پیوند: http://www.mashreghnews.ir/fa/news/114452

در این نوشتار چهل حدیث منتخب از سخنان گهربار حضرت زهرا(س) انتخاب شده است.

1 قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء سلام اللّه علیها: نَحْنُ وَسیلَتُهُ فى خَلْقِهِ، وَ نَحْنُ خاصَّتُهُ وَ مَحَلُّ قُدْسِهِ، وَ نَحْنُ حُجَّتُهُ فى غَیْبِهِ، وَ نَحْنُ وَرَثَةُ اءنْبیائِهِ.(شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید: ج 16، ص 211.)
ما اهل بیت پیامبر وسیله ارتباط خداوند با خلق او هستیم ، ما برگزیدگان پاك و مقدّس پروردگار مى باشیم ، ما حجّت و راهنما خواهیم بود؛ و ما وارثان پیامبران الهى هستیم .

2 قالَتْ علیها السلام : وَ هُوَ الا مامُ الرَبّانى ، وَ الْهَیْكَلُ النُّورانى ، قُطْبُ الا قْطابِ، وَسُلالَةُ الاْ طْیابِ، النّاطِقُ بِالصَّوابِ، نُقْطَةُ دائِرَةِ الا مامَةِ.(ریاحین الشّریعة : ج 1، ص 93.)
در تعریف امام علىّ علیه السلام فرمود : او پیشوائى الهى و ربّانى است ، تجسّم نور و روشنائى است ، مركز توجّه تمامى موجودات و عارفان است ، فرزندى پاك از خانواده پاكان مى باشد، گوینده‌اى حقّگو و هدایتگر است ، او مركز و محور امامت و رهبریّت است.

3 قالَتْ علیها السلام : ابَوا هِذِهِ الاْ مَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلىُّ، یُقْیمانِ اءَودَّهُمْ، وَ یُنْقِذانِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إ نْ اطاعُوهُما، وَ یُبیحانِهِمُ النَّعیمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما.(بحارالا نوار: ج 23، ص 259، ح 8.)
حضرت محمّد صلّى اللّه علیه و آله و علىّ علیه السلام ، والِدَین این امّت هستند، چنانچه از آن دو پیروى كنند آن ها را از انحرافات دنیوى و عذاب همیشگى آخرت نجات مى دهند؛ و از نعمت هاى متنوّع و وافر بهشتى بهره مندشان مى سازند.

زندگی سیاسی فاطمه سلام الله علیها

مشى سياسى فاطمه عليهاالسلام مشى اعتراض، بى اعتنائى، عدم تأييد دستگاه رهبرى، مشى به محاكمه و استيضاح كشاندن رهبر و خليفه موجود امت، مشى مظلوميت و سرانجام كه فرياد به جائى نرسد گريستن است، آنهم نه براى عقده دل خالى كردن بلكه براى بيدار كردن و هشيار ساختن اذهان به سوئى كه در آنجا حقى را زنده دفن كرده اند.

او در اين سياست كه سياست الهى است راست و با استقامت به پيش مى رود و در آن باكى از كتك خوردن، بدن خود را به رنج افكندن ندارد. او درس جرأت و شهامت را از پدر خود گرفته و در مكتب و خانه على عليه السلام و در سايه همگامى با او آن را تقويت نموده است. براى او هدف الهى مهم است و در دفاع از هدف بايد ايستاد. ما در تاريخ اسلام و حتى بشريّت زنى را سراغ نداريم كه در راه هدف الهى و انديشيده و آينده نگر خود تا بدين ميزان به پيش رفته باشد و مصداق آيه فاسْتَقِم كَما اُمِرْتُ (آيه 112 سوره هود.) كه درباره پيامبر نازل شده است باشد.

