امام و ماموم


امام و ماموم


روزي يك اعرابي وارد مسجد شد و چون نماز جماعت شروع شده بود، او هم اقتدا كرد. پيشنماز بعد از خواندن سوره حمد، شروع به خواندن سوره نوح نمود: “بسم الله الرحمن الرحيم، انا ارسلنا نوحا الي قومه “؛ ” به نام خداوند هستي بخش مهربان، ما نوح را به سوي قومش فرستاديم"؛ اما بقيه آيه را فراموش كرد.

چندين بار اين آيه را تكرار نمود ولي باز هم ادامه آن يادش نيامد. اعرابي كه خسته شده، گفت: ” يا شيخ؛ ارسل غيره و ارحنا و ارح نفسك” يعني اي شيخ اگر نوح نمي رود ديگري را بفرست و ما و خودت را خلاص كن.

 

روزنامه فرهنگي رمضان ش18-1430

جمع آوري فاطمه طائبي

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی

درخواست بد!

پارامتر های درخواست شما نامعتبر است.

اگر این خطایی که شما دریافت کردید به وسیله کلیک کردن روی یک لینک در کنار این سایت به وجود آمده، لطفا آن را به عنوان یک لینک بد به مدیر گزارش نمایید.

برگشت به صفحه اول

Enable debugging to get additional information about this error.