اگر جامعه انسانی شرایط و قابلیت قیام و انقلاب بزرگ و الهی حضرت مهدی (علیه السلام) را داشت، حضرت مهدی (علیه السلام) غیبت نمی‌کردند و برطرف شدن غیبت ایشان و ظهور نیز وابسته به آمادگی جامعه انسانی، به طور عام و جامعه شیعی، به طور خاص است. چنان چه وقتی حمران از امام باقر (علیه السلام) درباره زمان فرارسیدن امر [ظهور] سوال می‌کند، ایشان در قالب یک حکایت تمثیلی، مساله وابستگی «ظهور» به آمادگی جامعه انسانی را تشریح می‌کند.

در واقع برای آماده شدن زمینه آن قیام الهی، جامعه بشری ناگزیر از حرکت به سوی حق‏طلبی است و باید در منش و روحیه خویش تغییر ایجاد کند تا زمینه استقبال از یک رهبر آسمانی و درک حجت الهی فراهم شود.

یکی از اعمالی که به آن بسیار اهمیت داده شده است، صدقه برای حفظ وجود مقدس امام زمان (ارواحنا فداه) بوده است چون یکی از تکالیف زمان غیبت صدقه دادن است به آنچه که میسر است برای حفظ وجود مبارک امام زمان (ارواحنا فداه).

به طور کلی صدقه آثاری دارد… یکی اینکه صدقه نمایشگر صداقت ایمان مومن است که با انجام آن نشان می دهد تا چه حد در وادی ایمان و خداپرستی صادق است و از این طریق رفع نیازمندیهای مومن می گردد و سبب پیدایش رفاه عمومی می گردد و همچنین صدقه یکی از عوامل سازندگی انسان نیز هست چنانکه قرآن می فرماید:

ای رسول ما، تو از مومنان صدقات را دریافت کن تا بدان صدقات نفس آنها را پاک و پاکیزه سازی. مومن صدقه را باید برای خود یا برای فایده و غرضی که در نظر دارد بدهد و یا برای حفظ نفس خود و یا محبوب و عزیزی که بسیار نزد او گرامی است دهد و چه محبوبی بالاتر از امام زمان (عج) که اصلاح بسیاری از امور دینی و آخرتمان متوقف به وجود و سلامتی آن حضرت است و این مطلب به دلیل عقل و نقل ثابت است که هیچ شخصی عزیزتر و گرامی تر نیست و نباید باشد مگر وجود مقدس امام زمان (عج) بلکه امام باید محبوبتر از شخص خودمان باشد و اگر چنین اعتقادی نداشته باشیم در ایمان و معرفتمان نسبت به آن حضرت ضعف و خللی وجود دارد.

سیدبن طاووس رحمه الله به ما سفارش کرده و می فرماید:

ابتدا برای حضرت مهدی(عج) صدقه بده قبل از اینکه برای خود و عزیزانت صدقه بدهی. باید توجه داشت که آن حضرت هیچ نیازی به صدقه دادن ما ندارد بلکه از شئون بندگی و ادای بعضی از حقوق بزرگ آن حضرت است و خود یک نوع اظهار محبت و دوستی به آن حضرت است و این عمل راه و سببی است برای جلب رضای پروردگار و حلول قرب به خداوند در قضای حوایج و دفع بلا از آثار صدقه به انفاق کنندگان آن می رسد مخصوصاً اگر انفاق برای اظهار محبت و دعا برای وجود مقدس امام زمان (ع) باشد.

سیدابن طاووس می نویسد: ایامی که در مدرسه علمیه بعثت سکونت داشتم طلبه ای که نزد من موثق بود راجع به صدقه برای وجود نازنین امام زمان (ارواحنا فداه) می گفت:

شبی از حرم حضرت رضا(علیه السلام) به طرف مدرسه می آمدم در آن شب بسیار برای امام زمان (عج) دعا کرده و در فراقش اشک ریختم در وقت برگشتن از حرم به بازار سرشور رسیدم که فقیری جلوی مرا گرفت و از من چیزی خواست هر چه دست در جیب لباسهایم کردم چیزی پیدا نکردم مگر یک پنج ریالی آن را با آنکه کم بود با شرمندگی به آن فقیر دادم و نیت کردم که این صدقه برای حفظ وجود مقدس امام زمانم باشد.

گفت: مهدی ساخته‌ی گروه شیعه‌ی پس از امام یازدهمین است!

گفتم: آیا دین الهی سراغ داری که پیروانش را به منجی آخرالزّمان مژده نداده باشد؟!

پس منجی آخرالزّمان به قدمت ادیان الهی، مژده داده شده است.

آیا این‌ها، وعده‌های خدا در قرآن کریم نیست:

“هُوَ الَّذِى أَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدَى وَدِینِ الحَقِّ لِیُظهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّه…"[1]

او کسی است که رسولش را، همراه با هدایت و آیین حق فرستاد تا بر تمامی ادیان چیره گردد …

آیا ممکن است وعده‌ی خدا خلاف شود؟

خداوند در قرآن کریم، مسلمانان را وعده داده که آیین اسلام را بر سراسر جهان حکم‌فرما سازد.

آیا زمانی را می‌شناسی که جهان یک پارچه، تحت سیطره‌ی اسلام درآمده باشد؟

بی‌شک، پاسخ تو، منفی است؛ ولی حتماً چنین زمانی خواهد رسید.

و در جایی دیگر می‌فرماید:

“وَعَدَ اللهُ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مِنكُم وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَیَستَخلِفَنَّهمُ فِى الأَرضِ … وَ لَیُبَدِّلَنَّهم مِن بَعدِ خَوفِهِم أَمنًا‌ …"[2]

در این آیه، خداوند به مۆمنان، وعده‌ی خلافت و امنیّت داده است.

آیا پس از نزول این آیه، زمانی را می‌شناسی که امنیّت، شامل حال مۆمنان شده باشد؟ یا مۆمنان و پیشوایان گرانقدر آنان، پیوسته در خطر و ناامنی به سر می‌برده‌اند؟

یازده امام را، یکی پس از دیگری به شهادت رساندند و هم اکنون چون دسترسی به امام زمان ندارند، آرزوی نابودکردن دوستداران و پیروان آن بزرگواران را در سر می‌پرورانند.

