آیت اللَّه حاج شیخ محمدباقر كمره ای خمینی در سال 1281  ش  در كمره خمین متولد گردید. وی پس از خواندن مقدمات نزد پدر، راهی اراك شد و پس از تاسیس حوزه علمیه قم وارد این شهر گردید. ایشان از پرورش یافتگان حوزه درس آیات عظام شیخ عبدالكریم حائری یزدی در قم و سیدابوالحسن اصفهانی، میرزای نایینی، شیخ محمد حسین غروی اصفهانی، سیدعلی شهرستانی، شیخ مهدی خالصی و آقا ضیاء عراقی در نجف بود و پس از سالیانی، از استادان خود اجازه اجتهاد و روایت گرفت. آیت اللَّه محمدباقر كمره ای علاوه بر تدریس و تألیف و ترجمه، به راهنمایی مردم پرداخته و در زندگی، بسیار زاهد و قانع بود و به نوافل یومیه، تهجد و شب زنده داری، رعایت مستحبات و بی اعتنایی به زخارف دنیا جدیت می نمود و 2بار پیاده به زیارت خانه خدا شتافت. از ایشان بیش از پنجاه كتاب ارزشمند برجای مانده است كه: ترجمه جلد چهاردهم بحارالانوار در ده جلد، تقریرات فقه و اصول استادان خود، الدین فی طَورِ الاجتماع، مروارید حكمت، حكمت قرآن و… از آن جمله اند. سال های پایانی عمر آیت اللَّه كمره ای در شهر ری گذشت تا سرانجام این عالم فرزانه در چهاردهم خرداد 1374 ش برابر با 5 محرم الحرام 1416 ق در 93 سالگی بدرود حیات گفت و در صحن مطهر حضرت عبدالعظیم(ع) به خاك سپرده شد.