گلچين بخشي ازبيانات  استاد بزرگوار فاطمی نیا :

ماها عادت کردیم همه چیزو برای ثوابش انجام می دیم، خدا رحمت کنه، من استادی داشتم می فرمود که:(دعاها و زیارات را) شما برای ترقی و فهمیدن بخونین، ثواب به پای خودش میاد.

این بد شده که ما اینطوری بار اومدیم، یعنی میخوایم عمره بریم اولین چیزی که به ذهنمون خطور میکنه ثوابشه، میخوایم اعتکاف کنیم، اولین چیزی که خطور میکنه ثوابشه.

اصلا اعتکاف فلسفش چیه عزیزه من؟ اعتکاف از عکف مشتقه، عکوف یعنی یک جا ایستادن، اعتکاف رمز این است که شما همیشه پیشه خدا بمونین، نه اینکه دو روز مثلا بری اونجا، بیای بیرون، حج هم رمزش همینه، عمره رمزش دور خدا گردیدنه، خدا العیاذ بالله جسم نیست که بریم دورش بگردیم. اینو گذاشتن که در ذهن ما بمونه که ما باید دور خدا بگردیم. این حج، رمز دور خدا گردینه.

همه اینها رو ما برای ثوابش انجام می دیم، استادم می گفت: اگه آدم در تابستون برای خنک شدن وضو بگیره وضوش باطله، اما اگه برا خدا بگیره هم خنک میشه هم عملش صحیحه. الان ثواب ما رو بیچاره کرده واقعا.

در آخرین نامه‌اش نوشته بود: «به امید دیدار در کربلا»؛ عاشق آقا ابوالفضل(ع) بود و پیکرش بعد از 16 سال، در شب تاسوعا به آغوش مادر بازگشت.

شهید «علیرضا کریمی» متولد 22 شهریور سال 1345، مقارن با ایام ماه مبارک رمضان، در محله سیرجان اصفهان است؛ او در خردسالی دچار بیماری شد و پزشکان معتقد بودند که زیاد زنده نمی‌ماند، به طوری که در 4 سالگی، کبد وی از بین رفت و دیگر امیدی به زنده ماندنش نبود.

پدرش، علیرضا را نذر آقا ابوالفضل (ع) کرد و آن روز، این کودک به طور معجزه‌آسایی شفا گرفت و حتی سال‌ها بعد، قهرمان ورزش‌های رزمی شد.

با آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران، علیرضا هم به میدان رزم شتافت و در عملیات «محرم» در اثر اصابت گلوله خمپاره، سر و دست و پایش مجروح شد؛ بعد از پایان دوران مجروحیت به جبهه بازگشت و فرمانده گردان امیرالمۆمنین (ع) به خاطر شجاعت و مدیریتی که علیرضا از خود نشان داده بود، مسئولیت دسته دوم از گروهان ابوالفضل (ع) را به او داد.

نفر وسط، علیرضا کریمی

پیوند: http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=262956

سیر و سلوک و قدم گذاشتن در راه حق و اطمینان از درستی راه ، دغدغه بسیاری از ما در زندگیمان است، در این مسیر که گفته اند :«ظلمات است بترس از خطر گمراهی» بهترین راه شناخت و آگاهی است ، که این شناخت به مثابه یک چراغ است تا پیش پایمان را ببینیم و به دره هلاکت نیفتیم.

از قضای روزگار این عطش در این دنیای ماشینی و انسان مبتلا به مرض روزمرگی چنان زیاد است که ساز و دهل ها برایش کوک کرده اند و نغمه سرایی ها می کنند تا بازار خود داغ ساخته و هوش از دل افراد معرفت جو بربایند.

بازار مرید و مرادی و استادی و مرشدی داغ داغ است و جویندگان در این مسیر ، نوپا و در معرض خطرند.

اگر کسی از ما دغدغه سیر و سلوک دارد و هوای کمال ، بهتر است که قبل از هر قدمی مقصدی را که جویای آنیم بشناسیم ، خودمان و توانمندی هایمان را در نظر بگیریم، از رفتگان این راه آدرس هایی بپرسیم و سپس راهی شویم.

اگر شما عزیزان پاکدل از آن دسته کسانی هستید که با اندیشه و آگاهی و فکر قصد قدم گذاشتن در این راه نورانی را دارید ، برای شما یک پیشنهاد عالی داریم ، کتابی برای آشنایی شما عزیزان با سیر و سلوک آن هم بر طبق مبانی مکتب نورانی تشیع .

کتاب ” سیر و سلوک ، طرحی نو در عرفان عملی شیعه ” اثر آیت الله شیخ علی رضائی تهرانی كتاب بسیار موفّقی است. ایشان از تلامذه ی اولیه ی عارف بزرگ مرحوم آیت الله علامه حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی (ره) هستند و مورد وثوق می باشند .