حال می‌پرسم آیا زمان نزول این آیات و آیاتی از این قبیل، پس از امام یازدهمین بوده است؟ یا حدوداً دویست و پنجاه سال پیش از تولّد حضرت عسکری علیه السلام، این مژده به مسلمانان داده شده است؟

پرسش دیگرم این است که آیا شناخت دین جز از طریق قرآن کریم و رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله ممکن است؟

و آیا پیامبر را جز با راستی سخنانش و به ثمر رسیدن وعده‌هایش، می‌توان شناخت؟

آیا می‌توانی منکر شوی که رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمودند:

“مَن کَذَّبَ المَهدِی فَقَد کَفَرَ"[3]

هر کس مهدی علیه السلام را انکار کند، به تحقیق، کافر شده است.

اماما! آنان که به حقیقت در پی‌ات گشته‌اند، تو را یافته‌اند.

«این چشمان منند که کور شده‌اند بر این راه سپید! و نه عجب اگر در شهر کوران، خورشید را انکار کنند.»[4]

پی نوشت:

1- صف، 9[1]

2- نور، 55 [2]

3- البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان، ص170، ح 2 [34]

4- به زیر پای طلوع، حورا طباطبایی قمی، ص 52 و 53[4]

بخش مهدویت تبیان

کتاب‌های معرفی شده در ادامه، نمونه‌ای از آثار منتشرشده در یک سال گذشته است:

«از قله عاشورا تا دریای ظهور»

کتاب حاضر که توسط اسماعیل شفیعی‌سروستانی به رشته تحریر درآمده، توصیفی شاعرانه از جریانی جهادگر، منتظر و اندیشمندانه است که با اتصال و اتصاف به «زیارت سرخ»، معنی متعالی زندگی را از مکتب عاشورا فرامی‌گیرد تا در بستر تاریخ، مانند رودی جاری شود. این اثر، پنجره‌ای نو به سنت زیارت و زیارت عاشورا است و نگارنده به اهمیت و جایگاه معنی زندگی در سیر و سفر انسان در عرصه تاریخ و معنی مستتر در زیارت عاشورا پرداخته است. معنی زندگی در عصر غیبت، مقام زیارت، زنجیره مقدس هویت دینی، نردبان تقرب، آیه مودت، منزلت امام حسین(ع) و تکلیف زائر از مطالب مهم این کتاب هستند.

این اثر توسط انتشارات موعود عصر(عج) با شمارگان سه هزار نسخه و قیمت 55 هزار ریال منتشر شده است.

«اشباح انحراف»

کتاب «اشباح انحراف»، بررسی انحرافات تفسیری جریان‌های مدعی مربوط به مهدویت در تاریخ معاصر است که جواد اسحاقیان آن را به نگارش درآورده و انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) آن را با شمارگان هزار نسخه و بهای 70 هزار ریال منتشر و در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است.

این اثر تبیین انحرافات مدعیان مهدویت در حوزه تفسیر آیات قرآن کریم است. به اعتقاد نگارنده، جهالت افراد در واژه‌شناسی مفردات آیات قرآن و یا عدم شناخت علمی آنها از مقدمات دیگر تفسیر و انواع روش‌های تفسیری و یا عدم ملاک قراردادن این اطلاعات و مقدمات(با وجود آگاهی از آنها) باعث شده و می‌شود که افراد یا فرقه‌ها به‌صورت قاطع و یقینی و با اطمینان، اعلام کنند که مدعای خود در زمینه مباحث مهدویت و انتظار را از قرآن استفاده کرده‌اند.

عمده تحقیقات نویسنده اثر به اذعان وی، با بررسی گفتارها، کتاب‌ها و یا تحلیل سخنرانی‌های صوتی ـ تصویری مربوط به فرقه‌های بهائیت، قادیانیه، اسماعیلیه، زیدیه و جریاناتی مثل یعقوبی، عرفان حلقه، پیغان و… انجام شده است. این جریان‌ها در بخش دوم کتاب به اجمال معرفی شده‌اند. برخی از انحرافات مورد بحث عبارت‌اند از: ویژگی‌های انسان کامل، ویژگی‌های امام، انتظار و منتظران، نشانه‌ها و تعیین زمان ظهور، پس از ظهور و رجعت.

پیوند: http://www.iqna.ir/fa/News/1405525

رنگ انتظار صاحب الزمان(عج)، رنگ تقوا و پرهیزکاری است؛ امروزه جامعه ما و جامعه جهانی از این رنگ و از این فرهنگ چقدر بهره‌مند شده است؟ که فریاد العجل سردهد.

منتظر مهدی موعود، فردی است که اعتقاد به بندگی خدا دارد؛ کسی است که معتقد است که خداوند در جایگاه خدایی است و او در جایگاه بندگی و اطاعت است. نمی‌توان کسی را منتظر نامید در حالی که این رنگ و این رفتار را نداشته باشد؛ همچنان که مولایمان جعفر ابن محمد(ع) فرمودند: «منتظران حضرت قائم(عج) اهل تقوا و ورع هستند.»
فرهنگ مجموعه‌ای از آراء، حقایق، ادبیات و تفکر است و مجموعه‌ای از کنش‌هاست به صورتی که در رفتار و کردار افراد بروز پیدا می‌کند. آیا انتظار افراد در رابطه با موضوعی که منتظر آن هستند، همه به یک شکل است؟ آیا رنگ این انتظارها یک رنگ است؟ منتظران تاکسی، منتظران اتوبوس، منتظران هواپیما و… اینها نوع رفتارشان یکی است؟ ادبیات رفتاری آنها یکی است؟ آیا منتظران صف خواربار، آنها هم منتظر هستند؟ آیا اینها همه از یک جنس هستند و یک رنگ و بو دارند؟ منتظرانی که در انتظار عزیز سفر کرده هستند، چه؟ کسی که عزیز و نزدیکش به سفر رفته است، نوع انتظار و رفتارش چگونه است همه در یک دسته جا می‌گیرند؟
انتظار افراد به نسبت کوچکی و بزرگی آن فرد، تبلور پیدا می‌کند و این در حرکات و روحیات و رنگ چهره و حالات کلام او هماهنگ است با این توزیع، رنگ انتظار عزیز سفر کرده هزار و 200 ساله چه رنگی است؟ رفتار آن منتظر چه‌گونه است؟ رنگ انتظار صاحب الزمان(عج)، رنگ تقوا و رنگ پرهیزکاری و ورع است.
امروزه جامعه ما و جامعه جهانی از این رنگ و از این فرهنگ چقدر بهره‌مند شده است؟ نقش تقوا و پرهیزکاری در کردار و رفتار، چه فردی و چه اجتماعی در چه سطحی است؟
سفرکرده واقعی و گمشده حقیقی، خداترسی است. آنچه که غیبت دارد و نمایان نیست، ترس از خداست؛ چرا که حقیقت دارای غیبت نیست، حقیقت پنهان نیست، حقیقت پنهان‌پذیر نیست و حضرت صاحب الامر(عج) حقیقت محض است و برای او غیبت و نهان معنی ندارد. او آشکار است و او ظهور دارد و آنچه که پنهان است تقوا و اعتقاد به اوست.

