سیصد و بیست داستان از معجزات و كرامات امام على (ع)

نویسنده : عباس عزيزى
معجزه، مطمئن ترین، استوارترین و روشن ترین دلیل صدق گفتار پیامبران و ائمه اطهار در ادعاى ارتباط آن ها با جهان ماوراء الطبیعه است.
معجزه، عمل خارق العاده اى است كه تحقق آن وابسته به قدرت خداوند است و به صورت عادى وقوع آن غیر ممكن است.
معجزه، عمل خارق العاده اى است كه انسان با اتكاء به قدرت هاى بشرى قادر به انجام آن نمى باشد.
معجزه، یعنى انجام كارى كه دیگران از انجام آن عاجز باشند.
معجزه اهداف تربیتى، اخلاقى و اعتقادى دارد.
معجزه شكست ناپذیر است، چون به قدرت بى كران پروردگار متكى است.
معجزه سبب مى شود كه حجاب از جلو چشم انسان كنار رود.
مردم تقاضاى معجزات جسمانى مى كنند، در حالى كه قرآن برترین معجزه معنوى است.
عنایات و معجزاتى كه در حرم مطهر ائمه اطهار - علیه السلام به وقوع مى پیوندد، كرامات نامیده مى شود.





كاوشى نو در اخلاق اسلامى و شوؤن حكمت عملى (جلد 1)

نویسنده : آيت الله حسين مظاهرى
مترجم : محمود ابوالقاسمى
بى تردید، اخلاق در اسلام داراى اهمیت فراوانى است. این امر به لحاظ جنبه هاى زیر است: نخست، علاوه بر آنكه اخلاق از اركان اسلام در ردیف عقاید و احكام به شمار مى آید، عامل پیوند انسان به پروردگار بزرگش ‍ مى باشد و همانا این پیوند مقصود اصلى در ایجاد انسان است. زیرا كه آن بزرگترین كمال آدمى است و تمامیت كمالات انسان وابسته به آن است و همانگونه كه بر قلم تقدیر رفته است، آدمى كامل نگردد، مگر آنكه در مسیرى گام بردارد كه خداى متعال در شریعت بزرگش براى او ترسیم نموده است و راهى را بپیماید كه پیامبران و جانشینان و پیروان آنها در ارائه آن جهد بلیغ نموده اند.
دیگر آنكه آیین مقدس اسلامى در تمامى زمینه ها، چه در مسایل اجتماعى (اعم از نظام خانوادگى و احوال فردى) و چه در مسایل اقتصادى و سیاسى و غیر آن، جز با شیوه اخلاقى كه این دین پاینده بر آن استوار است، تمام و كامل نمى گردد.






نماز شب یا تهجد

نویسنده : موسى خسروى
لیسوا سواء من اهل الكتاب امة قائمه یتلون آیات الله آناء اللیل و هم یسجدون(آل عمران 113)
با اینكه در آیات قبل، خداوند از یهودیان مذمت مى كند و مى فرماید: ضربت علیهم المسكنه ذلك بانهم كانوا یكفرون بایات الله آنان پیوسته اسیر بدبختى و ذلت شدند از اینرو كه به آیات خدا كافر شده اند. و در ابتداى همین آیه هم مى فرماید: ضربت علیهم الذله اینما ثقفوا. هرجا باشند ذلت و خوارى بر سر آنان خیمه مى زند.
اما در آیه بالا همین اهل كتاب را به دلیل اینكه شب زنده دارند و به تلاوت آیات خدا و سجده بسر مى برند مى ستاید.
آیه دوم: تتجا فى جنوبهم عن المضاجع یدعون ربهم خوفا و طمعا و مما رزقناهم ینفقون فلا تعلم نفس ما اخفى لهم من قرة العین جزاء بما كانوا یعملون (سوره سجده 16 - 17)