هشتم ربیع الثانی تا هشتم ربیع الاول
دوران امامت
به طور كلى دوران عمر 29 ساله امام حسن عسكرى علیه السلام به سه دوره تقسيم‌مى‌گردد : دوره اول 13 سال است كه زندگى آن حضرت در مدينه گذشت . دوره دوم 10 سال در سامرا قبل از امامت .
دوره سوم نزديك 6 سال امامت آن حضرت مى‌باشد . دوره امامت حضرت عسكرى علیه السلام با قدرت ظ‌اهرى بنى عباس رو در روى بود . خلفايى كه به تقليد هارون در نشان دادن نيروى خود بلندپروازيهايى داشتند . امام حسن عسكرى علیه السلام از شش سال دوران اقامتش ، سه سال را در زندان گذرانيد . زندانبان آن حضرت صالح بن وصيف دو غلام ستمكار را بر امام گماشته
بود ، تا بتواند آن حضرت را - به وسيله آن دو غلام - آزار بيشترى دهد ، اما آن دو غلام كه خود از نزديك ناظ‌ر حال و حركات امام بودند تحت تأثير آن امام بزرگوار قرار گرفته به صلاح و خوش رفتارى گراييده بودند . وقتى از اين غلامان جوياى حال امام شدند ، مى‌گفتند اين زندانى روزها روزه‌دار است و شبها تا بامداد به عبادت و راز و نياز با معبود خود سرگرم است و با كسى سخن نمى‌گويد .
عبيدالله خاقان وزير معتمد عباسى با همه غرورى كه داشت وقتى با حضرت عسكرى ملاقات مى‌كرد به احترام آن حضرت برمى‌خاست ، و آن حضرت را بر مسند خود مى‌نشانيد . پيوسته مى‌گفت : در سامره كسى را مانند آن حضرت نديده‌ام ، وى زاهدترين و داناترين مردم روزگار است . پسر عبيدالله خاقان مى‌گفت : من پيوسته احوال آن حضرت را از مردم مى‌پرسيدم . مردم را نسبت به او متواضع مى‌يافتم . مى‌ديدم همه مردم به بزرگواريش معترفند و دوستدار او مى‌باشند . با آنكه امام علیه السلام جز با خواص شيعيان خود آميزش نمى‌فرمود ، دستگاه خلافت عباسى براى حفظ آرامش خلافت خود بيشتر اوقات ، آن حضرت را زندانى و ممنوع از معاشرت داشت .
” از جمله مسائل روزگار امام حسن عسكرى علیه السلام يكى نيز اين بود كه از طرف خلافت وقت ، اموال و اوقات شيعه ، به دست كسانى سپرده مى‌شد كه دشمن آل محمد صلی الله علیه و آله وسلم و جريانهاى شيعى بودند ، تا بدين گونه بنيه مالى نهضت تقويت نشود .
چنانكه نوشته‌اند كه احمد بن عبيدالله بن خاقان از جانب خلفا ، والى اوقاف و صدقات بود در قم ، و او نسبت به اهل بيت رسالت ، نهايت مرتبه عداوت را داشت ” . ” نيز اصحاب امام حسن عسكرى ، متفرق بودند و امكان تمركز براى آنان نبود ، كسانى چون ابوعلى احمد بن اسحاق اشعرى در قم و ابوسهل اسماعيل نوبختى در بغداد مى‌زيستند ، فشار و مراقبتى كه دستگاه خلافت عباسى ، پس از شهادت حضرت رضا علیه السلام معمول داشت ، چنان دامن گسترده بود كه جناح مقابل را با سخت‌ترين نوع درگيرى واداشته بود . اين جناح نيز طبق ايمان به حق و دعوت به
اصول عدالت كلى ، اين همه سختى را تحمل مى‌كرد ، و لحظه‌اى از حراست ( و نگهبانى ) موضع غفلت نمى‌كرد ” .
اينكه گفتيم : حضرت هادى علیه السلام و حضرت امام حسن عسكرى علیه السلام هم از سوى دستگاه خلافت تحت مراقبت شديد و ممنوع از ملاقات با مردم بودند و هم امامان بزرگوار ما - جز با ياران خاص و كسانى كه براى حل مشكلات زندگى مادى و دينى خود به آنها مراجعه مى‌نمودند - كمتر معاشرت مى‌كردند به جهت آن بود كه دوران غيبت حضرت مهدى علیه السلام نزديك بود ، و مردم مى‌بايست كم‌كم بدان خو گيرند ، و جهت سياسى و حل مشكلات خود را از اصحاب خاص كه پرچمداران مرزهاى مذهبى بودند بخواهند ، و پيش آمدن دوران غيبت در نظر آنان عجيب نيايد . بارى ، امام حسن
عسكرى علیه السلام بيش از 29 سال عمر نكرد ولى در مدت شش سال امامت و رياست روحانى اسلامى ، آثار مهمى از تفسير قرآن و نشر احكام و بيان مسائل فقهى و جهت دادن به حركت انقلابى شيعيانى كه از راههاى دور براى كسب فيض به محضر امام علیه السلام مى‌رسيدند بر جاى گذاشت .
در زمان امام يازدهم تعليمات عاليه قرآنى و نشر احكام الهى و مناظ‌رات كلامى جنبش علمى خاصى را تجديد كرد ، و فرهنگ شيعى - كه تا آن زمان شناخته شده بود - در رشته‌هاى ديگر نيز مانند فلسفه و كلام باعث ظ‌هور مردان بزرگى چون يعقوب بن اسحاق كندى ، كه خود معاصر امام حسن عسكرى بود و تحت تعليمات آن امام ، گرديد .
در قدرت علمى امام علیه السلام - كه از سرچشمه زلال ولايت و اهل بيت عصمت مايه گرفته بود - نكته‌ها گفته‌اند . از جمله : همين يعقوب بن اسحاق كندى فيلسوف بزرگ عرب كه دانشمند معروف ايرانى ابونصر فارابى شاگرد مكتب وى بوده است ، در مناظ‌ره با آن حضرت درمانده گشت و كتابى را كه بر رد قرآن نوشته بود سوزانيد و بعدها از دوستداران و در صف پيروان آن حضرت درآمد .
صفحات: 1· 2
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط صدرارحامی در 1390/11/11 ساعت 10:02:43 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
1390/11/11 @ 03:01:45 ب.ظ
موسسه آموزش عالی حوزوی معصومیه (خواهران) [عضو]
اعظم الله اجورنا و اجورکم
معصومیه قم