نوشته: محمدرضا آنیت؛ کارشناس علوم اسلامی

دانلود فيلم

یكی از سنت‌های الهی، رشد مردم در لابلای حوادث و آزمایش‌های پی در پی است. اینجاست كه حجت خدا بر خلق تمام می‌شود و سعادت و شقاوت قابل تفكیك می‌گردد.

امتحان یك سنت همیشگى و جاودانى الهى است كه امتحان كننده آن، خداست.(1) تمام جهان، صحنه آزمایش و تمام مردم حتّى پیامبران نیز مورد امتحان قرار مى‏گیرند و این، سنتى است كه در تمام امت‌هاى پیشین نیز جارى بوده است: «أَ حَسِبَ النَّاسُ أَن یترَكُواْ أَن یقُولُواْ ءَامَنَّا وَ هُمْ لَا یفْتَنُونَ*وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَیعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَلَیعْلَمَنَّ الْكَاذِبِینَ»؛ «آیا مردم گمان كردند همین كه بگویند: ایمان آوردیم! به حال خود رها مي‏شوند و آزمایش نخواهند شد؟! ما كسانى را كه پیش از آنان بودند آزمودیم (و اینها را نیز امتحان مي‏كنیم) باید علم خدا درباره كسانى كه راست مى‏گویند و كسانى كه دروغ مي‏گویند تحقق یابد!»(2)

در تحلیل قرآنی همه چیز می‌تواند به عنوان راهی برای آزمون باشد و هر چیزی از این ظرفیت و توان برخوردار می‌باشد كه به عنوان ابزار آزمون‌های الهی به هدف تنبیه و مجازات و یا تحقق‌بخشی به ظرفیت‌های سرشته در نهاد انسان مورد استفاده قرار گیرد. از این رو در آیات قرآنی با موارد و مصادیقی روبه‌رو می‌شویم كه شخص و یا امتی با انواع آیات خداوندی حتی با آسایش و رفاه، آزموده شده‌اند و سربلند و سرافكنده از این آزمون‌ها بیرون رفته‌اند.

شاید بتوان گفت مهم‌ترین حکمت غیبت امام مهدی(عج)، آزمون بندگان الهی و سنجش میزان اخلاص و پایبندی آنان به ارزش‌های دینی است.

نگاهی به روایات

در حدیثی از امام باقر(علیه السلام) آمده است: «ای شیعیان آل‌محمد! یقیناً ناخالص‌های شما از شما جدا خواهند شد؛ هم‌چون سرمه در چشم که سرمه‌کش می‌داند چه زمان سرمه در چشم می‌رود، اما نمی‌داند کی از چشم می‌رود. ناخالص‌های شما هم صبح می‌کنند، در حالی که بر امیری از ولایت ما گام بر می‌دارند و غروب می‌کنند، در حالی که از آن بیرون رفته‌اند. و(بالعکس) شامگاهان در مسیری از ولایت مایند و صبح می‌کنند، در حالی که از آن خارج شده‌اند».(3)

عمده‌ترین نقش‌آفرینی‌های زن منتظر، منتظرپروری است. امید است همان طور که زنان در طول تاریخ تشیع افتخارآفرینی‌های زیادی در حفظ مکتب تشیع داشته‌اند، در این عصر هم بتوانند با تربیت نسل مهدی‌باور، دین خود را به جامعه‌ی دینی ادا نمایند.

گام اول؛ نقش و جایگاه زن در خانواده و تربیت نسل ولایی

اگر ولایت‌مداری و محبت به ولی خدا را یکی از مهم‌ترین ارزش‌های یک فرد شیعه بدانیم که خانواده متولی انتقال آن است، در راستای همان رسالتی که در جهانی هستی، خالق انسان‌ها برای آنان قرار داده است و معمار انقلاب، حضرت امام خمینی نیز به خوبی آن را چنین تبیین نمودند که همان طور که قرآن انسان‌ساز است، زن نیز انسان‌ساز است؛ زنان عهده‌دار مسئولیتی خطیر هستند.

اگر پایه‌ی اصلی تربیت و رشد صحیح فرد برای اجتماع را در خانواده جست‌وجو کنیم، 

پیوند: http://www.iqna.ir/fa/News/1358314

مسعود دریس در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‎المللی قرآن(ایکنا) گفت: به مناسبت آغاز امامت امام زمان(عج) سامانه پیامک جدیدی در پرتال مهدویت ایجاد شده است.

پیوند: http://bashgah.tebyan.net/newindex.aspx?pid=267797

خانواده به عنوان یک نهاد اجتماعی، نیازمند نظم و نظام، مدیریت و تدبیر و اعمال اصول و قوانینی خاص در جهت رشد و تعالی و پرورش انسان‌های تعالی‌خواه است. در اینجا، تعدادی از مهم‌ترین اصول مدیریت خانواده را مرور خواهیم کرد.

در یک خانواده مهدوی، مهم‌ترین قوانین حاکم بر زندگی «خداگرایی»، «ولی گرایی» و به دنبال آن، «والا گرایی» (1) اخلاقی است.

قانون «خدا گرایی» با تفکر توحیدی و زندگی توحیدی شکل می‌گیرد. در همین خصوص، شهید مطهری (ره) در دو گفتار ارزشمند، دو مبحث «خدا در اندیشه‌ی انسان» و «خدا در زندگی انسان» را ارائه می‌دهند. قانون «ولی گرایی» با شناخت و معرفت امام زمان (ع) و تنظیم زندگی بر اساس سیره‌ی مبارک حضرت و خواسته‌ها و رضایت ایشان تحقق می‌یابد؛ و قانون «والا گرایی» با اخلاق‌محوری و رعایت اصول مدیریت خانواده، عینیت خواهد یافت. رعایت این اصول، سطح فرهنگ و معنویت خانواده را بالا برده و به تعالی می‌رساند.

در اینجا، تعدادی از مهم‌ترین اصول مدیریت خانواده را مرور خواهیم کرد.

