اين سوره در مكه نازل شده وداراي 11 آيه مي باشد.
طبق بعضي از روايات وقتي پيامبر (ص) بر اثر تأخير و انقطاع موقت وحي ناراحت بود وزبان دشمنان نيز باز شده بود،اين سوره نازل شد و همچون باران رحمتي بر قلب پاك پيامبر اكرم(ص) نشست.
اين سوره با دو سوگند آغاز مي شود سپس به پيامبراكرم (ص) بشارت مي دهد كه خدا هرگز تو را رها نساخته است و بعد به او نويد مي دهد كه خداوند آنقدر به او عطا مي كند كه خشنود شود .
و در آخرين مرحله ، گذشتة زندگاني پيامبر (ص) را در نظر او مجسم مي سازد كه خداوند چگونه او را هميشه مشمول انواع رحمت خود قرار داده و در سخت تر ين لحظات زندگي حمايتش نموده است.
در آخرين آيات به او دستور مي دهد كه با يتيمان و مستمندان مهرباني كند و نعمت خدا را بازگو نمايد.
پيامبر گرامي اسلام(ص) فرمود : «هر كس سورة ضحي را تلاوت كند از كساني خواهد بود كه خدا از آنها راضي مي شودوشايسته است كه محمد(ص)براي او شفاعت كند وبه عدد هر يتيم ومسكين سؤال كننده ده حسنه براي او خواهد بود».
طبق روايات اين سوره وسورة انشراح يك سوره است و براي اينكه در هر ركعت بعد از سورة حمد بايد يك سورة كامل خوانده شود اين دو سوره را بايد با هم خواند.
گرچه در مورد يتيمان مسألة اطعام وانفاق مهم است ولي از آن مهمتر دلجوئي ونوازش و رفع كمبودهاي عاطفي است ، لذا رسول اكرم (ص) مي فرمايد :
« هر كس به عنوان نوازش دست بر سر يتيمي كشد به تعداد هر موئي كه دست او از آن مي گذرد در روز قيامت نوري خواهد داشت».