آیت الله محمد تقی آملی قدس سرّه درباره ی توبه می فرمایند : اگر بخواهیم تخم بدی را که در میان حاصل شده از میان برداریم ، ناچاریم تا وقتی ساقه اش نازک و لطیف است ، از ریشه به در آوریم ، زیرا در چنین موقعی قدرت ما برای قطع آن کافی است . و الّا اگر اهمال ورزیم و امروز و فردا کنیم ، یک وقت می بینیم همان شاخه کوچک ، درخت کهن و بزرگی مانند چنار شده که با صد پهلوان هم قادر به کندن آن نمی باشیم . همچنین کسی که مرتکب معصیتی شود و بخواهد توبه کند ، تا آن گناه ، تازه است باید خود را از آلودگی آن پاک سازد . و الّا اگر تأخیر بیندازد ، یک وقت می بیند صفحه دل از چرک های معاصی به کلی سیاه شده و دیگر موفق به توبه هم نمی شود و عاقبت وخیم و ترسناکی برای خود تهیه نموده است .

در جستجوی استاد ، ص 114