کتاب"مِکیال المکارم"نوشتۀ آیت‌الله محمد تقی موسوی اصفهانی، یکی از کتاب‌های معتبر و باارزش در زمینۀ مهدویت است.این کتاب به سفارش حضرت مهدی(ارواحنا فداه) نوشته و نا‌م‌گذاری شده است.

در بخشی از این کتاب گران‌سنگ 80 وظیفه و تکلیف ما نسبت به حضرت مهدی(عج)در عصر غیبت بیان شده است که به شرح زیر می‌باشد:

70. تکذیب و دروغ شمردن وقت گذاران ظهور

71. تکذیب کردن مدعیان نیابت خاصۀ آن حضرت علیه السلام در زمان غیبت کبری

کتاب“مِکیال المکارم"نوشتۀ آیت‌الله محمد تقی موسوی اصفهانی، یکی از کتاب‌های معتبر و باارزش در زمینۀ مهدویت است.این کتاب به سفارش حضرت مهدی(ارواحنا فداه) نوشته و نا‌م‌گذاری شده است.

در بخشی از این کتاب گران‌سنگ 80 وظیفه و تکلیف ما نسبت به حضرت مهدی(عج)در عصر غیبت بیان شده است که به شرح زیر می‌باشد:

50. خشوع دل هنگام یاد آن حضرت علیه السلام

51. عالم باید علمش را آشکار سازد.(عالِم باید علمش را دربرابر بدعت‌ها آشکار نماید.)

کتاب“مِکیال المکارم"نوشتۀ آیت‌الله محمد تقی موسوی اصفهانی، یکی از کتاب‌های معتبر و باارزش در زمینۀ مهدویت است.این کتاب به سفارش حضرت مهدی(ارواحنا فداه) نوشته و نا‌م‌گذاری شده است.

در بخشی از این کتاب گران‌سنگ 80 وظیفه و تکلیف ما نسبت به حضرت مهدی(عج)در عصر غیبت بیان شده است که به شرح زیر می‌باشد:

30. استحباب اعزام نایب برای زیارت از سوی آن حضرت علیه السلام

31. سعی در خدمت کردن به آن حضرت علیه السلام

کتاب“مِکیال المکارم”نوشتۀ آیت‌الله محمد تقی موسوی اصفهانی، یکی از کتاب‌های معتبر و باارزش در زمینۀ مهدویت است.این کتاب به سفارش حضرت مهدی(ارواحنا فداه) نوشته و نا‌م‌گذاری شده است.

در بخشی از این کتاب گران‌سنگ 80 وظیفه و تکلیف ما نسبت به حضرت مهدی(عج)در عصر غیبت بیان شده است که به شرح زیر می‌باشد:

1. تحصیل شناخت صفات و آداب و ویژگی‌های آن حضرت

2. رعایت ادب نسبت به ایشان

* او هم منتظر امر خداست

زمانی مرحوم شیخ ابراهیم حایری در مسجد کوفه معتکف بود، حضرت غایب عجل اللّه تعالی فرجه الشریف را در خواب دید، حضرت به او فرمود: این ها که در این جا معتکفند، از خوبان و صلحا هستند، ولی هر کدام حاجتی دارد: مال، عیال، خانه، قضای دین، رفع کسالت و مرض و … ولی هیچ کس به فکر من نیست و برای ظهور و فرج من به طور جدی دعا نمی کند! گویا حضرت علیه السلام از ما می خواهد که اعتکاف و توسل و دعایمان برای خصوص فرج و ظهور آن حضرت واقع شود، ولی ما به او خطاب می کنیم که: «عالم ز دست رفت، تو پا در رکاب کن.» و یا این که می گوییم: «ای یوسف زهرا، بیا.» غافل از این که او هم از خدا می خواهد که بیاید. مگر آمدن او به دست اوست که از او می خواهیم از زندان بیرون بیاید؟! بلکه همه باید از خدا بخواهیم تا اذن دهد او ظهور نماید. خود او هم منتظر امر خدا و الهامات خدا است، تا ظهور کند و خود را معرفی کند، و از غریبی و درماندگی نجات یابد؛ زیرا گرفتاری او، گرفتاری همه بشر، و نجات و فرج او، نجات همه و فرج برای همه است.

* آیا حضرت حجت عجل اللّه تعالی فرجه الشریف از دوستانش غافل است؟!

آیا حضرت صاحب عجل اللّه تعالی فرجه الشریف که از دست دشمن ها در پشت پرده غیبت است، از دوستانش هم غافل است که هر چه بر سرشان آمد، آمد؟ این خیال ها از ضعف ایمان است. آیا می شود که حضرت حجت، حقانیت مذهب را تقویت و تأیید نکند؟! خدا می داند آن حضرت تا به حال چه کرده و چه می کند! چه قدر فرق است بین کسی که او را «عین اللّه الناظرة»، (چشم بینای خدا)، و این مجلس ما را در محضر او می داند، و یقین دارد که حدود و اندازه همه کلمات و … نزد آن حضرت از واضحات است، و کسی که چنین فکر نمی کند!

* انتظار فرج و تحصیل مقدمات آن

ما باید انتظار فرج حضرت غایب عجل اللّه تعالی فرجه الشریف را داشته باشیم، و فرجش را فرج عموم بدانیم، و در هر وقت و هر حال باید منتظر باشیم، ولی آیا می شود انتظار فرج آن حضرت را داشته باشیم، بدون مقدمات و تحمل ابتلائاتی که برای اهل ایمان پیش می آید؟! با این حال، چه اشکالی دارد که تعجیل فرج آن حضرت را با عافیت بخواهیم، یعنی این که بخواهیم بیش از این بلاها که تا به حال بر سر مؤمنین آمده، بلای دیگری نبینند؟! زیرا در روایت آمده است: وقتی سفیانی خروج می کند، هر کس نام علی، فاطمه، حسن و یا حسین را دارد می کشد. پس از این که عده ای کشته می شوند، بقیه می گویند: پدران و مادران ما گناه کرده اند و این اسم ها را بر ما گذاشته اند، ما چه تقصیر داریم؟! در این جا سفیانی تفضل می کند! و به افراد خود دستور می دهد از کشتن صاحب بعضی از نام ها خودداری کنند، ولی صاحب بعضی از نام ها را بکشند! چنان که زمانی یهودی ها اگر می دیدند صاحب شناسنامه، شیعی است، فوراً او را می کشتند، الان هم منتظر دستورند! در هر حال، باید منتظر فرج باشیم ولی با مقدمات آن؛ ولی می دانیم که ضعیفیم و طاقت ابتلائات سخن را نداریم. لذا از خدا بخواهیم که شیعه بعد از این دیگر به ابتلائات بیشتر، مبتلا نشود. و اهم مقدمات انتظار فرج را که توبه و طهارت از گناهان است، تحصیل کنیم.

