گروه حوزه‎های علميه: استاد حوزه علميه قم به تشريح وضعيت نجومی و روايی نيمه شعبان پرداخت و گفت: بيشترين تاثيرات مثبت اجرام آسمانی در اين شب بر سر مردم كره زمين سرازير می‎شود.

حجت‌الاسلام والمسلمين حسين احمدی قمی، مدير انتشارات بنياد مهدی موعود(عج) در گفت‎وگو با خبرگزاری بين‏‎المللی قرآن(ايكنا) با ذكر اين مطلب كه شب نيمه شعبان در تقويم عبادی مسلمانان از جايگاه ويژه‌ای برخودار است، عنوان كرد: نيمه شعبان در ميان روزها، از جايگاه بسيار خاصی برخوردار است، زيرا سوای از بحث ميلاد امام، اين شب از نظر نجومی و فلكی نيز دارای يك ويژگی خاص است كه بايد به آن اشاره شود، كه البته نيز قطعا با اين ميلاد ارتباط خاص دارد.

وی افزود: خداوند در قرآن 80 قسم خورده كه 38 قسم مربوط به اجرام فضايی است كه همين مسئله اهميت اين علم(نجوم و تاثيرات آن در زندگی بشر) را مشخص می‎كند؛ در حديثی از امام موسی كاظم(ع) ذكر شده است كه «علم نجوم علم انبيا(ع) است و بعد از قرآن اشرف علوم است».

اين استاد حوزه عنوان كرد: احمد بن اسحاق، حاكم قم به يك منجم يهودی دستور داد تا زايچه يك فرزند متولد شده در 15 شعبان 255 ه.ق -سالروز ولادت امام زمان(عج)- را استخراج كند كه اين دانشمند يهودی بيان داشت كه اين فرزند شرق و غرب عالم را خواهد گرفت و از نسل پيامبران(ع) و بزرگان است و يا خودش پيامبر است.

احمدی قمی اظهار كرد: با محاسبات رياضی و نجومی دقيق ثابت شده است كه از حيث قرار گرفتن برج‌های فلكی در نقاط خاص، در شب تولد حضرت صاحب الزمان(عج) خورشيد در برج اسد قرار داشت كه از نظر نجومی در بالاترين جايگاه است؛ قطعا در اين شب به واسطه تاثيرات خاص اجرام آسمانی بر زندگی انسان هيچ شبی قابل قياس با آن نيست زيرا بيشترين تاثيرات مثبت اجرام آسمانی در اين شب بر سر مردم كره زمين سرازير می‎شود.

وی گفت: تقارن اين شب با ميلاد حضرت خاتم الاوصيا(عليه السلام) چنين تداعی می‌كند كه گويا لازم است مسلمانان از آغاز رسالت برای اعتلای تجلی آيه عظيم «حی قيوم» اين شب را احيا بدارند و به عبادت بپردازند؛ اين شب ميلاد موعودی است كه خداوند تبارك و تعالی دولت او را پايان‌بخش ظلمت و نويد نور برای مؤمنان قرار داده است؛ «اللّهُ وَلِیُّ الَّذِينَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ» و اراده فرموده در دولت او مستضعفان را بهره‏مند سازد و به پيشوايی برساند؛ «وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ».

اين پژوهشگر و نويسنده حوزوی، عنوان كرد: اين شب، تاويل آيه «وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا» است؛ خداوند به هنگام مژده ميلاد حضرت عيسی(عليه السلام) به حضرت مريم می‎‏فرمايد:«إِنَّ اللّهَ یُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْیَمَ»؛ خداوند از حضرت مسيح به كلمه ياد می‌كند ولی در خصوص حضرت رسول، می‎فرمايند كه «وتمت كلمة ربك صدقا و عدلا»؛ يعنی كمال وتمام دين به ولايت واكمال و اتمام تجلی ولايت به اتمام كلمة‎الله و به نور خاتم‎الاوصياء(عليه السلام) است.

وی گفت: به حقيقت اوست كه صدق و عدل را به تمام معنی استوار می‎سازد؛ اين شب ثانی اثنين ليلة القدر است؛ زيرا در ليلة القدر كلمة الله (قرآن) نازل می‎شود و در ليله نيمه شعبان كلمة‎الله تامه(ولايت)؛ به راستی اين شب ظرف تجلی نور تمام و ظرف تجلی نور الله است؛ ميلاد نور موعودی است كه ظهور او «وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا» است.

احمدی قمی يادآور شد: حضرت رسول‎الله (صلی‎الله عليه وآله و سلم) درباره شب نيمه شعبان فرموده‎اند:«فيها تقسم الأرزاق، و فيها تكتب الآجال، و فيها يكتب و فد الحاج … و ينزل‎الله تعالی الملائكته من السماء إلی الارض بمكة؛ در اين شب روزی‎‌ها تقسيم و اجل‌ها نگاشته و حاجيان سال تعيين می‎شوند… و خداوند فرشتگان را از آسمان به زمين مكه نازل می‎فرمايد»؛ امام علی (عليه السلام) درباره آيه شريفه «فِيهَا یُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ» نيز فرموده‎‎اند:«آن چه از خير و شر بر افراد می‎گذرد، در شب نيمه شعبان تقسيم شده است» و در فرازی ديگر فرموده‎اند:خداوند در شب نيمه شعبان ملكی را نازل می‎فرمايد كه از غروب خورشيد تا طلوع فجر ندا می‎دهد كه«الا مستغفر فاغفرله الا مسترزق فارزقه»؛ يعنی آيا استغفار كننده‎‏ای نيست تا او را بيامرزم و آيا روزی خواهنده‎ای نيست تا او را روزی دهم؟

وی گفت: امام محمد بن علی باقر (عليه السلام) نيز در اين رابطه فرموده‎اند كه «هی أفضل ليلة بعد ليلة القدر، فيها يمنح‎الله العباد فضله، و يغفر لهم بمنه،فاجتهدوا فی القرية إلی الله تعالی فيها، فإنها ليلة آلی الله عزوجل علی نفسه لا يرد سائلا فيها ما لم يسئل الله معصية و انها الليلة التی جعلها الله لنا أهل البيت بإزاء ما جعل ليلة القدر لنبينا(صلی الله عليه وآله)»؛ يعنی شب نيمه شعبان، با فضيلت‎ترين شب‎ها بعد از شب قدر است، در اين شب خداوند فضلش را بر بندگان ارزانی می‎دارد و به بزرگواری خودش آنها را می‎آمرزد، پس برای نيل به مقام قرب خداوند در اين شب بكوشيد زيرا خداوند به ذات خود قسم ياد كرده كه هيچ در خواست‌كننده‎ای را در اين شب بی‎پاسخ رها نسازد مگر اينكه خواهش او نافرمانی خدا باشد.

منبع:http://www.iqna.ir/fa/news_detail.php?ProdID=1243797