پیوند: http://farsnews.com/newstext

مقصود از سیره عبادی
سیره، دارای معانی گوناگون است. به طور کلی سیره را می توان به دو نوع خاص و عام تقسیم کرد. سیره به معنای خاص آن در فقه اسلامی همان سنت و از مبادی احکام است، اما در معنای عام، روش، سلوک و شیوه را می گویند. سیره عبادی حضرت زهرا (س) در این‌جا به‌همان معنای عام؛ یعنی نوع رفتار حضرت در امور عبادی است که جنبه ارشادی و الگویی دارد.
1. عظمت عبادت حضرت زهرا (س)
قبل از پرداختن به سیره عبادی حضرت زهرا (س) ، باید به جای‌گاه و مقام عبودیت آن حضرت توجه کرد. معرفی و شناخت جای‌گاه و عظمت عبادت حضرت زهرا (س) در نزد ملائکه و ائمه طاهرین (ع) ما را در شناخت بهتر و اهمیت سیره آن حضرت، یاری خواهد کرد.
جايگاه عبادت حضرت زهرا (س) نزد ملائکه
عبادت فاطمه (س) ، آن‌چنان بی‌مانند است که درخشندگی نورش باعث حیرت و لذت ملائکه مقرب الهی می‌گردد؛ تا جایی‌که هفتاد هزار فرشته از فرشتگان مقرب الهی، جملگی بر او سلام و تحیت می‌فرستند و به تأیید و تشویق او می‌پردازند.علامه مجلسی (ره) روایت می کند که پیامبر اکرم (ص) فرمود: «فاطمه (س) بانوی زنان جهانیان از پیشینیان و آیندگان است. او در محراب خود می‌ایستد و هفتاد هزار فرشته مقرب بر او سلام می‌دهند و او را به همان‌گونه که با مریم سخن می‌گفتند، صدا می‌زنند و می‌گویند: ای فاطمه! همانا خداوند تو را برگزیده و پاک ساخته و بر زنان جهانیان برتری داده است.» 2

پیوند: http://mouood.org/component/k2/item/5668

چهارده اصل تربیتی از زندگی مشترک حضرت زهرا و امیرالمؤمنین علیه السلام

1 - اصل خدامحوری و عبادت خانوادگی
در زندگانی مشترک امیرالمؤمنین و حضرت فاطمه سلام الله علیها ، تمام اعضای خانواده عاشق و شیفتة پروردگار بودند. به فرموده امیرالمؤمنین علیه السلام:
عشق به خداوند، آتشی است که بر چیزی نمی‌گذرد جز آن‌که آن را به آتش می‌کشاند و نوری خدایی است که بر چیزی پرتو نمیافکند جز آن‌که آن را غرق نور می‌کند. پس کسی که به خداوند عشق بورزد، همه چیز مُلک و ملکوت خویش را به او می‌دهد.[۱]
هرگاه خداوند بخواهد بنده را گرامی بدارد، او را گرفتار عشق و محبت خویش می‌گرداند.[۲]
باری، آتش عشق پروردگار آن خانه را غرق نور الهی و اعضای آن خانواده را شیفته و حیران پروردگار ساخته بود. در آن خانة ملکوتی اتاقی ویژة نماز و مناجات با پروردگار بود که نه کوچک بود و نه بزرگ.[۳] در آن اتاق تنها قرآن، شمشیر و فرش بود.[۴]
ابن ابی‌الحدید، دانشمند بزرگ اهل سنت، دربارة عبادت‌های امیرالمؤمنین علی علیه السلام  می‌نویسد:
…و اما عبادت، پس علی عابدترین و پُرنمازترین مردمان بود. از همه بیش‌تر روزه می‌گرفت و نمازهای مستحبی را بر پامی‌داشت و همواره ذکر می‌گفت… و چه گمان می‌بری دربارة مردی که پیشانی‌اش از بسیاری سجده همانند زانوی شتر شده بود.[۵]
حسن بصری دربارة عبادت‌محوری حضرت فاطمه  سلام الله علیها می‌گوید:
در تمام دنیا عابدتر از فاطمه یافت نمی‌شود. او به حدی برای نماز و عبادت بر پامی‌ایستاد که پاهایش ورم می‌کرد.[۶]
حضرت زهرا سلام الله علیها  حتی در شیرین‌ترین و خاطره‌انگیزترین لحظه‌های زندگی نیز دل در گرو عشق خدا نهاد و در شب ازدواج خطاب به یگانه کُفو و همتایش علی علیه السلام  فرمود:
انتقال از خانة پدرم به خانة خودم، مرا به یاد انتقال به خانة قبرم انداخت. تو را به خدا سوگند می‌دهم تا در این ساعات به نماز برخیزی تا امشب را با هم به عبادت پروردگارمان بگذرانیم.[۷]
پیامبر اکرم صلی الله علیه آله وسلم  فردای آن شب از علی علیه السلام  پرسید: همسرت را چگونه یافتی؟! حضرت علی علیه السلام  بی‌درنگ فرمود:
نِعمَ العَونُ عَلی طاعَةِ اللهِ؛[۸] بهترین یار برای اطاعت و عبودیت پروردگار.
حضرت فاطمه سلام الله علیها  هر شب پس از فراغت از وظایف خانه‌داری چنان خائفافه و خالصانه بر سجاده به نماز می‌آیستاد که پروردگار بدان بر ملائکة خویش مباهات می‌فرمود:
ملائکة من، اینک بر سرور کنیزانم فاطمه نظر کنید. بر درگاه من ایستاده، در حالی که بند بند وجودش از خوف من مرتعش و لرزان است. او با تمام وجودش به عبادت من روی نهاده است. اینک شما را گواه می‌گیرم که پیروان و شیعیان او را از آتش ایمنی بخشیدم.[۹]