منبع:افق حوزه - ویژه نامه اولین سالگرد ارتحال آیت الله بهجت(قدس سره)

* کسانی منتظر فرج هستند که…

هر دقیقه ای که می گذرد جایگزین و عوض ندارد، از دست رفته و گذشته است و دیگر برنمی گردد. ای کاش اگر خانه و درِ خانه را نمی دانیم، کوچه را می دانستیم! حاج محمدعلی فشندی رحمة اللّه علیه هنگام تشرّف به محضر حضرت صاحب عجل اللّه تعالی فرجه الشریف عرض می کند: مردم دعای توسل می خوانند و در انتظار شما هستند و شما را می خواهند، و دوستان شما ناراحتند. حضرت می فرماید: «دوستان ما ناراحت نیستند!» ای کاش می نشستیم و درباره این که حضرت غایب علیه السلام چه وقت ظهور می کند، باهم گفت و گو می کردیم، تا حداقل از منتظرین فرج باشیم. اشخاصی را می خواهند که تنها برای آن حضرت باشند. کسانی منتظر فرج هستند که برای خدا و در راه خدا منتظر آن حضرت باشند، نه برای برآوردن حاجات شخصی خود. چرا ما حداقل مانند نصاری که در مواقع تحیر با انجیل ارتباط دارند، با آن حضرت ارتباط برقرار نمی کنیم؟!

* ما امام زمان عجل اللّه تعالی فرجه الشریف را خانه نشین کرده ایم!

عِرق ایمانی ما کجا و منزلت ایمانی امام زمان عجل اللّه تعالی فرجه الشریف کجا؟! اگر ما در نزد او کافر به حساب نیاییم! چرا دستش را بسته ایم و خانه نشینش کرده ایم و اجازه نمی دهیم خود را نشان دهد؟! آن آقا گفت: چرا برای تعجیل فرج دعا می کنید؟ آیا می خواهید بیاید و او را هم بکشید؟! برای این که مزاحم خط و مرام و … شما خواهد بود. آنان که سایر ائمه علیهم السلام را کشتند دیوانه که نبودند، بلکه سبب آن بی دینی بود، آیا الان دیگر آن طور نیست؟!

* چرا حال ما نسبت به امام زمان عجل اللّه تعالی فرجه الشریف چنین نیست که…

چنان چه در اطاقی در بسته باشیم و بدانیم که قدرت بزرگی مثل آمریکا یا شوروی پشت در ایستاده و سخنان ما علیه یا له خود را می شنود و ضبط می نماید و به موقع علیه ما به اجرا می گذارد، چه قدر حال ما فرق می کند و مواظب سخنان خود می شویم، با این که آن ها را نمی بینیم ولی علم داریم و می دانیم که پشت در هستند؟! پس چرا حال ما نسبت به امام زمان عجل اللّه تعالی فرجه الشریف چنین نیست در انجام آن چه بر له یا علیه او است؟
* در فکر آن باشیم که با حضرت غایب علیه السلام رابطه داشته باشیم

یکی از امور مهم بلکه از اهم امور این است که بدانیم چه کار کنیم تا مثل کسانی از علما و متشرعه و صلحای تابع علما باشیم که فرج شخصی و ارتباط خاص با حضرت ولی عصر عجل اللّه تعالی فرجه الشریف داشته اند، و محتاج نبوده اند که در امور خودشان یا غیر خودشان فی الجمله عدل عمومی را خواستار باشند. از قبیل نواب اربعه و علمای معاصر آن ها که مقامات و کراماتی داشته اند که ما نداریم، به طوری که نمی توانیم بگوییم مثل آن ها هستیم. باید مجالسی تشکیل دهیم و با رفقا و اصدقا بنشینیم و مذاکره کنیم که به چه راهی می شود به آن حضرت رسید و با آن حضرت رابطه داشت؛ زیرا بلاکلام هر فیضی به ما می رسد - چه خصوصی و چه عمومی و چه داخلی و یا خارجی، و چه جسمانی و چه روحانی - فقط از ناحیه همان یک فیض است و توجه به همه ائمه علیهم السلام هم به او راجع می شود؛ لذا شخصی به حضرت رسول اکرم صلی اللّه علیه وآله توسل نمود و حضرت رسول صلی اللّه علیه وآله او را به فلان امام و فلان امام و در آخر به امام زمان عجل اللّه تعالی فرجه الشریف حواله داد.

* اهمیت دعا برای تعجیل فرج

مداحی که حال خوبی هم دارد، به خدمت صاحب الامر عجل اللّه تعالی فرجه الشریف رسیده و آن حضرت به او فرموده است: «بعد از صلوات بر محمد وآل محمد علیهم السلام گفته شود: وعجل فرجهم.» البته معلوم است که دعا کردن برای فرج مطلوب است. اگر ما برای تعجیل فرج دعا نکنیم، یا در دعا کردن جدی نباشیم، یا آثار جدیت در ما نباشد، به ضرر دنیای ما هم خواهد بود، چه رسد به آخرت؛ و از شروط استجابت دعا، توبه از معاصی است. خلاصه این که: اگر در دعا کردن برای فرج قاصر باشیم، یا در آن تساهل و تکاسل و سهل انگاری و سستی کنیم و این مطلب را جداً نخواهیم، در حقیقت دنیا، دنیایی نخواهند داشت، چنان که می بینیم کفار، آن ها را مال المصالحه خود و متعدد و متفرق کرده اند و هر کدام از آن ها که مخالف منافع آن ها است، دیگران را به جان او می اندازند و خودشان کنار می نشینند، و سرانجام هر طرف پیروز شد، به سود کفار خواهد بود.

منبع:افق حوزه - ویژه نامه اولین سالگرد ارتحال آیت الله بهجت(قدس سره)

* دروغ گویان مفتضح می شوند!

