بیمار عشق اویم و درمانم آرزوست                    بر خوان لطف اویم و احسانم آرزوست

از هرچه غیر او است بریدیم مهر خویش                     دیدار روى خسرو خوبانم آرزوست

از شرک و کفر خسته شدم اى خداى من                     ره مانده اى ضعیفم و ایمانم آرزوست!

نورى چو آفتاب درخشان طلب کنم                          ایمان بسان بوذر و سلمانم آرزوست!

تا چون مسیح سوى ملایک سفر کنم                     یا چون خلیل نار و گلستانم آرزوست

یا از درخت نغمه توحید بشنوم                       یا چون ذبیح، صحنه قربانم آرزوست

درد فراق مى کشدم اى مسیح لب!                  بیمار عشق اویم و درمانم آرزوست

اى خضر پى خجسته، دستم به دامنت                      راز بقا و چشمه حیوانم آرزوست

زین دیو و دد که چهره انسان گرفته اند                            گشتم ملول، دیدن انسانم آرزوست

پیمان شکن نِیَم چه کنم یار بىوفاست                   یارى صبور و بر سر پیمانم آرزوست

تسلیم ظلم و جور شدن شرط عقل نیست                     عقل سلیم و حکمت لقمانم آرزوست

در راه دوست خنده مستانه، کافریست                      قلب حزین و دیده گریانم آرزوست

«ناصر» درون سنگدلان جاى رحم نیست                      لطف خدا و رحمت یزدانم آرزوست!