اين سوره در مكه نازل شده وداراي 40 آيه است.
نامگذاري اين سوره به خاطر تعبيري است كه در آيةدوم آن آمده است،وگاه از آن به عنوان سورة«عمَّ»به تناسب آيه نخستين آن تعبير مي شود.محتواي اين سوره را مي توان در چند بخش خلاصه كرد:
1- سؤالي كه در آغاز سوره از حادثة بزرگ «نبأ عظيم»يعني روز قيامت مطرح شده است.
2- سپس به بيان نمونه هايي از مظاهر قدرت خداوند در آسمان وزمين و زندگي انسانها به عنوان دليلي بر امكان معاد ورستاخيز مي پردازد.
3- در بخش ديگر قسمتي از نشانه هاي آغاز رستاخيز را بيان مي دارد.
4- در بخش ديگري گوشه اي از عذابهاي دردناك طغيانگران را بيان مي كند .
5- به دنبال آن قسمتي از نعمتها ومواهب بهشتي را شرح مي دهد.
6- سرانجام با انذار شديدي از عذاب قريب وسپس ذكر سرنوشت غم انگيز كافران سوره پايان مي گيرد.
پيامبر گرامي اسلام (ص)فرمود:«كسي كه سورة عَمَّ يَتَسائَلون را تلاوت نمايد خداوند متعال او را از نوشيدني خنك وگواراي بهشتي در قيامت سيرابش مي كند».
در لحظه مرگ كه حجابها از برابر چشم انسان كنار مي رود وحقايق عالم ديگر در برابر او آشكار مي شود وبه برزخ ومعاد يقين پيدا مي كند در همان لحظه نيز فريادش بلند مي شودكه:مرا بازگردانيد تا عمل صالحي انجام دهم.
در آيات قرآن كريم مي خوانيم:كفار ومجرمان هنگامي كه صحنه قيامت ودادرسي پروردگار وجزاي اعمال را مشاهده مي كنند عكس العملهاي مختلفي نشان مي دهند كه همگي حكايت از شدت تأثر وتأسف آنها مي كند.
گاه مي گويند:«واي بر ما از اين حسرت كه در اطاعت فرمان خدا كوتاهي كرديم».
وگاه مي گويند:«خداوندا؛ما را به دنيا باز گردان تا عمل صالح انجام دهيم».
وگاه مي گويند:«اي كاش خاك بوديم وهرگز زنده نمي شديم».
در آن روز بزرگ يكي از بهترين پاداشهاي نيكوكاران ويكي از بدترين كيفرهاي بدكاران همين اعمال مجسم آنهاست كه همراهشان خواهد بود .آري ؛كار انساني كه اشرف مخلوقات است گاه بر اثر كفر وگناه به جائي مي رسد كه آرزو مي كند در صف يكي از موجودات بي روح وپست باشد.