در روایات آمده است: «در زمان حضرت صاحب عجل اللّه تعالی فرجه الشریف شصت کذاب خارج می شوند که هر کدام مدعی امامت یا بابیت و نیابت او هستند.»، رسول اکرم صلی اللّه علیه وآله: «لا تقوم الساعة حتی یخرج المهدی من ولدی، ولا یخرج المهدی حتی یخرج ستون کذابا کلهم یقول: أنا نبی.»؛ (قیامت به پا نخواهد شد تا این که فرزندم مهدی عجل اللّه تعالی فرجه الشریف قیام کند، و او قیام نخواهد کرد تا این که شصت کذاب که همگی می گویند: ما پیامبریم، قیام کنند.) الارشاد، ج ۲ / ص ۳۷۱؛ ولی به فضل خدا دروغ آن ها آشکار می گردد و به هیچ کدام اعتماد نمی شود و اهل بصیرت می فهمند که حضرت، حق است. گویا وقتی حضرت می آید، می فرماید: «أیها الناس، إنی أنا الصاحب الذی کنتم به تنتظرون.» ای مردم، من همان کسی هستم که انتظارش را می کشیدید. و بعد از اتمام حجت، کراماتی از او می بینند و کذب مدعیان روشن می شود.

* زمان ظهور، زمان دارایی محض است

زمان ظهور، زمان دارایی محض است. در روایت است: «تظهر الأرض کنوزها»، بحارالانوار/۵۲/۳۳۷؛ زمین، گنج هایش را آشکار می سازد. احتمال دارد معادن را هم شامل بشود، نه تنها آن چه مردم در زیر زمین پنهان کرده اند. گنج های زیر زمین از عجایب است. معادن و گنج هایی که هنوز کشف نشده، همگی در زمان ظهور حضرت صاحب الامر عجل اللّه تعالی فرجه الشریف ظاهر می شود.

* نحوه دعا کردن برای فرج و شرایط و موانع آن

دوستان آن حضرت عجل اللّه تعالی فرجه الشریف باید دو مطلب مهم را رعایت کنند: یکی این که، در شداید برای فرج دعا کنند، که خود همین مژده ای است برای این که شداید به فرج متصل است. دیگر این که، دعا کنند که ظهور آن حضرت برای اهل ایمان، همراه با عافیت باشد، و تا وقت ظهور با وجود بلاها و شداید، ثابت قدم و استوار در دین و عامل به تکلیف باشند؛ زیرا ما هیچ ندیده و نخوانده بودیم که بین برادرها، هشت سال جنگ ادامه پیدا کند، آن هم چه جنگی! بر سرشان در خانه ها آتش، بمب و موشک ببارد حتی برای آن ها که به جنگ نرفته و در جبهه حاضر نشده اند. خدا کند ظهور آن حضرت زود و قریب، و با عافیت اهل ایمان همراه باشد! «واجعل لنا فی ذلک الخیرة والعافیة»، مشابه این جمله در دعای روز غدیر آمده است. خدایا! این [ظهور] را برای ما مایه خیر و عافیت بگردان. زیرا ما ایمان میثم تمار، یکی از شیعیان و خواص حضرت علی علیه السلام که در راه آن حضرت به دار آویخته شد و دست و پا و زبان او را قطع نمودند، را نداریم که هر چه بلا شدیدتر می شد، ایمانش قوی تر می شد! با ضعف ایمانی که ما داریم، از کجا می دانیم که در بلاها و ابتلائات و شداید ثابت قدم خواهیم ماند، از کجا می دانیم قلباً هم از دین خارج نخواهیم شد. برای بسیاری از مردم، در اثر سختی ها و مشکلات و بلاها، تردید و شک حاصل می شود، و توقع دارند که مثلاً الان باید وقت ظهور آن حضرت عجل اللّه تعالی فرجه الشریف باشد و چرا ظاهر نمی گردد و… .

منبع:افق حوزه - ویژه نامه اولین سالگرد ارتحال آیت الله بهجت(قدس سره)

همه برای برآورده شدن حاجت شخصی خود به مسجد جمکران می روند، و نمی دانند که خود آن حضرت چه التماس دعایی از آن ها دارد که برای تعجیل فرج او دعا کنند! چنان که به شیخ ابراهیم حایری فرموده بود: این ها که به این جا آمده اند، دوستان خوب ما هستند، و هر کدام حاجتی دارند: خانه، زن، فرزند، مال، ادای دین؛ ولی هیچ کس در فکر من نیست!

* صرف پیدا کردن و دیدن حضرت مهدی عجل اللّه تعالی فرجه الشریف مهم نیست

صرف پیدا کردن و دیدن حضرت مهدی عجل اللّه تعالی فرجه الشریف مهم نیست، آقایی گفته بود: شاید شما هم به خدمت آن حضرت مشرّف شده اید و خیلی ها مشرّف شده اند. اگر مشرّف شدید، به آن حضرت نگویید که: «از خدا برای من زن، خانه، دفع فلان بیماری و یا امراض خصوصی و… بخواه»، زیرا این ها چندان اهمیت ندارد. هم چنین آقای دیگری گفت: در اعتکاف مسجد کوفه آن حضرت را در خواب دیدم که به من فرمودند: «این هایی که به این جا (مسجد کوفه) آمده اند، از مؤمنین خوب هستند، ولی هر کس حاجتی دارد و برای برآورده شدن حاجت خود آمده است. مانند، خانه، فرزند و … هیچ کدام برای من نیامده اند.» البته محتاج به خواب هم نیست، مطلب همین طور است و هر کدام در فکر حوایج شخصی خود هستیم، و به فکر آن حضرت - که نفعش به همه برمی گردد و از اهمّ ضروریات است - نیستیم!

* مهم تر از دعا برای تعجیل فرج

مهم تر از دعا برای تعجیل فرج حضرت مهدی عجل اللّه تعالی فرجه الشریف، دعا برای بقای ایمان و ثبات قدم در عقیده و عدم انکار آن حضرت تا ظهور او می باشد؛ زیرا مردن، تنها قطع حیاتِ دنیای چند روزه فانی است؛ اما بیرون رفتن از عقیده صحیح، موجب هلاکت ابدی از حیات جاوید آخرت و خلود در جهنّم است، لذا حضرت امیر علیه السلام در لیلةُ المبیت از رسول اکرم صلّی اللّه علیه وآله می پرسد: «أفی سلامة من دینی؟»، آیا دین من سالم خواهد بود؟ یعنی از استقامت در دین و ثبات ایمان و عقیده تا مرز شهادت را که از خود شهادت بالاتر است، از آن حضرت سؤال می کند. این دعا خیلی عالی است که دستور داده شده است در زمان غیبت خوانده شود، که: «یا اللّه یا رحمان یا رحیم! یا مقلب القلوب، ثبت قلبی علی دینک.»، بحارالانوار/۵۲/۱۴۸؛ ای خدا، ای رحمت گستر، ای مهربان، ای گرداننده دل ها، دل مرا بر دینت ثابت و استوار بدار.