براى زن بزرگترين موفقيت و ارزش اين است كه معاون خوبى براى شوهر باشد و در شئون گوناگون زندگى، خشنودى همسرش را به دست آورد، و از هر گونه امورى كه موجب ناراحتى شوهر گرديد پرهيز نمايد و با سرپنجه‏ ى تدبير و محبت و مهر، موجب آرامش خاطر شوهر شود، چنانكه به عكس براى شوهر نيز، بسيار با ارزش است كه موجب آرامش خاطر همسرش شود، و اصولا هدف از ازدواج آن است كه همسران مايه‏ ى آرامش همديگر گردند، چنانكه در آيه 21 سوره‏ى روم ميخوانيم:

و من آياته اَن خلق لكم من اَنفسكم ازواجا لتسكنوا اِليها:[1]

«از نشانه‏هاى (معنوى) خدا اين كه از جنس خودتان همسرانى براى شما آفريد، تا در كنار آنها آرامش يابيد».

على بن جعفر، از برادرش امام كاظم عليه‏السلام پرسيد: «زنى كه شوهرش را خشمگين ميكند، چگونه است؟»، امام كاظم عليه‏السلام در پاسخ فرمود:

لا تزال عاصيه حتى يرضى عنها:

«چنين زنى دائما گناهكار است، تا شوهرش از او خشنود گردد»[2]

رفتار حضرت زهرا عليهاالسلام با شوهر در عاليترين مرحله‏ ى صفا و مهربانى بود، نه تنها هرگز خاطر شوهر را نرنجانيد، بلكه ياور مهربان و نوازشگر دلسوز براى شوهر بود، و در همه‏ى صحنه‏هاى زندگى، همدم و همدرد و شريك زندگى على عليه‏السلام بود، در اينجا براى روشن شدن اين مطلب به نمونه‏ هاى زير توجه كنيد:

فاطمه مصداق آيات قرآن

1. آياتي از قرآن در شأن حضرت صديقه زهراء

1- «وَ أْمُرْ اَهْلَکَ بِالصَّلوةِ واصْطَبِرْ عَلَيْها….»[1]

«(اي پيامبر!) کسان خود را به نماز فرمان ده و بر آن شکيبايي کن.»

تأويل اهلک، حضرت اميرالمؤمنين علي و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام است.[2]

2- «… وَ هُمْ فِيما اشْتَهَتْ اَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ.»[3]

«و آنان در بهشتي که هر چه بخواهند برايشان آماده است جاودانه‏اند.»

تأويل هم… حضرت فاطمه زهراء عليها السلام و فرزندان و شيعيان و دوستان اوست.[4]

پیوند: http://www.iqna.ir/fa/News/1399340

پیوند: http://www.iqna.ir/fa/News/1339477

طبق برخي نظريات، رسانه در عصر حاضر با ايفاي كاركردهاي متعدد عملاً وارد قلمرو استحفاظي دين شده و بسياري از آنچه در گذشته، اديان متكفل تأمين آن بودند، اينك خواسته يا ناخواسته به رسانه محول شده است. به بيان هورسفيلد:

برخي انديشمندان از موضعي انتقادي به رابطه ميان دين و رسانه نظر افكنده و با تحليل ماهيت اين دو مقوله، بر تعاند و تباين آنها، دخل و تصرف‏هاي تحريف‏كننده رسانه‏هاي نوين در پيام دين، ناتواني ذاتي رسانه از پذيرش و انعكاس پيام دين و در نهايت، لزوم بهره‏گيري از رسانه‏هاي سنتي و نهادها و سازمان‏هاي مذهبي براي تبليغ و ترويج دين و فرهنگ مذهبي تأكيد كرده‏اند و در خصوص پيامدهاي استفاده از رسانه‏هاي نوين به دين‏مداران هشدار داده‏اند.

