اين سوره در مكه نازل شده وداراي 22 آيه است.
نامگذاري اين سوره به «بروج» به تناسب سوگندي است كه در آية نخستين آن آمده است.محتواي اين سوره تقويت روحية مومنان در برابر دشمنان وتشويق آنان به پايمردي واستقامت است.ودر همين رابطه در اين سوره داستان « اَصْحابِ اُخْدود»را نقل مي كند،همانها كه خندقها كندند وآتشهاي عظيمي در آن افروختند ومومنان را تهديد به شكنجه با آتش كردند،گروهي را زنده در آتش سوزاندند،اما آنها از ايمانشان باز نگشتند.
در قسمت ديگري از اين سوره كافراني را كه مومنان را تحت فشار قرار مي دهند سخت مورد حمله قرار داده وآنها را به عذاب سوزان جهنم تهديد مي كند ،در حالي كه مؤمنان را بشارت به باغهاي پر نعمت بهشتي مي دهد.در مقطع بعد آنها را به گذشتة تاريخ باز مي گرداند،وداستان فرعون وثمود واقوام زورمند را در برابر ديدگانشان مجسم مي سازد ، تا كفار مكه كه نسبت به آنها قدرت ناچيزي داشتند حساب خود را بكنند،وهم مايه تسلي خاطر پيامبر(ص)ومومنان بوده باشد.
ودر آخرين مقطع سوره اشاره به عظمت قرآن واهميت فوق العاده اين وحي الهي مي كند وسوره را با آن پايان مي دهد.
پيامبر اكرم(ص)فرمود:«هركس سوره بروج را بخواند خداوند به تعداد تمام كساني كه در نماز جمعه اجتماع مي كنندوتمام كساني كه روز عرفه در عرفات جمع مي شوند ،ده حسنه به او مي دهد وتلاوت آن انسان را از ترسها رهائي مي بخشد».
در اين سوره مفسران در مورد (شاهد ومشهود)حدود سي تفسيرذكر كرده اند كه مهمترين آنها عبارتند از:
منظور از شاهد شخص پيامبر(ص) ومشهود روز قيامت است.
منظور از شاهد روز عيد قربان ومشهود روز عرفه مي باشد.
منظور از شاهد خلق است ومشهود حق است.
منظور از شاهد پيامبراسلام(ص)ومشهود امير مؤمنان علي (ع)است.
منظور از شاهد ملائكه ومشهود قرآن است.
منظور از شاهد حجرالاسود ومشهود حاجيانند كه در كنار آن مي آيند ودست برآن مي نهند.