* با توبه از گناهان، خود را برای ظهور حضرت حجّت عجل اللّه تعالی فرجه الشریف آماده کنیم!

اگر ظهور حضرت حجّت عجل اللّه تعالی فرجه الشریف نزدیک باشد، باید هر کس خود را برای آن روز مهیّا سازد، از جمله این که از گناهان توبه کند. همین توبه باعث می شود که این همه بلاهایی که بر سر شیعه آمده است، که واقعاً بی سابقه است، و بلاهای دیگری که تا قبل از ظهور آن حضرت می آید، از سر شیعه رفع و دفع گردد.

* حضرت حجّت عجل اللّه تعالی فرجه الشریف از ما التماس دعا دارد!

همه برای برآورده شدن حاجت شخصی خود به مسجد جمکران می روند، و نمی دانند که خود آن حضرت چه التماس دعایی از آن ها دارد که برای تعجیل فرج او دعا کنند! چنان که به آن آقا، شیخ ابراهیم حایری رحمة اللّه علیه در حال اعتکاف در مسجد کوفه فرموده بود: این ها که به این جا آمده اند، دوستان خوب ما هستند، و هر کدام حاجتی دارند: خانه، زن، فرزند، مال، ادای دین؛ ولی هیچ کس در فکر من نیست! آری، او هزار سال است که زندانی است، لذا هر کس که برای حاجتی به مکان مقدّسی مانند مسجد جمکران می رود، باید که اعظم حاجت نزد آن واسطه فیض، یعنی فرج خود آن حضرت را از خدا بخواهد.

منبع:افق حوزه - ویژه نامه اولین سالگرد ارتحال آیت الله بهجت(قدس سره)

دانش و معارف دین اسلام و مکتب تشیع، از ایران و قم، به جهانیان صادر می‌شود. موقعیت علمی ایران ممتاز است و اصلیترین مرکز دین اهل بیت (ع) خواهد بود.

امام علی (ع) می‌فرمایند: روزگاری بر مردم خواهد آمد که از قرآن جز نشانی «قرآن خوانده می‌شود ولی به آن و دستوراتش عمل نمی‌شود»، و از اسلام جز نامی باقی نخواهد ماند. «مردم خود را مسلمان می‌نامند درصورتی که دور‌تر از همه کس به اسلام هستند. مسجدهای آنان در آن روزگار آبادان، اما از هدایت ویران است. مسجد نشینان و سازندگان بناهای شکوه‌مند مساجد، بد‌ترین مردم زمین می‌باشند، که کانون هر فتنه و جایگاه هرگونه خطاکاری‌اند، هرکس از فتنه بر کنار است او را به فتنه بازگردانند، و هرکس که از فتنه عقب مانده او را به فتنه‌ها کشانند، که خدای بزرگ می‌فرماید: به خودم سوگند! بر آنان فتنه‌ای بگمارم که انسان شکیبا در آن سرگردان ماند!. و چنین کرده است و ما از خدا می‌خواهیم که از لغزش غفلت‌ها در گذرد. نهج البلاغه حکمت ۳۶۹ با توجه به روایات می‌توان شرایط ایران را تا حدودی این گونه ترسیم کرد:» دانش و معارف دین اسلام و مکتب تشیع، از ایران و قم، به جهانیان صادر می‌شود. لذا موقعیت علمی ایران ممتاز است و اصلیترین مرکز دین اهل بیت (ع) خواهد بود.

—«(بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحيم وَ بِه ذِکرِ الحُجَّةِ بنِ الحَسَنِ العَسکَري)»—

یا مهدی جان(عجّ) ، پروردگارمان ، فرجت را برساند ، ما مانده ایم و آواره چون تو و طرید باز هم مانند تو
طوفان بلاها ما و شما را گرفته است ، در دل ندانم چه کنم جز دعوت و بر سینه گذرد نام تو ای شاه من
این بار باز هم سینه را سپر و چشم ها را غسل با زخم زبان ها می دهیم ، بگذار بگویند به دروغ حجّتی اند …
ما که نیستیم و ولی عاشقت هستیم و تا پایان عمر سعی می کنیم در ره تو بمانیم تو ما را ثابت قدم دار
ای بهترین پدر دنیا

عجّل الله تعالی فرجک الشریف فی هذا السنة

«اَللهُّمَ عَجِّل فَرَجَ مَولانا اَلاِمامِ الهاديِ المَهدي اَلقائِمُ بِاَمرِک وَجعَل الفَرَجَه في هذَا السِنَةِ وَ سَهِّل مَخرَجَه وَ جَعَلَنا مِن خَيرٍ اَنصارِه ي وَ اَعوانِه ي وَ الذّابينَ عَنه وَ المُسارِعينَ اِلَيه في قَضآءِ حَوائِجِه وَالمُمتَثِلينَ لِأَوامِرِه وَالمُحامينَ عَنه وَالسّابِقينَ اِلي اِرادَتِه والمُستَشهَدينَ بَينَ يَدَيه وَ مُحِبّينِه ي وَ شيعَتِه ي»
- آماده ي ظهورش -

در عين خفقان عمومي دوران بني اميه و بني عباس و دست‌هاي مرموز و مقتدر سياست وقت و تعصبات شديد مذهبي اخبار مربوط به ولايت و امامت اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ و خصوصاً احاديث مربوط به امام مهدي(عج) در كتب روايي اهل سنّت بطور گسترده ذكر شده است توجه به اينگونه احاديث اين حقيقت را اشكار و روشن مي سازد كه موضوع مهدي و قائم، در زمان پيامبر اسلام، امر مسلّمي بوده است. به طوري اين عقيده در بين مردم شايع بود، كه در اصل آن ترديد نداشته و از فروعاتش بحث مي‌كردند؛

آيه چهارم :

(( وَعَدَ اللّهُ الّذِينَ ءَامَنُوا مِنكمْ وَ عَمِلُوا الصالِحاتِ لَيَستَخْلِفَنّهُمْ فى الأَرْضِ كمَا استَخْلَف الّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنّ لهَُمْ دِينهُمُ الّذِى ارْتَضى لهَُمْ وَ لَيُبَدِّلَنهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنى لا يُشرِكُونَ بى شيْئاً وَ مَن كفَرَ بَعْدَ ذَلِك فَأُولَئك هُمُ الْفاسِقُونَ …))

(خـدا بـه كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده اند وعده داده است كه آنان را در روى زمين جانشين ديگران سازد همانگونه كه مردمى را كه پيش از آنان بودند جانشين ديگران كرد و دينشان را ـ كه خود برايشان پسنديده است ـ استوار سازد و وحـشـتشان را به امنيت تبديل كند، تا تنها مرا بپرستند و چيزى را با من شريك نگيرند. و آنان كه از آن پس ، راه كفر و ناسپاسى در پيش گيرند، نافرمانند.)

