شروع کرد از وضع جامعه گفتن ؛ از خودش حرف نمیزد ، تک تک جملاتش آیات و روایات بود ، از حجاب بگیر تا کسب و کار و … ؛ این سبک تبلیغی را بار اولم بود که میدیم ، در اتوبوس متوجه خانم هایی که سعی میکنند پوشش خود را درست کنند می شدم ، بعضی از آدم اشک در چشمانشان جمع شده بود ، بعضی به خود فرو رفته و بعضی مانند من بهت زده بودند! وقتی که خواست سر جایش بنشیند رفتم پیشش ، از او یک یادگاری خواستم ، گفت : 

خدا را در فراخی خوان و در عیش و تن آسانی // نه چون کارت به جان آمد خدا از جان و دل خوانی 

آن روزها گذشت و بارها او را دیدم و می بینم ، اما این بار فرق داشت ، او سوژه خبری من شده بود! و وای بر حال من که باز هم همه معنویات را ول کردم و دارم بدنبال سوژه میگردم … 

رفتم جلو سلام کردم ، بعد جواب سلام پیش قدم شد حمد و سوره ات را بلدی؟ در این حین چند نفر هم که میخواستند شکلات بگیرند دورمان جمع شدند ، حدود ۶ نفر میشدیم که باهم حمد و سوره را سه صلوات بلند وسط شهر خواندیم و البته برای هیچ کسی غیر طبیعی نبود چون همه این مرد را می شناسند. 

حالا کمی دورمان خلوت شده بود که مردی پیشمان آمد و پولی را داد گفت شکلات بخر و پخش کن برای شادی روح پدر و مادرم … برایم جالب بود رفتارهایش ، رکوردرم را روشن کرده بودم ، گفتم از خودت بگو ، گفت لازم نیست بدانی من کیستم! من سوادی ندارم اما بیان و زبان دارم و خدا آن دنیا از من خواهد پرسید که چرا زبانت را در راه من به کار نبردی؟ حالا شماها سواد دارید هیچ … 

به او گفتم چرا این کار را برای تبلیغ انتخاب کردی؟ گفت : امام علی (ع) فرمودند تمامی کارهای نیک دنیا حتی جهاد راه خدا در مقابل امربمعروف و نهی از منکر همانند قطره ای در مقابل دریایی خروشان است … 

از او پرسیدم چند سال دارید؟ گفت : رسول اکرم (ص) فرمودند سن بین ۶۰ تا ۷۰ جولانگاه مرگ است ! 

خلاصه هرچه پرسیدم اسم و نام و نشانی با یک آیه و حدیثی جوابم را داد و به من شکلات نداد … 

براستی اسم این مرد چیست؟