بهره‏ گيري مستمر دين از رسانه‏هاي گوناگون عصري به ويژه رسانه‏هاي گفتاري و نوشتاري در تبليغ پيام خويش؛ نيازمندي رسانه‏هاي نوين به بهره‏گيري از دين و فرهنگ ديني در برنامه‏هاي خود متناسب با نياز و تقاضاي مخاطبان مؤمن؛ غلبه تلقّي ابزاري از رسانه و قابليت‏هاي بسيار زياد آن براي انعكاس پيام دين؛ انعكاس دين در قالب‏هاي گوناگون برنامه‏هاي رسانه‏اي و سازگاري آن با اقتضائات رسانه‏اي كه به تحقق پديده موسوم به «دين رسانه‏اي» منجر شد؛

محدوديت انكارناپذير رسانه‏هاي الكترونيك تصويري در انعكاس برخي پيام‏هاي متافيزيكي و داراي صبغه انتزاعي زياد، پذيرش برخي دخل و تصرفات اجتناب‏ناپذير كارشناسانه در مقام رسانه‏اي كردن پيام دين؛ اعتراف به خدمات گسترده رسانه‏هاي نوين به دين؛ همچون امكان‏يابي تبليغ بيشتر، بازتوليد پيام‏هاي ديني در قالب‏هاي متنوع، تقويت روح جمعي مؤمنان، ايجاد زمينه براي تجربه ديني، بازيابي و خلق نمادهاي مقدّس، بسترسازي براي ايجاد تحول روحي، تسهيل اطلاع‏يابي از وضعيت اديان مختلف؛

متقابلاً اعتراف به خدمات بالقوّه و بالفعل دين به رسانه (همچون اعطاي جهان‏بيني و نظام ارزشي متناسب به سياست‏گذاران، مالكان، مديران، گردانندگان و برنامه‏سازان رسانه، سازماندهي هنجاري به فعاليت‏هاي رسانه، اصلاح زيرساخت‏ها و راهبردهاي فعاليت‏هاي رسانه، تعيين سياست‏گذاري، برنامه‏ريزي، نقش و رسالت اجتماعي رسانه، نوع نگاه به مخاطب، اهداف موردنظر از فعاليت‏هاي رسانه؛

ارزشيابي و سنجش اعتبار برنامه‏ها، تعيين اولويت‏ها، افزايش ميزان تعهدمندي و مسئوليت‏پذيري رسانه و ارباب رسانه در قبال ارزش‏ها و آرمان‏هاي عام بشري، غني‏سازي و ارتقاي كيفي محصولات رسانه‏اي). لازم به ذكر است كه برخي انديشمندان با استناد به محدوديت‏هاي تكنولوژيك و ماهيت سكولار رسانه‏هاي نوين، قابليت آنها براي انعكاس پيام دين را مورد مناقشات جدي قرار داده‏اند.

روند ديني شدن همه نهادها به تبع انقلاب اسلامي، ايده رسانه ديني يا ديني كردن رسانه‏ها را نه در حرف، كه در عمل نيز مورد تأكيد قرار داده است. به بيان ديگر، ديني كردن يا ديني شدن رسانه‏ها و امكان تحقق آن از پيش‏فرض‏هاي مسلم و خدشه‏ناپذير قانون‏گذاران، بيشتر مديران و دست‏اندركاران رسانه‏ها بوده است.