» خداوند در قرآن مجيد در آيات متعددي به اين موضوع اشاره دارد از جمله:

آيه دوم :
«وَ نُريدُ اَنْ نَمُنَّ عَلَي الّذينَ اسْتُضْعفِوا في الْاَرْضِ وَ نَجْعَلَهُم اَئِمَه وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثين»
(و ما اراده كرديم كه بر مستضعفان زمين منت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان زمين قرار دهيم)
سوره قصص، آيه 5

به همان اندازه که پنهان زيستي حضرت مهدي(ع) در اين دوران به کمال مي‏رسد و نيابت و سفارت همانند دوران غيبت صغرا وجود ندارد، محل زندگي آن حضرت نيز نامشخص‏تر مي‏شود و در اين دوران است که هرگز به‏طور قطع نمي‏توان مشخص نمود آن حضرت در کجا زندگي مي‏کند.البته روايات در اين باره به محل‌هاي مختلفي اشاره کرده‏اند که برخي از آنها از اين قرارند:

آيه اول :
«وَ لَقَدْ كَتَبْنا في الزَّبورِ مِنْ بَعدِ الذِّكْرِ اَنَّ الْاَرضَ يَرِثُها عِباديَ الصّالِحونَ»
( و به تحقيق ما  در زبور بعد از ذكر نوشتيم كه زمين را بندگان صالح من به ارث خواهند برد)
سوره انبياء، آيه 105

پایان غیبت صغری
ابو محمد حسن بن محمد کاتب گويد: در سال 329، در مدينه بودم. چند روز قبل از وفات ابوالحسن علي بن محمد سيمري در خانه اش حاضر شدم، او نامه اي به خط مولا صاحب الزمان (عج) را به مردم حاضر در جلسه نشان داد که چنين نوشته بود:

پيش از اين از غيبت تعدادي از پيامبران سخن به ميان آورديم و گفتيم كه غيبت، تنها اختصاص به حضرت حجّت(عجل الله تعالي فرجه) ندارد و از اين ميان به غيبت حضرت عيسي(عليه السلام) اشاره كرديم كه از مسلّمات قرآن كريم و نيز اخبار پيامبر اكرم و اهل بيت(عليهم السلام) است و به هيچ وجه نمي توان وقوع اين غيبت طولاني مدت را براي ايشان انكار كرد.

مسيحيّت

در قسمت قبل به نمونه هایی از بشارات کتب مقدس مسیحیان پیرامون ظهور منجی اشاره کردیم و هم چنین روشن گردید که بر خلاف تصور مسیحیان منجی آخر الزمان حضرت مسیح نیستند

آيه سوم :
«وقل جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل كان زهوقاً»
(بگو كه حق آمد و باطل نابود شد كه البته باطل رفتني و نابود شدني است)
سوره اسراء، آيه 81

چگونه امام زمان(عج) می توانند عمری طولانی داشته باشند؟

از مباحث مربوط به زندگى امام مهدى‏عليه‏السلام طول عمر آن بزرگوار است. براى بعضى اين سؤال مطرح است كه چگونه ممكن است انسانى، عمرى چنين طولانى داشته باشد؟!

سرچشمه اين سؤال و علت طرح آن اين است كه آنچه در جهان امروز، معمول و متداول است عمرهاى محدودى است كه حداكثر بين 80 تا 100 سال طول مى‏كشد. و بعضى با ديدن و شنيدن اينگونه عمرها، نمى‏توانند يك عمر طولانى را باور كنند يا آن را دور مى‏شمارند. وگرنه عمر طولانى از نظر عقل و دانش بشرى امرى غير ممكن نيست و دانشمندان با مطالعه اجزاء بدن به اين حقيقت رسيده‏اند كه ممكن است انسان، سال‏هاى بسيار طولانى زنده بماند و حتى گرفتار پيرى و فرسودگى هم نشود.پروفسور “اتينگر” مى‏نويسد:
به نظر من با پيشرفت تكنيك‏ها و كارى كه ما شروع كرده‏ايم بشر قرن بيست و يكم خواهد توانست هزاران سال عمر كند.( مجله دانشمند، سال 6، ش 6، ص 147).
بنابراين تلاش دانشمندان براى دست يافتن به راههاى غلبه بر پيرى و رسيدن به دراز عمرى نشانگر امكان چنين پديده‏اى است .چنانكه در اين مسير گام‏هاى موفقيت‏آميزى برداشته شده است و هم اكنون در گوشه و كنار جهان كم نيستند افرادى كه بر اثر شرايط مناسب آب و هوايى و تغذيه مناسب و فعّاليت مناسب بدنى و فكرى و عوامل ديگر، عمرى نزديك به صدوپنجاه سال و گاهى بيشتر از آن دارند مهم‏تر اينكه عمر طولانى در گذشته تاريخ انسان‏ها بارها تجربه شده است و در كتاب‏هاى آسمانى و تاريخى، انسان‏هاى زيادى با نام و نشان و شرح حال ياد شده‏اند كه مدت عمر آن‏ها بسيار درازتر از عمر بشر امروز بوده است.قرآن كريم در مورد حضرت نوح‏(ع) مى‏فرمايد:« به راستى ما نوح را به سوى قومش فرستاديم، پس /950 سال در ميان آنها درنگ نمود»؛( سوره عنكبوت، آيه 14).
آنچه در آيه شريفه آمده است مدت پيامبرى آن حضرت است و براساس برخى روايات، مدت عمر آن بزرگوار 2450 سال طول كشيده است؛( كمال‏الدين، ج 2، باب 46، ح 3، ص 309).

شبهه !!

شبهه ي اول:
چگونه آن حضرت در سن پنج سالگي به امامت رسيدند؟

شبهه ي اول:
چگونه آن حضرت در سنّ پنج سالگي به امامت رسيدند؟