اهمیّت شب نیمة شعبان

اکنون که اندکی به اهمیّت این ماه واقف شدیم، می‌افزاییم که در میان تمامی روزها و شب‌های این ماه، شب نیمة ماه که شب ولادت حضرت حجّت بن‌الحسن(ع) است؛ از شرافتی ویژه برخوردار است.

پیامبر اکرم(ص)، این چنین از اهمیّت این شب خبر میدهند:

من شب نیمه شعبان، خوابیده بودم که جبرائیل به نزدم آمد و گفت: ای محمّد! آیا در این شب می‌خوابى؟

گفتم: ای جبرائیل! مگر این شب چه شبی است؟

جبرائیل گفت: این شب، شب نیمة شعبان است. ای محمّد برخیز!. پس مرا از بستر خواب بلند نمود و آنگاه مرا به بقیع برد و گفت: سرت را بلند کن و به آسمان بنگر. این شبی است که در آن درب‌های آسمان و در رحمت الهی و رضایت او گشوده می‌گردد… ای محمد! هر کس این شب را تا صبح به تکبیر، تسبیح، تهلیل، دعا، نماز، قرائت قرآن، انجام مستحبّات و استغفار بگذراند، بهشت منزل و آرامش‌گاه او خواهد بود.3

در حدیثی دیگر، چنین آمده است که پیامبر اکرم(ص)

به هنگام حلول این ماه فرمودند:

شعبان ماه من است، خداوند رحمت فرماید آنکس را که مرا در ماهم یاری رساند.4

هر چند اطاعت از دستورهای پیامبر اکرم(ص)، مصداق کامل کمک به ایشان در این ماه است، امّا می‌توان صلوات بر ایشان و اهل‌بیت مکرّم(ع) را نیز از مصادیق اعانت ایشان دانست. ازین روست که بسیاری از بزرگان به کثرت صلوات در این ماه سفارش می‌نموده‌اند.

بنابر آنچه در حدیثی دیگر آمده است:

خداوند به ذات مقدّس خود سوگند خورده است که هر کس را در این ماه به او پناه برده و از او درخواست کند، از رحمت خود محروم ننماید.5

بنابر روایت کمیل یار با وفا و با معرفت امیرالمؤمنین(ع)، در جلسه‌ای یکی از یاران حضرت از ایشان دربارة آیة شریفة « فیها یفرق کلّ أمرٍ حکیم»6 سؤال کرد، ایشان نیز در تفسیر شب قدر که امور آدمیان در آن مقدّر می‌شود به بیان اهمیّت شب نیمة شعبان پرداختند و به خصوص برخواندن دعای حضرت خضر(ع) در این شب تأکید کردند.

پس از اتمام جلسه و آنگاه که کمیل به منزل خود بازگشت، باز به نزد حضرت مراجعه کرد تا دعای خضر را از ایشان فرا گیرد. حضرت نیز نخست او را امر به نوشتن کردند و آنگاه دعای معروف کمیل را برای او خواندند، و سرانجام او را به خواندن این دعا در شب نیمة شعبان سفارش فرمودند.7 دعای کمیل اگر چه بنا به سنّت معمول در شب‌های جمعه قرائت می‌شود، امّا ویژه این شب نیز است، هر چند خواندن آن در شب‌های دیگر نیز بسیار با فضیلت است.

از همین روست که شب نیمة شعبان، شب قدر است و یا دست کم، در فضیلت همچون شب‌های قدر معروف است. روایات متعدّدی از حضرت صادق(ع) و حضرت باقر(ع) نیز به این مطالب گواهی می‌دهد. از این روست که فضائل و نیز اعمال ویژة این شب بسیار بیشتر از فضائل و اعمال دیگر شب‌های مبارک سال، همچون شب ولادت پیامبر اکرم(ص)، شب ولادت حضرت امیرالمؤمنین(ع)، و نیز شب ولادت حضرت فاطمة زهرا(س) می‌باشد.8

پی‌نوشت‌‌ها:

به نقل از: آب حیات، برگرفته از مجموعه سخنان آیت‌الله ناصری دولت‌آبادى.

1. بحارالانوار، ج 94، ص 68، الاقبال، ص 684.

2. وسائل الشیعه، ج 8، ص 104، حدیث 10177، الإقبال، ص 688.

3. بحارالانوار، ج 95، ص 412؛ الإقبال، ص 699.

4. الإقبال، ص 683؛ وسائل الشیعه، ج 10، ص 492، حدیث 13934.

5. وسایل‌الشیعه، ج 8، ص 106، حدیث 10183؛ بحارالأنوار، ج 94، ص 85؛ مصباح المتهجّد، ص 831.

6. سورة دخان (44)، آیة 4.

7. الإقبال، ص 706.

8. ر.ک: اعمال شب نیمه شعبان، مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی