بررسي موبايل توسط امام زمان (عج)

• شايعه ها ما را به جهنم مي برند؟؟؟!!!

خداوند در ضمن آيه‎اي مي‎فرمايد:

«وَلاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولـئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً (1)؛ و چيزى را كه بدان علم ندارى دنبال مكن، زيرا گوش و چشم و قلب، همه مورد پرسش واقع خواهند شد.

آيه فوق درسي براي انسان‎سازي است که گفتار و كردار انسان بايد آگاهانه و مسئولانه باشد و تنها از دانش و آگاهى پيروى شود نه پندارها و بافته‏ها و هواهاي نفس؛ که بدعاقبتي براي انسان به همراه مي‎آورد.

اين آيه شريفه عموميت دارد و هرگونه گفتار، كردار، نوشتار و حرکتي را كه بر اساس دانش و آگاهى نباشد، همه را شامل مى‏شود و منظور اين است كه تنها آنچه را که مى‏دانى درست است بيان کن، و تنها از آنچه يقين دارى حقيقت دارد پيروى كن، و جز آنچه را كه به درستى آن ايمان و يقين ندارى نگو و انجام نده و پيروى منما.

واي بر روزي که به واسطه شايعات، حقي را ناحق و ناحقي را حق جلوه دهيم.

برخي با استدلال به اين آيه معتقدند كه عمل به خبر واحد و نيز اعتماد و عمل به قياس درست نيست، چرا كه قرآن از پيروى آنچه انسان به آن يقين ندارد و به راستى و درستى آن آگاه نيست، نهى فرموده است، چرا که:

اِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ اُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْئُولاً. به راستى كه گوش از آنچه شنيده، چشم از آنچه ديده و دل از آنچه خواسته، بازخواست خواهد شد. به بيان ديگر، همه صاحبان گوش و دل و چشم مسئولند و در برابر كارهايى كه به وسيله اين ابزارهاى شناخت و اين نعمت‏هاى گران خدا انجام مى‏دهند پرسش خواهند شد. به باور برخى، خود اين اعضا و اين ابزارهاى شناخت مسئولند و از خود آنها پرسش مى‏شود. (2)

نظر علامه طباطبايي(ره) در مورد اين آيه اينست که مي توان براي معنا کردن آيه، جمله را اينگونه برگرداند که: “لا تقف ما ليس لك به علم فانه محفوظ عليك فى سمعك و بصرك و فؤادك؛ پيروى مكن چيزى را كه علم به صحتش ندارى زيرا گوش و چشم و دل تو، عليه تو شهادت خواهند داد. پس آيه شريفه از اقدام بر هر امرى كه علم به آن نداريم نهى مى‏فرمايد، چه اين كه اعتقاد ما جهل باشد و يا عملى باشد كه نسبت به جواز آن و وجه صحتش جاهل باشيم، و چه اين كه ترتيب اثر به گفته‏اى داده كه علم به درستى آن گفتار نداشته باشد.

چرا که خداوند متعال از گوش و چشم و قلب سوال مى‏كند؛ از آيه شريفه “الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلى‏ أَفْواهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنا أَيْدِيهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ"؛ برمى‏آيد كه اعضاء و جوارح آدمى، همه به سخن مى‏آيند. چه در آن عقايد و اعمالى كه پيروى از علم شده باشد، و چه در آنها كه پيروى غيرعلمي شده باشد.(3)

شايعه‎پراکني بيماري جديدي نيست اما ابزار جديدي براي انتقال يافته است. پيامک، وبلاگ، ايميل‎ و بلوتوث ابزاري براي انتشار سريع ميکروب شايعه در اين عصر شناخته شده‎اند.

در تاييد اين مبحث، رسول خدا(صلى الله عليه و آله) مي‎فرمايد: لا يزول قدم عبد يوم القيامة بين يدي الله عزّ و جلّ حتى يسأله عن اربع خصال: عمرك فيما افنيته، و جسدك فيما ابليته، و مالك من اين كسبته و اين وضعته، و عن حبّنا اهل البيت(4) ؛ در روز قيامت هيچ بنده‏اى در حضور پروردگار گامى به سوى بهشت برنمي‎دارد تا از چهار چيز مورد بازخواست و سوال قرار گيرد؛ خدا از او مى‏پرسد:

1- عمرت را در چه راه و كارى سپرى كردى؟

2- جسم و نيروهاى آن را چگونه و در خدمت چه هدف‏هايى فرسوده ساختى؟

3- ثروت و دارايى خويش را از كدامين راه گردآورى و كجا هزينه نمودى؟

4- از محبت ما خاندان رسالت مى‏پرسند.

حال که به اهميت موضوع پي برديم و دانستيم که در مقابل تک تک اعمالمان مسئول هستيم و معناي آيه شريفه را متوجه شديم؛ به ذکر يک بيماري اساسي در جامعه‎مان مي‎پردازم.

شايعه‎سازي و شايعه‎پراکني يکي از شايع‎ترين بيماريها در جوامع است. البته نه اين که بيماري خاص جوامع امروزي باشد؛ نه بلکه اين بيماري قدمت بسيار دارد ولي در اين عصر نحوه انتشارش تغيير يافته است.