دين نيز با عنايت به ظرفيت دروني، شرايط و موقعيت اجتماعي و امكان‏يابي مشاركت در فرايند ارتباطات جمعي، مي‏تواند در روند كلي فعاليت‏هاي رسانه و جنبه‏هاي مديريتي، شكلي و محتوايي برنامه‏ها و سياست‏هاي حاكم نقش تعيين‏كننده ايفا كند. به بيان ديگر،

دين نه تنها از رسانه براي اشاعه ارزش‏هاي مورد تأييد خود بهره مي‏برد، بلكه بر ديگر كاركردهاي رسانه و شيوه رفتار آن هم تأثير مي‏گذارد. ميزان اين تأثير به نفوذ دين و حوزه‏اي بستگي دارد كه دين براي مداخله و صدور حكم خود صالح مي‏داند. بنابراين، ديني كه خود را مسئول تنظيم همه بخش‏هاي زندگي فردي و اجتماعي بشر مي‏داند، به خود حق مي‏دهد (يا براي خود وظيفه قائل است) كه در همه عرصه‏هاي كار رسانه‏اي‏داراي قواعدارشادي يا الزامي باشد.1

همه رسانه‏ها به تناسب ظرفيت، نوع كاربري، جايگاه اجتماعي و وظايف كاركردي مي‏توانند دين را در نيل به اهداف موردنظر و ايفاي نقش‏هاي مورد انتظار مساعدت كنند. عنوان فوق بيشتر اشاره به نقش واسط رسانه در ابلاغ پيام به عنوان تلقّي غالب از فعاليت رسانه دارد.

تعيين نوع و سطح ارتباط ميان دين و رسانه تا حدي به تلقّي ما از چيستي رسانه بستگي دارد. مجموع ديدگاه‏هاي ارائه شده در خصوص ماهيت و چيستي رسانه را مي‏توان در سه نظريه نسبتا شناخته شده خلاصه نمود:

نظريه ابزاري يا ابزارانگاري: تلقّي ابزاري از فناوري به طور عام، ميراثي ارسطويي است. از اين منظر، فناوري نه هدف، بلكه وسيله‏اي در خدمت اهداف انسان است و نسبت به وجود آدمي و ماهيت جامعه امري عارضي و ارزش آن تابع اهداف غير فناورانه است. فناوري في‏نفسه خنثا و فاقد معناست. ارزش توليدات فني تابع ميزان خدمتي است كه به مقاصد و اهداف انسان مي‏كند. محصولات و مصنوعات فني با توجه به كاربردي كه در زندگي انسان دارند، مقبوليت و مشروعيت مي‏يابند. به بيان ديگر، از ديد نظريه ابزاري، تكنولوژي ظرفي است كه بدون هيچ‏گونه تعيّني، مظروف خويش را منعكس سازد. از ديد ارسطو، دين، به عنوان جهان نمادين ارزش‏هاي غايي، بيش از هر چيز ديگري براي هدايت فناوري پيچيده در جهت نيل به اهداف مطلوب ضروري است.1 بيشتر انديشمندان، تلقّي‏ابزاري از تكنولوژي به ويژه تكنولوژي نوين را از نوعي سطحي‏نگري و عدم توجه به آثار و پيامدهاي اجتناب‏ناپذير تكنولوژي ناشي مي‏دانند. اين تلقّي در چند دهه اخير به ويژه در خصوص برخي اقلام تكنولوژيك در كشور غلبه محسوس يافته و حساسيت عموم در جذب و پذيرش تكنولوژي‏هاي وارداتي را تقريبا به صفر رسانده است. اهل نظر نيز اينك، كمتر از مقدمات، مقارنات و ملحقات فرهنگي و اجتماعي تكنولوژي سخن مي‏گويند. بر طبق اين نظر، رسانه به عنوان يك ظرف قابليت تام و تمامي براي انعكاس پيام دين در هر سطح ممكن را دارد.

ابلاغ پیام در گفتمان دینی از سه عنصر بهره می برد: ابتدا محتوای پیام، سپس قالب انسانی متناسب با پیام و همچنین رسانه متناسب با محتوای پیام.

از این رو رسانه های مدرن برای تبلیغ پیامهای مدرن طراحی شده اند، اما این رسانه ها زبان گویایی برای ابلاغ پیامهای معنوی دین نیستند و از این رو  اگر بخواهیم به صرف دراختیار داشتن ابزارها و تکنیکهای رسانه ای نوین موفق به انتقال پیامهای دینی شویم باید هماهنگی بین عناصر را بیش از پیش برقرار سازیم.