«وَ مَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَن یَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَیْهِ فَلَن یَضُرَّ اللّهَ شَیْئًا وَسَیَجْزِی اللّهُ الشَّاكِرِینَ»(سوره آل عمران آیه 144) ؛ جز این نیست که محمد پیامبری است که پیش از او پیامبرانی دیگر بوده اند آیا اگر بمیرد یا کشته شود، شما به آیین پیشین خود باز می گردید؟ هر کس که بازگردد هیچ زیانی به خدا نخواهد رسانید خدا سپاسگزاران را پاداش خواهد داد.

یکی از بزرگترین خطراتی که جوامع مسلمانان را تهدید می کند، حس نیاز به قهرمان و قهرمان پروری است، و بسیاری از مسلمانان به جای اینکه توکلشان به خداوند متعال باشد و اساس فعالیت هایشان را بر محور خدا خواهی و خدا جویی بگذارند و در این راه تلاش کنند تا به پیروزی برسند، به دنبال قهرمانی هستند که بیاید و آن ها را از بحبوحه مشکلات بیرون بکشد .

این قهرمان پروری ها و فرد پرستی ها تیشه به ریشه اسلام می زند، چرا که اگر آن قهرمان به هر دلیلی از میان برود یأس و از هم پاشیدگی دامن جامعه را خواهد گرفت.

خداوند متعال در این آیه این خطر بزرگ را به ما گوشزد می کند که شما حواستان به هدفتان باشد و در راه خداوند ثابت قدم باشید و اگر راهنمای شما از میان شما رفت به بیراهه نروید (اشاره به شأن نزول آیه که در جریان جنگ احد رخ داد با زخمی شدن پیامبر صلی الله علیه و آله و شایعه شهید شدن ایشان مسلمانان احساس ضعف و خودباختگی می کردند)

خداوند متعال می فرماید: « اگر قهرمان شما پیامبر خاتم هم باشد او فقط یک فرستاده است که راه را به شما نشان بدهد… چرا به جای اینکه حواستان به مسیری که او نشان می دهد باشد ، حواستان به انگشت اشاره اوست؟»

متأسفانه خیلی از ما درگیر این قهرمان پروری و اسطوره سازی ها هستیم، و آنقدر درگیر این وسیله می شویم که هدف را فراموش می کنیم.
مثلاً همین من و شما ظلم ها را می بینیم ، حق خوری ها را می بینیم، بی عدالتی ها و تبعیض ها در جامعه ما بیداد می کند و تنها کاری که می کنیم می گوییم مگر امام زمان(عج) بیاید و درستش کند…

و اسم خودمان را می گذاریم منتظر و هدف یک منتظر که به پایان رسیدن انتظارش هست را فراموش می کنیم .

ما خیلی سست شده ایم می گویند آقا ؛می خواهند تحریم ها را بردارند، قند در دلمان آب می شود ، چشمانمان از خوشحالی برق می زند و همه چیز به نظرمان حل شده است ، و امیدمان می شود تیم مذاکرات اما کافی است آمریکا کوچکترین تهدیدی بکند گردی از یأس بر چهره جامعه می نشیند و مسۆلان این امر را توبیخ می کنیم.
یکی از بزرگترین خطراتی که جوامع مسلمانان را تهدید می کند، حس نیاز به قهرمان و قهرمان پروری است، و بسیاری از مسلمانان به جای اینکه توکلشان به خداوند متعال باشد و اساس فعالیت هایشان را بر محور خدا خواهی و خدا جویی بگذارند، و در این راه تلاش کنند تا به پیروزی برسند، به دنبال قهرمانی هستند که بیاید و آن ها را از بحبوحه مشکلات بیرون بکشد

مرتب دنبال کسی می گردیم که او را قهرمان کنیم ، مدحش را بگوییم برایش کرامات و فضایل بتراشیم ، خواست خودمان را خواست او جا بزنیم و بی نهایت دلواپس شویم و در این مسیر حق و حقوقی برای خودمان قائل شویم و…دور خودمان می چرخیم و انگار نه انگار که بار امانت زمین و آسمان را بر دوش ما نهاده اند.

همین است که خداوند متعال تلنگری به ما می زند می فرماید: «جز این نیست که محمد پیامبری است که پیش از او پیامبرانی دیگر بوده اند آیا اگر بمیرد یا کشته شود، شما به آیین پیشین خود باز می گردید؟ هر کس که بازگردد هیچ زیانی به خدا نخواهد رسانید خدا سپاسگزاران را پاداش خواهد داد.»

باشد که از این خواب غفلت بیدار شویم و نادانسته و نا آگاهانه در ورطه شخص پرستی و قهرمان پروری نیفتیم و به خاطر داشته باشیم که « وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ » است و بس .

پاسخ شما به این سوال خدا چیست؟

شما هم یک شخص خاص را نقطه اتکال خود می دانید؟

اگر او را از دست بدهید چه حسی به شما دست خواهد داد؟

مسیر زندگیتان چقدر عوض می شود؟

منبع :فاطمه محمدی/بخش قرآن تبیان