چهاردهم شهریور ماه سالروز شهادت آیت الله قدوسی و شهید هوشنگ وحید دستجردی است که به دلیل خدمات ارزنده خود به انقلاب اسلامی توسط دشمنان اسلام به مقام رفیع شهادت دست یافتند .

شهید قدوسی در سال 1306 هجری شمسی در خانواده ای روحانی در شهر نهاوند به دنیا آمد و پس از سال‌ها تلاش و دفاع از آرمان‌های اسلام و سی و یک ماه خدمت به عنوان دادستان کل انقلاب اسلامی به دنبال انفجار یک بمب آتش زا در محل دادستانی کل انقلاب اسلامی به فیض شهادت نائل شد .

سرهنگ هوشنگ وحيد دستجردي در سال 1304 در اصفهان به دنيا آمد. وي پس از پشت سر گذاشتن دروس ابتدايي و متوسطه، در سال 1328 وارد آموزشگاه شهرباني شد و پس از 32 سال خدمت در پست هاي مختلف باز نشسته شد.

اين شهيد بزرگوار که از طرفداران نهضت اسلامي به رهبري امام خميني (ره) به شمار مي رفت، پس از پيروزي انقلاب، در اسفند 1357 به خدمت دعوت گرديد و در 24 اسفند 1359 به رياست شهرباني کل کشور منصوب شد. سرهنگ وحيد دستجردي سرانجام در واقعه انفجار دفتر نخست وزيري در 8 شهريور 1360 به شدت زخمي شد و شش روز بعد بر اثر جراحات وارده، به شهادت رسيد.

ياد اين دو شهيد بزرگوار گرامی و راه مقدسشان پر رهرو باد.

ابوریحان محمد بن احمد بیرونی از دانشمندان بزرگ ایران در علوم حکمت و اخترشناسی و ریاضیات و تاریخ و جغرافیا - در سال 362 هجری قمری در اطراف خوارزم متولد شد و به این خاطر به بیرونی یعنی خارج از خوارزم معروف شده است.

ابوریحان بیرونی البته یک‌ فیلسوف‌ رسمی‌ که‌ دارای‌ روش‌ خاص‌ فلسفی‌ باشد، نبود، اما‌ دارای‌ آگاهی‌ عمیق‌ فلسفی‌ بوده‌ و این‌ امر از اشارات‌ بسیاری‌ که‌ در ضمن‌ کتاب‌هایش‌ به‌ چشم‌ می‌خورد، مسلم‌ می‌شود. حتی در ضمن‌ این‌ مباحث‌ می‌بینیم‌ که‌ برخی‌ مشکلات‌ کلامی‌ و مذاهب‌ فلسفی‌ را نام‌ می‌برد و با عباراتی پرمعنی‌ و پخته‌ از آن‌ها انتقاد یا استقبال‌ می‌کند.

ابن‌ ابی‌ اصیبعه‌ در این زمینه می‌گوید: «او معاصر با شیخ‌الرییس‌ ابن‌ سینا بود و میان‌ آن‌ دو مراسلات‌ و محادثاتی‌ رد و بدل‌ می‌شد و من‌ جواب‌ چند سؤال‌ را از ابن‌ سینا که‌ ابوریحان‌ از او پرسیده‌ بود، پیدا کردم‌ که‌ حاوی‌ امور مفید و سودمندی‌ بود».

و ازجمله کارهایی‌ که‌ ابوریحان بیرونی انجام داده این‌ است‌ که‌ «وجوه‌ توافق‌ میان‌ فلسفه‌ فیثاغوری‌ افلاطونی‌ و حکمت‌ هندی‌ و بسیاری‌ از مذاهب‌ صوفیه‌ را بیان‌ کرده‌ است‌»

او نزد ابونصر منصور علم آموخت، در 17 سالگی ارتفاع خورشیدی نصف‌النهار را رصد کرد و بدین ترتیب عرض جغرافیایی زمینی آن را استنتاج کرد.

ابوریحان بیرونی در طول زندگی خود حدود یکصد و چهل و سه کتاب در زمینه‌های نجوم، هیأت، منطق و حکمت نوشت. ازجمله تألیفات او “قانون مسعودی” در نجوم و جغرافیا و “آثار الباقیه” در تاریخ، آداب و عادات ملل است. از دیگر آثارش به “التفهیم"، تحقیق “ماللهند"، “اسطرلاب"، “سدس"، “تحدید"، “چگالی‌ها"، “سایه‌ها"، “وترها"، “پاتنجلی"، “قره‌الزیجات"، “قانون"، “ممرها"، “الجماهر” و “صیدنه” می‌توان اشاره کرد.

این روایت معروف است که در واپسین ساعات عمر ابوریحان بیرونی شخصی به دیدنش آمد و او در بستر بیماری پاسخ مسأله‌ای علمی را از وی پرسید. اطرافیان که از کار او متعجب شده بودند، از بحث علمی برحذرش داشتند؛ ابوریحان در پاسخ چنین گفت: «آیا پاسخ این سوال را بدانم و بمیرم بهتر است یا ندانسته بمیرم؟»

سرانجام ابوریحان بیرونی در سال 440 هجری قمری در سن 78 سالگی در شهر غزنه از دنیا رفت.
 

شهید مطهری رحمت الله علیه :

ملکات رذیله ، مانند خاری است که هر چه دیرتر کنده شود ، فرد ، پیرتر و ضعیف تر و خار ، بزرگ تر و قوی تر می شود . دل یک جوان ، آماده تر است برای توبه کردن تا دل یک پیر . مثلی می آورد و می گوید : شخصی خاری را در سر راه مردم کاشته بود . این خار بزرگ شد . گفتند : ” آقا بیا این خار را بکن . ” گفت : ” دیر نمی شود یک سال دیگر می کَنیم .” سال بعد ، بوته ی خار ، بزرگ تر شد . ولی خارکن چطور ؟ پیرتر شده بود . گفتند : : بیا بکن  گفت : ” دیر نمی شود بعد می کنیم ."سال به سال بوته ی خار ، بیشتر رشد می کرد ، بیشتر ریشه می دوانید ، تنه اش کلفت تر ، خارهایش تیزتر و خطرش بیشتر می شود ، اما خارکن پیرتر و از نیرویش کاسته می شد .

گفتارهای معنوی ، شهید مطهری ، ص 125