امام حسن مجتبي(ع) مي¬فرمايد: شب جمعه مادرم را ديدم كه از بستر برخاست و به نماز ايستاد و همچنان به ركوع و سجود و عبادت پروردگار ادامه داد تا آنكه سپيده ي سحر دميد. به دعاهاي او گوش كردم، نام مردان و زنان با ايماني را به زبان مي آورد و براي مؤمنين بسيار دعا مي كرد، ولي يك بار براي خود دعا نكرد.

پس عرض كردم: «مادرم! چرا براي خودت دعا نمي¬كني آن گونه كه براي ديگران دعا فرمودي؟»
فرمود: «پسرم! اول همسايه، بعد خانه!»

و نيز از حسن بصري نقل شده كه گفت: «در امت اسلام هيچ كس عابدتر از فاطمه(س) نبود، او آنقدر به عبادت ايستاد كه پاهايش ورم كرد.»

كوتاه سخن آنكه: روايت شده، هنگام عبادت، نور حضرت زهرا (س) براي اهل آسمان مي درخشيد، همان گونه كه ستارگان آسمان براي اهل زمين مي درخشند.