نمی از یَم بی‌کران صحیفه سجادیه


امام سجاد

 

یكی از كتب بسیار مظلوم، كتاب مقدس و مبارك صحیفه سجادیه می باشد كه به بهانه شهادت امام سجاد علیه السلام مناسب است نگاهی دوباره به آن بیاندازیم تا شاید از فیوضات آن امام همام بهره ای برده باشیم. حتی نگاه اجمالی به فهرست دعاهای موجود در این كتاب شریف، خالی از لطف و بهره نیست تا این كه انسان در یاد داشته باشد در این كتاب چه دعاهایی موجود می باشد كه در هر مناسبتی به آن سری بزند، مثل دعا در هنگام ختم قرآن، دعای روز عید فطر و قربان، دعای روز عرفه و غیره.

متاسفانه مسلمانان به طور عموم و شیعیان نیز به طور خصوص آشنایی چندانی با این كتاب ندارند گرچه عده ای با قرآن به طور نسبی آشنایی دارند و همچنین با كتاب شریف نهج البلاغه، اما هنوز صحیفه سجادیه این زبور آل محمد علیهم السلام جایگاه اصلی خود را در بین مسلمانان و بلكه در بین شیعه پیدا نكرده است كه این امر در خور توجه و مایه تأسف می باشد !

كتاب نهج البلاغه در دنیای اهل تسنن نیز شناخته شده است و همانطور كه می دانیم دو شرح از شروح معروف این كتاب از اهل تسنن می باشد: شرح ابن ابی الحدید و شرح محمد عبده. اما بسیاری از اهل تسنن و حتی علمای آنها از وجود چنین كتابی در دست شیعه مطلع نیستند تا جایی كه وقتی حضرت آیة الله بروجردی یك صحیفه را به مفتی الأزهر مصر هدیه كرد او از این كه تا به آن موقع از وجود این كتاب بی اطلاع بوده است اظهار تأسف نمود !!

آیا این نیز مایه تأسف نیست كه در خانه شیعیان در كنار قرآن و مفاتیح، كتاب شریف نهج البلاغه و صحیفه سجادیه موجود نباشد یا اگر موجود باشد یك بار هم به آن سر نزده باشیم !!

حال برای این كه بی بهره نمانیم به شرح چند فراز كه البته به نظر قاصر نگارنده در خور توجه بیشتری می باشد می پردازیم تا بلكه از این خرمن خوشه ای و از این یم به نَمی دست یابیم.


یكی از ادعیه صحیفه كه جنبه آموزشی و تربیتی نیز دارد دعا در حق والدین است كه امروزه برای جوانان بسیار مهم است چرا كه متأسفانه در اثر گسترش فرهنگ پلید غربی احترامات و آدابی كه بین فرزندان و والدین باید باشد ضعیف و كمرنگ شده است!

زیباترین شیوه ستایش

« والحمد لله بكل ما حمده به أدنی ملائكته إلیه و أكرم خلیقته علیه و أرضی حامدیه لدیه حمدا یفضل سائر الحمد كفضل ربنا علی جمیع خلقه … حمدا لا منتهی لحده … حمدا یكون وصلة إلی طاعته و عفوه » (1) :

ستایش مخصوص خداست به اندازه ستایش نزدیك ترین فرشتگانش به سوی او و به اندازه حمد با كرامت‌ترین مخلوقاتش در نزدش و به قدر حمد مورد پسندترین حمدكنندگانش در حضور او، حمدی كه برتریش بر سائر حمدها مانند برتری خدا بر جمیع مخلوقاتش باشد، حمدی كه بی نهایت باشد، حمدی كه ما را به اطاعت و بخشش او بكشاند!

« الحمد لله الذی لو حبس عن عباده معرفة حمده …. لخرجوا من حدود الإنسانیة إلی حد البهیمة » (2) :

ستایش مخصوص خداوند است حتی در این زمینه كه حمد و ستایش را به انسان آموخت و اگر حمد بر نعمتها را به بندگان نمی آموخت از مرز انسانیت خارج و داخل در مرز حیوانیت می بودند و دیگر با چهار پایان فرقی نمی داشتند!

واقعا اگر از امام سجاد علیه السلام حمد خدا را به شیوه ایشان نمی شناختیم چه كسی این حمد زیبا را با این بلاغت به ما می آموخت ؟! كیست كه مانند معصوم بالاترین حمد ممكن را در یك جمله به این موجزی و اختصار بیان كند حقا كه اعجاز می باشد :

« الحمد لله بجمیع محامده كلها علی جمیع نعمه كلها »

ستایش مخصوص خداست آن هم با جمیع ستایش های ممكن در حق او بر تك تك نعمتهایش !! (3) .

اما بسیاری از اهل تسنن و حتی علمای آنها از وجود چنین كتابی در دست شیعه مطلع نیستند تا جایی كه وقتی حضرت آیة الله بروجردی یك صحیفه را به مفتی الأزهر مصر هدیه كرد او از این كه تا به آن موقع از وجود این كتاب بی اطلاع بوده است اظهار تأسف نمود !!

دعا برای احترامی فراموش‌شده

یكی از ادعیه صحیفه كه جنبه آموزشی و تربیتی نیز دارد دعا در حق والدین است كه امروزه برای جوانان بسیار مهم است چرا كه متأسفانه در اثر گسترش فرهنگ پلید غربی احترامات و آدابی كه بین فرزندان و والدین باید باشد ضعیف و كمرنگ شده است!

« … خدایا به من الهام نما كه چه وظیفه ای در مقابل پدر و مادرم دارم … خدایا من را به گونه ای قرار ده كه نسبت به پدر و مادرم وقار و هیبتی در دل داشته باشم مانند وقار و هیبتی كه انسانها در مقابل سلطان قهار دارند ! … نیكی به پدر و مادر را از خواب شیرین و نوشیدن شربت گوارا در هنگام تشنگی در نظرم زیباتر و گواراتر جلوه بده ! تا اینكه خواسته آنها را بر خواسته خود و رضایت آنها را بر رضایت خود مقدم بدارم ! … خدایا آنها را بعد از نماز هنگام دعا از یاد من مبر بلكه یاد آنها را در هر لحظه از شب و روز در دلم زنده بدار !! » (4) .

آری عامل ترین مردم به این فرمایشات و ادعیه خود حضرت بودند چرا كه در روایتی وارد شده كه آن حضرت هیچ گاه با مادر خود بر سر یك سفره نمی نشستند تا مبادا دستشان به سوی غذایی رود كه مادرشان آن لقمه را قصد داشتند كه بردارند حتی تا این اندازه احترام والدین را رعایت می كردند !!

پی نوشت:

1و2- دعای اول صحیفه سجادیه.

3- اقبال ج1 ص138.

4- دعای 24 صحیفه.

 

حمید حاج علی (مدّرس حوزه علمیه)

منبع :بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.