تکنیک دروغ بزرگ (به زبان آلمانی Große Lüge) را هیتلر عنوان و گوبلز (وزیر تبلیغات حزب نازی) به صورت گسترده‌ای برای فریب افکار عمومی مورد استفاده قرار داد.

آدولف هیتلر در کتاب « نبرد من» می‌گوید مردم شکست آلمان در جنگ جهانی اول را به این دلیل پذیرفتند که یهودی‌های دارای نفوذ در مطبوعات از این تکنیک استفاده کردند. از نظر او این روش مستلزم آن است که دروغ چنان عظیم باشد که هیچ کس باور نکند که «کسی آن‌قدر گستاخ باشد که چنین بی‌شرمانه حقیقت را تحریف کند».

از آن پس این تکنیک به عنوان یکی از تکنیک‌های پروپاگاندا (تبلیغات سیاسی)  به صورت علمی وارد کتاب‌ها و به صورت عملی وارد مبارزات سیاسی شد، اما به سیاست محدود نماند بلکه به صورت گسترده در هر پیکار تبلیغی از تبلیغ یک کالا و یا خدمات گرفته تا تبلیغ هر نوع فکر و اندیشه‌ای مورد استفاده قرار گرفت.

شیعیان نیز از مظان اتهام این دروغ‌های بزرگ در امان نبودند و در یکی از عجیب‌ترین این دروغ‌ها وهابیت مدعی شده است که شیعیان می‌پندارند جبرئیل مأمور نزول وحی برعلی(ع) بود اما در مأموریت خود خطا یا خیانت کرده و به جای علی(ع)، محمد(ص) را به پیامبری برانگیخته است!

همچنین مدعی شده‌اند که شیعیان پس از سلام نماز سه مرتبه دست‌ها را بالا می‌آورند و هر مرتبه می‌گویند «خان الامین؛ امین خیانت کرد». هر چند برای این تهمت تاریخی هیچ پایه و اساسی وجود ندارد اما تحت تأثیر تبلیغات فراوان این مسئله شهرتی قابل توجه در میان اهل سنت یافته است.

همه می‌دانیم که وهابیت تلاش دارد علیه شیعه شبهه افکنی کند اما بخشی از شبهات مطرح شده اگر چه بسیار سطحی، ساده و حتی به شدت مضحک به نظر می‌رسند اما بر مبنای همان تکنیک دروغ بزرگ برای تخریب وجه تشیع در میان سایر مذاهب اسلامی (و نه شبهه افکنی در میان شیعیان) طراحی شده‌اند و برای گروه‌هایی از اهل سنت که با تفکرات شیعی آشنایی کمی دارند و به عنوان مثال فقط در خصوص علاقه زیاد شیعیان به حضرت علی(ع) و فرزندان ایشان شنیده‌اند این دروغ بزرگ می‌تواند قابل‌پذیرش به نظر بیاید.

استفاده از همین دروغ‌های بزرگ علیه تشیع است که به راحتی به شیعه‌هراسی در میان پیروان سایر مذاهب اسلامی و در نهایت خشونت علیه شیعیان منتهی می‌شود؛ بر همین اساس معرفی درست اعتقادات شیعه بهترین روش برای مقابله با هر گونه شبهه‌افکنی و تخریب علیه تشیع است.