حال من تاريخ را ورق مي‎زنم و به صفحات گذشته آن مي‎رسم. به زمان حضرت علي(عليه‎السلام). عجب وقايع تلخي ديده مي‎شود، با مطالعه آنها از مظلوميت اميرالمومنين(عليه‎السلام) دلم به درد مي‎آيد و بغض گلويم را مي‎فشارد. در آن عصر آنقدر در مورد شخصيت والاي حضرت شايعه‎پراکني کردند و آنقدر در مورد ايشان تبليغات سوء نمودند که وقتي حضرت در محراب نماز، ضربه‎اي بر فرق مبارکشان وارد شد و به واسطه آن به شهادت رسيدند و خبر منتشر شد؛ مردم گفتند که مگر علي نماز هم مي‎خواند؟! حال ببينيد در مورد امامي که عبادتش مشهور بود و مناجات‎هايش زبانزد، چه گفتند. اين حرف در اثر شايعاتي بوده که اين مطلب را در اذهان مردم ايجاد کرده بود.

آيا وقتي به شما پيامکي مي‎رسد، قبل از ارسال آن به ديگران متنش را مورد بررسي قرار مي‎دهيد يا سريع بدون توجه به صحت و سقم آن، به ديگران ارسال مي‎کنيد؟

واي بر روزي که به واسطه شايعات، حقي را ناحق و ناحقي را حق جلوه دهيم.

خداي متعال در آيه کريمه فوق با صراحت اعلام مي‎دارد که در مورد چيزي که علم و يقين نداريد سخن نگوييد و در آن مقطع توقف کنيد؛ چرا که تک تک اعضاء ما مسئول و پاسخگو هستند.

حال از شما مي‎پرسم که انصافا ما چقدر به اين آيه پايبند بوده‎ايم؟!

چقدر مراقب سخنان و اعمال خود بوده‎ايم؟!

چقدر دقت داشته‎ايم حرفي را که به آن اطمينان نداريم، جايي مطرح نکنيم؟!

در بالا به اين نکته اشاره کرديم که شايعه‎پراکني بيماري جديدي نيست اما ابزار جديدي براي انتقال يافته است. پيامک، وبلاگ، ايميل‎ و بلوتوث ابزاري براي انتشار سريع ميکروب شايعه در اين عصر شناخته شده‎اند.

ما مخالفتي با علم و پيشرفت نداريم ولي با استفاده نادرست از ابزار، سخت مخالفيم که اين مخالفت سليقه شخصي نيست بلکه الهام گرفته از دستورات الهي است.

آيا وقتي به شما پيامکي مي‎رسد، قبل از ارسال آن به ديگران متنش را مورد بررسي قرار مي‎دهيد يا سريع بدون توجه به صحت و سقم آن، به ديگران ارسال مي‎کنيد؟

در ضمن صحت و سقم خبر يا مطلب که جاي خود دارد که از شروط خبررساني است، اما گاهي خبر صحت دارد اما نبايد براي حفظ آبروي افراد، آن را انتشار داد. چقدر در ارسال پيامک‎ها به اين نکات توجه مي‎کنيم؟!

آيا هيچ به اين موضوع توجه کرده‎ايم که چه بسيار دروغ‎ها، تهمت‎ها، غيبت‎ها را از طريق پيامک منتشر کرده‎ايم؟!

آيا به اين موضوع دقت داشته‎ايم که از طريق پيامک چقدر ديگران و لهجه‎هاي مختلف را تمسخر کرده‎ايم؟!

آيا هيچ به اين موضوع توجه کرده‎ايم که چه بسيار دروغ‎ها، تهمت‎ها، غيبت‎ها را از طريق پيامک منتشر کرده‎ايم؟!

در اينجا يک سوال اساسي از شما مي‎پرسم لطف کنيد و با خود صادق باشيد، سپس پاسخ دهيد:

فرض کنيد به محضر امام زمان(عج)، - هماني که منتظر ظهورش هستيد- رسيده‎ايد و امام قصد بررسي گوشي موبايل شما را دارند. آيا به راحتي و بدون دلهره گوشي موبايل را تقديم ايشان مي‎کنيد؟ و يا با ترس و دلهره که نکند امام آن فيلم غيراخلاقي را ببيند، نکند آن عکس را ببيند، و يا آن متن نادرست پيامک را بخواند و هزار نکند ديگر …، گوشي را به امام مي‎دهيد؟!

لازم به ذکر است که گرچه امام زمان(عج) به طور مستقيم گوشي ما را بررسي نمي‎کنند اما يقينا از محتويات گوشي، وبلاگ و ايميل ما مطلع هستند. آيا از اين موضوع شرمنده مي‎شويم و يا سربلند و مورد رضايت اماممان هستيم؟

اگر تا به حال اينگونه نبوده است، هنوز دير نشده. براي شروع تمام محتويات گوشي خود را بررسي کنيم و هر آنچه را که فکر مي‎کنيم غير شرعي است و باعث نارضايتي امام زمان(عليه‎السلام) مي‎شود را از گوشي حذف کنيم.

در مرحله بعد با امام زمان(عج) عهد ببنديم که هر پيامکي به دستمان رسيد را بدون بررسي براي کسي ارسال نکنيم.

در سومين گام از اشتباهات گذشته در اين زمينه توبه کنيم و به خدا قول دهيم که ديگر تکرار نکنيم.

اميدوارم که خداوند توبه ما را پذيرا باشد.

بياييم از نعمت‎هايي که خداوند در اختيار ما قرار داده درست استفاده کنيم تا در دنيا، دچار نبود آنها نشويم و در قيامت مستوجب عذاب الهي نشويم .


پي‎نوشت‎ها:

1- الاسراء، 36 .

2- برگرفته از تفسير مجمع البيان، طبرسي، ذيل تفسير آيه .

3- برگرفته از تفسير الميزان، علامه طباطبايي، ذيل آيه شريفه .

4- مستدرک سفينة البحار، شيخ علي نمازي شاهرودي، ج 4 عربي، ص 53