فاطمه (س) از پدربزرگوارش نقل می نماید که فرمود: فاطمه جان ! مردان و زنانی که نماز راسبک می شمارند خداوند آنان را به پانزده خصلت مبتلا یشان میگرداند که شش تای آنها در دنیا گریبانشان را میگیرد وسه تای انها در هنگام مرگ و سه تای دیگر در قبر و سه تای باقی مانده در روز قیامت ، زمانی که از قبر به پا می خیزند .

اما آن شش کیفری که دردنیا به آنان میرسد:
1-خداوند برکت راازعمرشان برمیدارد .2-برکت ازثروت آنان بر داشته می شود .3 -فروغ صالحین از سیمای آنان محو می گردد.4-سایر اعمال انان نیزپذیرفته نیست. 5-دعایشان بالا نمیرود وقرین اجابت نمیگردد.6-پرتو دعای نیکان بر آنان ، نتابد وآنان مشمول “دعای ابرار ” نگردند.
آن سه خصلتی که هنگام مرگ به آنان می رسد:

1- خوارو ذلیل ازدنیا میروند.2-گرسنه قبض روح می شوند . 3-تشنه ازدنیامی روند،به گونه ای که اگرآبهای دنیا به کامشان بریزند ،عطش آنان برطرف نمی گردد.

آن سه پی آمدی که در قبر دامنگیر آنان می شود:

1-خداوند،فرشته ای را درقبر بر آنهامی گمارد تا آنان را بیازارد.2-خداوند ، قبر را بر آنها تنگ می گرداند.3- قبر شان تاریک خواهد بود.

آن سه وبالی که در رستاخیز ، شامل حالشان می شود :

1- خدا ، ملکی را مامور می کند تا آنان را در حضور مردم به چهره بر زمین بکشند .2-درهنگام حساب ، با شدت مورد حسابرسی قرار می گیرند.3- خداوند ، نگاه مهربانانه ی خود رااز آنان دریغ می دارد و آنها را پاک نمی گرداند وبرای آنان است عذاب دردناک.

«وَ مَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَن یَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَیْهِ فَلَن یَضُرَّ اللّهَ شَیْئًا وَسَیَجْزِی اللّهُ الشَّاكِرِینَ»(سوره آل عمران آیه 144) ؛ جز این نیست که محمد پیامبری است که پیش از او پیامبرانی دیگر بوده اند آیا اگر بمیرد یا کشته شود، شما به آیین پیشین خود باز می گردید؟ هر کس که بازگردد هیچ زیانی به خدا نخواهد رسانید خدا سپاسگزاران را پاداش خواهد داد.

یکی از بزرگترین خطراتی که جوامع مسلمانان را تهدید می کند، حس نیاز به قهرمان و قهرمان پروری است، و بسیاری از مسلمانان به جای اینکه توکلشان به خداوند متعال باشد و اساس فعالیت هایشان را بر محور خدا خواهی و خدا جویی بگذارند و در این راه تلاش کنند تا به پیروزی برسند، به دنبال قهرمانی هستند که بیاید و آن ها را از بحبوحه مشکلات بیرون بکشد .

این قهرمان پروری ها و فرد پرستی ها تیشه به ریشه اسلام می زند، چرا که اگر آن قهرمان به هر دلیلی از میان برود یأس و از هم پاشیدگی دامن جامعه را خواهد گرفت.

خداوند متعال در این آیه این خطر بزرگ را به ما گوشزد می کند که شما حواستان به هدفتان باشد و در راه خداوند ثابت قدم باشید و اگر راهنمای شما از میان شما رفت به بیراهه نروید (اشاره به شأن نزول آیه که در جریان جنگ احد رخ داد با زخمی شدن پیامبر صلی الله علیه و آله و شایعه شهید شدن ایشان مسلمانان احساس ضعف و خودباختگی می کردند)

خداوند متعال می فرماید: « اگر قهرمان شما پیامبر خاتم هم باشد او فقط یک فرستاده است که راه را به شما نشان بدهد… چرا به جای اینکه حواستان به مسیری که او نشان می دهد باشد ، حواستان به انگشت اشاره اوست؟»

متأسفانه خیلی از ما درگیر این قهرمان پروری و اسطوره سازی ها هستیم، و آنقدر درگیر این وسیله می شویم که هدف را فراموش می کنیم.
مثلاً همین من و شما ظلم ها را می بینیم ، حق خوری ها را می بینیم، بی عدالتی ها و تبعیض ها در جامعه ما بیداد می کند و تنها کاری که می کنیم می گوییم مگر امام زمان(عج) بیاید و درستش کند…

و اسم خودمان را می گذاریم منتظر و هدف یک منتظر که به پایان رسیدن انتظارش هست را فراموش می کنیم .

توصیه‌هایی از حجت الاسلام والمسلمین قرائتی به دختران فُکلی!

حجت الاسلام والمسلمین قرائتی، در سلسله جلسات درس‌هایی از قرآن با عنوان «شیوه‌های تعلیم و تربیت» در قسمتی از صحبت‌های خود گفت: به خانم می‌گوییم: فُکلت بیرون است، گناه است. تو بنده خدا هستی، به شکرانه اینکه خدا به تو نعمت داده، زیبا آفریده، این زیبایی را برای شوهرت بگذار. تو قیمتی هستی.

دختر قیمتی می‌گوید: نمی‌گذارم کسی از من لذت ببرد. مگر اینکه خرجی مرا بدهد. خانه، ماشین، تلفن، همه امکانات را. هر کس خرجی مرا داد، به من هم نگاه کند.

این می‌گوید: نه من آرایش می‌کنم، جوان‌ها مرا مفت ببینید. خودش را حراج می‌کند. خودت را حراج نکن، تو ارزش داری. خانمی که خودش را آرایش کرده و نشان می‌دهد، چرا خودت را حراج می‌کنی، تو حیف هستی. هر کس همه زندگی تو را تأمین کرد، حق دارد به تو نگاه کند. نه هرکس مفت کنار خیابان با یک بستنی، با یک لبخند، با یک تلفن و اسم ام اس. تو گران هستی، چرا خودت را حراج کردی؟ این مویت پیدا نباشد.

آقای قرائتی، حالا این دو تا تار مو را گیر نده. خیلی‌ها گناهان بزرگ‌تر کردند. می‌گوید: این چیزی نیست. اینکه می‌گویی: چیزی نیست، دیگر خدا نمی‌بخشد. ببین اگر من یک سنگی، از این سنگ‌های کوچک که به نان سنگک چسبیده، اگر من یک سنگ کوچک بزنم در سر شما، بگویی: آخ! و من بگویم: چیزی نیست، شما بیشتر عصبانی می‌شوی. اما اگر یک سنگ یک کیلویی از دست من افتاد خورد روی پای شما، پای شما خونی شد، بگویم: ببخشید، این را می‌بخشی. یک کیلو را می‌بخشی، اما یک مثقال را نمی‌بخشی. چون یک مثقال را می‌گویم: چیزی نیست.

آقای قرائتی، حالا این دو تا تار مو را گیر نده. خیلی‌ها گناهان بزرگ‌تر کردند. می‌گوید: این چیزی نیست.

اینکه می‌گویی: چیزی نیست، دیگر خدا نمی‌بخشد.