امام و ماموم
امام و ماموم
روزي يك اعرابي وارد مسجد شد و چون نماز جماعت شروع شده بود، او هم اقتدا كرد. پيشنماز بعد از خواندن سوره حمد، شروع به خواندن سوره نوح نمود: “بسم الله الرحمن الرحيم، انا ارسلنا نوحا الي قومه “؛ ” به نام خداوند هستي بخش مهربان، ما نوح را به سوي قومش فرستاديم"؛ اما بقيه آيه را فراموش كرد.
چندين بار اين آيه را تكرار نمود ولي باز هم ادامه آن يادش نيامد. اعرابي كه خسته شده، گفت: ” يا شيخ؛ ارسل غيره و ارحنا و ارح نفسك” يعني اي شيخ اگر نوح نمي رود ديگري را بفرست و ما و خودت را خلاص كن.
روزنامه فرهنگي رمضان ش18-1430
جمع آوري فاطمه طائبي
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط صدرارحامی در 1390/06/19 ساعت 11:28:03 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید