها، قصّه های بسیار شنیده ای. تو گنج رنج های روزگاری و تقویم نانوشته عبرت ها. گفته های تو روشنی بخش راه زیستنمان و چشمان کم سوی تو، ستاره های شبستانِ زندگی ماست. دست های پینه بسته ات جغرافیای دردهای زمین است و چین های پیشانی ات تاریخ مرارت های روزگار.

پشت تو را انبوه تجربه ها خمیده است و پای تو از سنگینی عبرت ها می لغزد. تو معلّم خانواده و الگوی جامعه ای. ما بر قامت به رکوع رفته تو سجده احترام می گزاریم و بر دستان پینه بسته ات، بوسه مهر می زنیم و در کلاس آموزه های زندگی تو، زانوی ادب، بغل می گیریم و خود را وامدار مهر و محبت و صفای تو می دانیم.

يا رب چه قشنگ است و چه زيبا حرم قم

چون جنت اعلا، حرم محترم قم

بانوي جنان، اخت رضا، دختر موسی

دردانه زهرا و ملائك خدم قم

اين مژده بس او را كه بهشت است جزايش

هر كس كه زيارت كندش در حرم قم