» خداوند در قرآن مجيد در آيات متعددي به اين موضوع اشاره دارد از جمله:

«وَ لَقَدْ كَتَبنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ اَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصّالِحوُنَ؛ انبياء/105 ما بعد از تورات در زبور نوشتيم كه البته بندگان نيكوكار من ملك زمين را وارث و متصرف خواهند شد».
«وَ عَدَ اللهُ الذينَ امَنُوا مِنْكُمْ و عَمِلوُ الصالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ؛ نور/55 خداوند وعده فرموده به كساني از شما كه نيكو كار گردد در زمين خلافت دهد».
«هُوَ الَّذي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدي وَ دينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَي الدّينِ كُلِّهِ؛ توبه/33 و فتح/28 اوست خدائي كه رسول خود را با دين حق به هدايت خلق فرستاد تا بر همه اديان عالم او را تسلط و برتري دهد».
«يُريدُونَ أَنْ يُطْفِؤُا نُورَ اللهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ يَأْبيَ اللهُ اِلّا أَنْ يُتِمَّ نُورَهُ؛ توبه/32 كافران مي‏خواهند كه نور خدا را بانفس تيره و گفتار جاهلانه خود خاموش كنند ولي خدا نمي‏گذارد‏، تا آنكه نور خود را به منتهاي ظهور و حد اعلاي كمال برساند».
«يُريدُونَ لِيُطْفِؤَا نُورَ اللهِ بِأَفْواهِهِم وَ اللهُ مُتِمْ نُورِهِ؛ صف/8 كافران مي‏خواهند تا نور خدا را با گفتار باطل و طعن مسخره، خاموش كنند، البته خدا نور خود را تمام و كامل مي‏كند».
«وَيُريدُ اللهُ أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ وَ يَقْطَعَ دابِرَ الْكافِرينَ؛ انفال/7 و خدا مي‏خواست كه صدق سخنان حق را ثابت گردانده و ريشة كافران را از بيخ و بن بركند».
«وَ قُلْ جاءَ الحَقُّ وَ زَهَقَ الباطِلُ اِنَّ الْباطِلَ كانَ زَهوقاً؛ اسراء/81 بگو كه حق آمد و باطل را نابود ساخت، كه باطل خود لايق محو و نابودي است».
پ1ض«اِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَالَّذينَ آمَنُوا فِي الْحياةِ الدُّنْيا؛ غافر/51 ما البته رسولان خود و كساني كه ايمان آورند را در حيات دنيا نصرت و ظفر مي‏دهيم».
«كَتَبَ اللهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلي اِنَّ اللهَ قَوِيٌّ عَزيزٌ؛ مجادله/21خدا حتم گردانيده كه البته من و رسولانم غالب مي‏شويم كه خداوند قوي و مقتدر است».
و آيات ديگري كه تأويل آنها هنگام ظهور حضرت ولي عصر ـ عجل الله تعالي فرجه آشكار شود، دلالت دارند بر غلبة اسلام بر ساير اديان و غلبة اهل حق بر اهل باطل و حتمي بودن غلبه انبياء و اتمام نور خدا كه اين معاني بطور مطلق تا حال ظاهر نشده و اين آيات تحقق آن را در آخرالزمان بشارت مي‏دهد.
خداوند وعده داده كه البته پيغمبران را غالب سازد و ياري كند و معلوم است كه اين نصرت و غلبه فقط نصرت و غلبه در آخرت نيست، براي اينكه مي‏فرمايد: «في الحياة الدنيا» و نصرت و غلبه انبيا بر قوم خودشان، پيشرفت كار آنها در عصر خودشان هم نيست، زيرا دعوت بسياري از پيغمبران در قومشان اثر نبخشيد بلكه بعضي از آنها كشته شدند.
اين نصرت و غلبه، نصرت و غلبه مقصد و هدف و دعوت آنها است كه بر طبق ظاهر آيات مقيد به مرتبه‏اي نيست بلكه نصرت و غلبه مطلق است.
همچنين است اتمام نور، كه معني اينكه خدا نور خود را در مقابل آنهائي كه مي‏خواهند نور او را خاموش كنند و مانع از پيشرفت اسلام شوند تمام مي‏گرداند اين است كه دين را جلو مي‏برد و بر قلمرو اسلام مي‏افزايد و اتمام آن وقتي است كه اسلام تمام جهان را بگيرد.
چنانكه معني استخلاف و جانشيني مؤمنين در زمين و وارث شدن آنها زمين را نيز به معني استخلاف در تمام زمين و وارث شدن كره ارض است كه براي امام زمان و ياران و اصحاب آن حضرت حاصل مي‏شود.
معناي غلبه حق بر باطل بطور اطلاق هم غير از اين نيست كه به تمام معني حق بر باطل پيروز شود اگر از جهت حجت و برهان غالب باشد (با اينكه به اين معني هميشه غالب است) ولي در ظاهر غالب نباشد غلبه مطلق نيست و ظاهر اين آيات غلبه مطلق است.
و اما آيه: «لِيُظْهِرَهُ عَلَي الدّينَ كُلِّهِ» كه دلالتش بر غلبه اسلام واضح است.
و مؤيد مستفاد از اين آيات است رواياتي كه در اين خصوص از حضرت رسول(ص) منقول است، مثل:
«لَيَدْخُلَنَّ هذَا الّدينُ عَلي ما دَخَلَ عَلَيْهِ اللَّيْلُ؛ البته اين دين در هركجا شب داخل شده باشد داخل مي‏شود».
و شايد نكته اينكه فرمود: «عَلي ما دَخَلَ عَلَيْهِ اللَّيْلُ» و نفرمود: «عَلي ما دَخَلَ عَلَيْهِ الْيوْمُ اوِ الشَّمْسُ» تشبيه دين به آفتاب باشد كه همانطور كه روز آفتاب در هر كجا كه شب رفته باشد وارد مي‏شود، خورشيد عالمتاب اسلام نيز به تمام اماكن پرتو افكن خواهد شد و تاريكي كفر و شرك و ضلالت را نابود خواهد ساخت، همانطور كه آفتاب، تاريكي شب را از ميان مي‏برد.
امامت و مهدويت ج 3 - نويد امن و امان،آيةالله لطف الله صافي گلپايگاني
به نقل از سايت تبيان