عبدالله بن یحیی که از دوستان امیرمؤمنان علی(علیه‌السلام) بود. به خدمتش آمد و بدون گفتن بسم الله بر تختی که در آنجا بود نشست، ناگهان بدن وی منحرف شد و بر زمین افتاد و سرش شکست. امام علی(علیه‌السلام) دست بر سر او کشید و زخم او التیام یافت بعد فرمود: آیا نمی‌دانی که پیامبر(صلی الله علیه و آله) از سوی خدا برای من حدیثی نقل کرد که هر کار بدون نام خدا شروع شود بی سرانجام می‌ماند.
گفتم: پدر و مادرم به فدایت باد می‌دانم و بعد از این ترک نمی‌کنم امام علی(علیه‌السلام) فرمود: در این حال بهره‌مند و سعادتمند خواهی شد.
امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرمایند: بسیاری اتفاق می‌افتد که بعضی از شیعیان ما بسم الله را در آغاز کارشان ترک می‌گویند و خداوند آن‌ها را با ناراحتی مواجه می‌سازد تا بیدار شوند و ضمناً این خطا از نامه‌ی اعمالشان شسته شود.