او دوست دار مومنان بود او سينه اي چون آسمان داشت

با هر کسي او مهربان بود در سينه قلبي مهربان داشت

او بود در پرهيزکاري تنها جوانِ روزگارش

بخشنده بود و دست گيري از بي نوايان بود کارش

همواره در دل هاي مردم او دانه هاي علم مي کاشت

آن قدر دانا بود و عالم که دشمنش هم دوستش داشت

خورشيد دانش در دلش بود با آن که او خيلي جوان بود

او بود مانند گل سرخ خوش بوترين گل در جهان بود

نام عزيز او جواد است او پيشواي شيعيان است

بين « ده » و « دو » ماه تابان ماه نهم در آسمان است