روزي زني به محضر حضرت زهرا (س) آمد و عرض كرد: «مادر ناتواني دارم كه درباره ي نماز، مسائلي را نمي داند، مرا نزد شما فرستاده تا آن سئوالات را بپرسم.»

حضرت فرمود: «بپرس.»
او تمامي سئوالات خود را پرسيد و پاسخ كامل شنيد، ليكن از بسياريِ سئوال خود شرمنده شد و گفت: «اي دختر رسول خدا! بيش از اين شما را زحمت نمي دهم.»
فاطمه(س) فرمود: «هر آنچه را كه نمي¬داني بپرس و ابداً شرم مكن؛ آيا شخصي را مي¬شناسي كه در برابر صد هزار سكه¬ي طلا اجير شود تا بار سنگيني را يك روزه بالاي بامي ببرد و اظهار خستگي كند؟!»
او گفت: «نه.»
فاطمه(س) فرمود: «من نيز در پيشگاه خدا اجير شده ام، تا در مقابل هر پاسخي كه به تو مي دهم پاداشي بگيرم كه اگر بين زمين تا عرش را پر از مرواريد كنند و به من دهند باز ارزش آن پاداش بيشتر است. از پدرم شنيدم كه فرمود: «به علما در قيامت به اندازه ي علم و به قدر تلاشي كه در راهنمايي مردم كرده اند پاداش داده مي شود.»